Nadat ik me dinsdag tegen enen los had weten los te rukken van de fonkelende ijskristallen langs het pad naar de vogelkijkhut en Johan mij overeind had weten te hijsen, naderden we uiteindelijk toch de vogelkijkhut “Skieregoes” (in het Nederlands: “Grauwe gans”) in het Easterskar. Dit is een natuurgebied, dat tussen Heerenveen en het Tjeukemeer ligt (kaartje Google Maps). Het Easterskar is een laagveenmoerasgebied dat zijn ontstaan dankt aan de vervening, zoals zoveel natuurgebieden in Fryslân …
Voordat we de vogelkijkhut betraden heb ik even een blik over het linker zijscherm geworpen …
Eenmaal in de hut zagen we dat we er niet alleen waren. Aan de linkerkant zaten twee mannen met gewichtig uitziende telelenzen gespannen te kijken naar een plekje in de rietkraag, enkele meters bij de hut vandaan. Vrijwel in het midden van de hut zat een vrouw met een minstens even indrukwekkende camera-uitrusting. Zij was echter niet met vogels bezig, maar voerde minutenlang een gesprek met zoonlief. Iets van excuses mompelend beëindigde ze uiteindelijk het gesprek, waarna ze de hut verliet …
De rust keerde terug in de hut, zodat de beide mannen zich weer ten volle konden richten op een vogel -het bleek te gaan om een klapekster- die zich nog steeds daar ergens in het riet leek op te houden. Nadat ik ook enige tijd naar het bewuste plekje had zitten turen, richtten Johan en ik ons op het omringende landschap …
Wij zijn niet van die vogelaars, wij hebben geen van beiden het geduld om een tijdlang met de camera in de aanslag te zitten, totdat dat ene vogeltje verschijnt. Maar als er toevallig in de verte een paar ganzen moeizaam over het ijs schuifelen, dan wil ik daar natuurlijk wel even een plaatje van schieten …
Een overvliegende zilverreiger was me te snel af, maar dat ene pluisje, dat in een hoek van de hut bij één van de kijkgaten zachtjes op de wind heen en weer wiegde, ontsprong de dans niet.
Na een klein kwartiertje hadden Johan en ik het wel bekeken in de hut. Omdat het zonde was om nog langer binnen te blijven met het mooie zonnige, licht winterse weer, wensten we de beide mannen een goede voortzetting en verlieten we de vogelkijkhut …
Dat pluisje is in al zijn nietigheid wel een supermooie vangst
LikeLike
Dat taaltje van jullie is echt niet te begrijpen, van waar komt dat eigenlijk oorspronkelijk?
Prachtige natuurfoto’s met alweer schitterende beelden.
LikeLike
Hoi Jan,
Nou ik benijd die mannen wel als ze daadwerkelijk een klapekster hebben kunnen fotograferen maar ja ieder zijn ding he.
Vind je foto’s vanuit de hut waarbij je ook de venster zelf hebt meegenomen wel heel goed overkomen; geeft het idee dat je als kijker zelf in de hut zit.
Groeten,
Robert
LikeLike
ik heb veel geduld, maar uren wachten op een vogeltje wat je niet ziet gaat zelfs mij te ver 😉
LikeLike
Wat zou ik het spijtig vinden als alleen vogels mijn interesse konden opwekken..laat ze maar vliegen als ze op mijn pad komen zal ik wel mijn fototoestel nemen maar ik ga geen uren in zo’n donker hokje zitten
LikeLike
Dit bericht zou ook door mij kunnen zijn geschreven, een kwartier is lang genoeg 🙂
LikeLike
Gelukkig zijn we niet allemaal vogelaars, want dan werd de vogelkijkhut te klein. 😉
Ik vind het prachtig om dergelijke foto’s te zien, maar ook ik ben daar te ongeduldig voor, daarom kan ik me goed vinden in jou als fotomaatje. 🙂
Jij hebt op je eigen manier in korte tijd mooie plaatsjes geschoten.
LikeLike
Mooie vogelhut, helaas weinig vogels zo te zien.
Ik heb er ook geen geduld voor, als je wat wil zien moet je heel vroeg gaan is me verteld.
Maar goed, ik heb de juiste apparatuur ook niet.
Foto met de pluis is heel mooi.
Prachtig weer hadden jullei, vast van genoten.
gezellige zondag
LikeLike
Als echt alleen vogels je belangstelling hebben met fotograferen, kan ik me nog wel voorstellen dat je geduldig blijft wachten tot je de juiste ziet. Maar er zijn zoveel meer mooie dingen om ons heen. Geen vogel, jammer dan, dan kijk ik verder om me heen.
Het is een mooi plekje daar. Zou nog mooier zijn als er meer vogels te zien waren.
LikeLike
Heb ook weinig geduld om uren in zo’n hut te zitten wachten op een vogel en meestal kijk je van te grote hoogte op je onderwerp neer, en dat is een standpunt waar ik niet van hou bij dieren.
LikeLike
Ik laat me door de klapekster verleiden om over het wereld wijde web te struinen… . Ik heb ook niet het geduld van een vogelaar, maar het lijkt me daar een prima plekje.
LikeLike
brrr ik zie ijs op het water jan,
lang stil zitten is knap koud hé:-)
hoop dat het meeviel
LikeLike
Het ziet er daar schitterend uit, vogelkijkhuisje en pluisje incluis.
Fijn weekend nog!
LikeLike
Alleen het hutje al is een foto waard. Trouwens, dat gevangen pluisje ook.
LikeLike