Nadat ik zaterdagmiddag een fotokuiertje had gemaakt aan de zuidkant van het Weinterper Skar om de blauwe knopen te fotograferen, heb ik gistermiddag weer eens een kijkje genomen bij de dobbe aan de noordkant van het gebied. Het was donker en grijs toen ik bij het vrijwel rimpelloze water van de dobbe aankwam …
Aan de overkant van de dobbe werd het water af en toe even in beweging gebracht door een paar kuifeenden die daar heen en weer zwommen. De dodaars was er ook nog, die liet zich nu eens hier en dan weer daar zien, om vervolgens weer onder te duiken. Hij liet zich met de camera niet vangen, dat deden de kuifeenden wel …
Nadat ik het geheel een tijdje vanaf het bankje had zitten aanschouwen en mijn benen weer wat tot rust waren gekomen, heb ik even wat rond gescharreld in het lange gras aan de oever van de dobbe. Hier en daar schoot een sprinkhaantje voor mijn voeten weg …
Toen ik er eentje in het vizier kreeg, ben ik even voorzichtig neergeknield om hem te portretteren. Zoals gebruikelijk probeerde ook dit exemplaar zich te verstoppen achter elke grasspriet die maar voor handen was. Onder het motto ‘de aanhouder wint’, heb ik toch weer een paar aardige portretjes weten te scoren …
Terwijl ik enige tijd later weer op weg was naar de auto, was het zonnetje doorgebroken. De wolken die ons dagenlang grijs en nat weer hadden gebracht, waren ineens in rap tempo doorgeschoven in zuidelijke richting …
Net als zaterdag gebruikte ik aan het eind van de kuier de afsluitboom ook nu weer als zitplaats om even uit te blazen. Zaterdag streek er een heidelibel rechts van me neer, nu waren dat er wel twee. Samen vormden ze een mooi paringsrad …
Terwijl ik dit tweetal op de foto zette, zette Geert zijn auto enkele meters verderop in de berm. Na een ferme handdruk liet Geert zich voorzichtig naast me op de afsluitboom neerzakken. Gelukkig …, de haken en kettingen waarmee de afsluitboom tussen de palen hangt hielden het. Nadat we een tijdlang genoeglijk hadden zitten bijpraten, ging ieder zijns weegs: Geert liep naar de dobbe, ik reed naar huis.
Afanja's Weblog 
Ooo ja je zei al dat je die groene springertjes gefotografeerd had, maar nu zie ik ze pas… Prachtig !! Veel beter én mooier dan mijn grijze springer … Ongelooflijk hoe bedreven ze zijn in verstopperje spelen he .. Knap gedaan !
Groetje,
AmaZony
LikeLike
wooowh wat heb je die sprnkhaan prachtig gefotografeerd!
LikeLike
Wat een schitterende foto van de sprinkhaan. Daar zou ik alleen maar van dromen zo scherp.
En de libellen… ja, die kunnen er wat van. Dat was na mijn vakantie de eerste kiek die ik op de tuin kon maken.
LikeLike
Mooie foto de eerste, maar je springertje foto’s zijn top.
Hij is 1 met de natuur vooral de eerste is een mooie compo.
LikeLike
Prachtige foto’s opnieuw Jan!
Dit sprinkhaantje geef je zo realistisch weer!
Knap!
Gr.
P-TER
LikeLike
Hé Jan, blij te zien dat je nog steeds van je kuiertjes geniet! Vandaag niet zeker? Ook zo nat bij jullie?
LikeLike
Mijn idee voor mijn nieuwe site is een beetje door jou gekomen.
Sinds jij hier zit, kijk ik toch liever nog steeds op je oude blog mee. Ik vind de blauwe achtergrond niet echt fijn kijken en op zwart komen de foto’s mooier uit. 😉 Precies zoals het bij mij was, ook te druk. Dus dat moest anders had ik bedacht, haha.
LikeLike
haarscherpe springertjes
LikeLike
Dat paringswiel is echt geweldig. Ik geloof dat ik voor dat soort details op dit moment te onrustig ben. Of zou ik ze juist moeten gaan zoeken om rustiger te worden? Ik weet het niet…
LikeLike
…Ik was te snel want ik was vergeten te zeggen dat die springertjes er zo super mooi scherp op staan 😉
LikeLike
Vandaag kwam de zon ook deze kant op, een heerlijke herfstwandeling gemaakt. Veel beestjes gezien maar stil zitten was er niet bij. Gelukkig deden de paddestoelen dat wel 🙂
LikeLike
mooi jan,
als je een beetje kunt inzoomen en de beestjes blijven zitten
dat geeft erg veel voldoening denk je ook niet,
wat eenmooie eendjes zijn dat toch
LikeLike
Mooie spiegelingen in het rimpelloze water en de sprinkhanen staan er geweldig scherp op Jan, m’n petje af.
Een paringswiel van libellen is sowieso al bijzonder laat staan in deze tijd van het jaar.
Maar als het zonnetje doorbreekt komen alle herfsttinten toch wel heel mooi uit.
LikeLike
Zoals jij sprinkhanen kunt fotograferen, kunnen maar weinigen. Wat een scherpe foto’s! Prachtig.
Het uitzicht over de dobbe is ook hartstikke mooi met de spiegelingen.
LikeLike
Het uitzicht over de dobbe komt me bekend voor. Dat paringswiel in eind september is bijzonder lijkt me.
De sprinkhanen heb ik gister maar overgeslagen, de grond was nat en om daar nu plat op de buik te gaan liggen …
@Jetske: Ze hebben er net nieuwe bevestigingspunten op gezet, anders had ik het nog moeten zien.
LikeLike
Die springertjes doen het nog best…
LikeLike
De macro’s van de sprinkhaan is schitterend.
Ik heb nog nooit een paringsrad bij libellen vastgelegd.
Is het niet wat te laat om te paren, of waren ze gewoon aan het spelen?
Zijn dit dan de laatste…
Zo gewichtig zijn jullie samen toch niet? 😉
LikeLike
Nu nog paren! Die hebben er duidelijk meer zin in dan de rest. En wat heb je het sprinkhaantje er geweldig mooi opstaan Jan. Helemaal tof dit soort plaatjes in macro en zo lekker scherp. Puntje aan te zuigen meen ik…
LikeLike
En wat is het weer genieten van de koperen oogjes van het springertje die jou o zo goed in de gaten hield. Mooi hoor dat rad ook nog eens. We zijn weer verzekerd van nageslacht 🙂
LikeLike
Vooral die sprinkhaan heb je er prachtig op staan!
LikeLike
De macro’s van de sprinkhanen mogen er weer zijn: bij mij springen ze altijd weg… .
LikeLike