Vandaag stond er weer een fotokuierje met mijn fotomaatje op het programma. Nadat we onder het genot van een kop koffie hadden bijgepraat en overleg hadden gehad over locatie en onderwerp, tuften we aan het eind van de ochtend naar de westkant van de Leijen bij De Tike. Ik had gehoopt dat we daar misschien wat door wind, water en vorst gecreëerde ijzige kunstwerkjes in de rietkraag konden fotograferen …
Nadat we bij Doktersheide (kaartje Google Maps) de auto achter ons hadden gelaten, zei ik tegen Jetske, dat het me alleszins meeviel met de wind en de temperatuur. Dat het voorjaar ook hier nog niet had toegeslagen, was echter al snel duidelijk, de vaart naar de Leijen lag bijna helemaal dicht met een mooi laagje ijs …
Toen we even later over het laatste stuk van het vlonderpad naar het prieeltje op de oever van de Leijen liepen, kregen we de volle laag van de recht van voren komende oostenwind. Op dat moment begon de gevoelstemperatuur al snel te dalen …
Van ijzige kunstwerkjes in de rietkraag was geen sprake. Tot mijn niet geringe verbazing zagen we dat het meer vrijwel helemaal bevroren was. Zo ver het oog reikte strekte zich een groezelige ijsplaat over de Leijen uit, ook het eilandje dat voor het prieeltje in het meer ligt was weer geheel ingesloten door ijs …
Heel apart om dit beeld hier op 26 maart aan te treffen. Op 17 januari zag ik hier een eerste schaatser over een toen veel mooiere ijsvloer glijden, die was toen voor mijn gevoel aan de vroege kant. Het was wel aardig geweest om hier nu een extreem late schaatser aan te treffen, maar dat zat er toch niet in, en laten we hopen dat het er ook niet meer van komt …
Erg lang hielden we het daar pal op de koude oostenwind niet uit. Aan de onderstaande rietpluimen is goed te zien hoe zeer de wind nog over de vlakte blies. Nadat we allebei de nodige plaatjes hadden geschoten, wisselden we een blik van verstandhouding …, tijd om terug te gaan naar de auto …
Voordat we daar aan toe waren, ontdekte Jetske echter een plekje waar het heerlijk toeven was. In de zon en in de luwte van wat struikgewas hebben we nog een tijdje heerlijk zitten kletsen en genieten van de zon. Op zo’n plekje uit de wind merk je dan ineens hoeveel kracht de zon alweer heeft, en dan krijgt het begrip windchillfactor ook ineens echt betekenis …
Helemaal bijgekomen van de kou aan de rand van de ijsvlakte vervolgden we een kwartiertje later met een tevreden gevoel onze weg naar de auto.
Afanja's Weblog 
Great photos! Impressive!
LikeLike
Aan het riet kun je zien dat het behoorlijk hard waait. Apart toch om het in deze tijd van het jaar nog over schaatsen te hebben… .
LikeLike
Het is raar he. Pasen word kouder dan de kerst. Ik ben er helemaal klaar mee dus zo.n plekje in zon naast Jetske…ja dat lijkt me wel wat.
LikeLike
Brrr voel de kou gewoon Jan.
Gisteren was ik met mijn fotomaatje in een vogelkijkhut in Vledder zelfs daar lag nog ijs op een het vijvertje in het bos (natuurgebied)
Gelukkig was er een kacheltje aanwezig.
🙂
LikeLike
Gek zo laat nog ijs
Ik hoorde net dat ze in meen in Overijssel komend weekend een ijsbreker gaan inzetten om dat het vaar seizoen weer begint
LikeLike
Heel apart om het meer nog met een ijslaag te zien. Hopelijk gaat de wind snel liggen, zodat de gevoelstemperatuur wat aangenamer wordt.
LikeLike
Mooie en koude reeks.Prettig dat je kon bijpraten met je fotomaatje Jetske.
LikeLike
Kreeg het helemaal koud door je serie totdat ik Jetske zag zonnebaden. Jaaaaaaaah daar hebben we zin in 😀
LikeLike
Brrrr, dat ziet er ondanks een lekker zonnetje toch heel koud uit
LikeLike
We raken zelfs aan de wind en het ijs gewoon 😉 . Met de blauwe lucht en de zon erbij ziet er landschap er toch prachtig uit. Niet te geloven hoe Jetske daar lekker ligt te zonnen.
LikeLike
Mooie beelde, Jan. Het zal daar vast heerlijk wandelen zijn.
LikeLike
prachtige foto,s van een heel mooi gebied,maar laat de temperatuur nou maar een beetje gaan stijgen,dat lijkt mij veel prettiger.
LikeLike
Mooie serie. Vooral foto 6 geeft me dat ijzige koude gevoel van een harde oostenwind
LikeLike
Bij het prieeltje konden we bijna niet meer praten door de koude lippen en even later uit de wind in het zonnetje was het met de winterjas aan bijna te warm. En daar zat maar één bocht tussen.
De lucht was prachtig blauw. Mooie serie heb je gemaakt.
ik had van tevoren absoluut niet kunnen bedenken dat ik op z’n dag zou gaan zonnebaden op een steiger, anders had ik een kussentje meegenomen. 😉
Ziet er wel decadent uit met twee camera’s op de buik.
LikeLike
ohhhh uit de wind in de zon was het goed, maar andersom, in de wind uit de zon brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
maar j e fotoshoot is een plaatje geworden jan 🙂
LikeLike
Mooie foto’s !!!
Gelukkig dat de zon erbij schijnt, ziet er gezelliger uit.Knap ook bij zo’n open vlakte te gaan fotograferen…brr.
Moet er echt niet aan denken, kan goed tegen kou…maar wind.Vreselijk.
Groeten
LikeLike
Mooie pluizige wolkjes, dat dan weer wel. Hier was het ook heerlijk, uit de wind en in de zon.
LikeLike
Ja en wat een kleurrijke foto! Het zijn nog winterse beelden Jan maar er piept al heel schuchter een klein winters zonnetje door.Het is wel genieten van die mooie landschappen.
LikeLike
zo’n ijsvlakte net voor Pasen, hoort eigenlijk niet Jan..
het leverde mooie foto’s met veel diepte op..
ikzelf zou er wel niet gaan bij liggen..
groeten
LikeLike
Zo heeft elk jaar weer z’n bijzonderheden, soms te nat, soms te droog, soms te koud. Gelukkig vergeten we vaak de minder leuke dingen. M’n ouders vertelden altijd het verhaal dat toen één van m’n zusters werd geboren, ook halverwege maart, er op dat moment een halve meter sneeuw lag met veel ijs. De geschiedenis herhaalt zich, gelukkig vergeten we ook. ‘k Schrok eerst even en dacht dat Jetske onderuit was gegaan.Maar ze wordt al een beetje bruin bij nader inzicht 😉
LikeLike