Sinds de temperaturen weer zo rond de 20 graden liggen, lukt het weer vrijwel dagelijks om een fotokuiertje te maken. Ze duren niet allemaal even lang, maar in fotografisch opzicht zijn ze vaak wel succesvol. Vorige week vrijdagmiddag heb ik mijn lichtgewicht klapstoeltje meegenomen het Weinterper Skar in. Op een plekje, waarvan ik vermoedde dat er veel sprinkhaantjes zouden zitten, ben ik even lekker in het zonnetje gaan zitten om de omgeving te observeren. Mijn verwachting bleek te kloppen: het krioelde er van de sprinkhaantjes.
De eerste pogingen om er eentje op de kiek te zetten liepen op niets uit. Al voordat ik scherp kon stellen waren de meeste kandidaten met een reuzensprong vertrokken. Maar de aanhouder wint, en uiteindelijk kreeg ik er dan ook een in het vizier, die bleef zitten terwijl ik hem voorzichtig met de camera benaderde …
Wat ik vooraf hoopte, gebeurde vrijwel meteen: het sprinkhaantje probeerde zich voor de camera te verstoppen door om de sprieten van het biesgras heen te draaien. Het welbekende verstoppertje spelen was begonnen …
Door hem beurtelings heel voorzichtig links- of rechtsom te benaderen, en hem tussentijds een keer met een snellere beweging te verrassen, lukt het meestal wel om hem uit zijn tent te lokken voor een aardige serie …
Pas toen ik de foto’s op de pc bekeek, zag ik dat het niet zo verwonderlijk was dat hij niet wegsprong … de stakker mist zijn krachtige linker achterpoot. En hij lijkt nog last te hebben van mijten ook …
De mooiste foto uit deze serie bewaar ik nog even tot vrijdag.
Afanja's Weblog 
Ach gosh.. das wel zielig, die komt vast niet heel erg ver meer…
Het blijft grappig. 😉 Alsof ze denken dat je je echt zo kan verstoppen, hihi
LikeLike
haha moet lachen om de reactie van jetske 😉
Mooie foto’s, dat zie je door de camera natuurlijk niet dat hij onder de beessies zat en een poot mistte.
Toch mooie foto’s.
Mooi scherp.
groetjes en prettige donderdag.
LikeLike
Zo die heb je scherp gevangen Jan
Heel mooi…
Had dit vertoppertjes spel graag willen (LOL)
Super serie !
Groet 🙂 Aly
LikeLike
Moraal van dit verhaal, als je een sprinkhaan wilt fotograferen moet je er eerst een poot uittrekken. 😉
Toch kom jij bij iedere stap met je lange benen ook een heel eind.
De sprinkhaan staat er superscherp op.
Wel kaal op de onderste foto, zonder die ene achterpoot
LikeLike
Dit is een erg mooie Jan echt een juweeltje en ik weet hoe lastig het is om hem op de foto te zetten want hij hopt maar en hopt maar…
LikeLike
whahaha
gaaf om te zien hoe het dier om de stengel heen blijft draaien hé,
kahnp gekiekt jan, in de zon 🙂
LikeLike
Slim om een stoeltje mee te nemen, zo kun je veel langer genieten in de natuur.
Dit sprinkhaantje zou zo model kunnen staan voor een stripfiguurtje.
LikeLike
toch wel een beetje lachwekkend dat ze zich proberen te verstoppen achter een veel te dun sprietje 🙂
LikeLike
Fijn dat je weer regelmatig een kuiertje kan maken Jan. Het verstoppertje spelen én geduld is dubbel en dwars beloond. Een prachtige scherpe serie van dit sprinkhaantje. Wat een mooie details zijn er te zien en je maakt me wel nieuwsgierig naar de foto van as. vrijdag
LikeLike
Mooie foto’s Jan, Ik heb vanmorgen de moed opgegeven om verstoppertje te spelen met een zweefwesp…Ik wilde die samen met een lelie op de foto zetten.
LikeLike
Een geweldig mooie serie. Altijd een leuk spelletje om met die beestjes verstoppertje te spelen, als je er de tijd voor hebt of neemt.
Een nog mooiere foto dan deze 3 kan ik me haast niet voorstellen. Ik laat me verrassen.
LikeLike
Wauw gave foto’s zeg. Hoe dicht zat je erop?
LikeLike
@Maurits:
Heel dicht, ik schat een 2 tot 3 centimeter.
LikeLike