Nadat ik me zaterdagmiddag bij de dobbe een tijdlang had vermaakt met verschillende juffers en libellen, en onderwijl een paar gesprekken had gevoerd met passerende wandelaars die hun gevoelens over de bomenkap t.b.v. het nieuw pad niet onder stoelen of banken staken, ben ik na verloop van tijd via dat nieuwe pad teruggelopen …
Het eerste dat me opviel, was dat er aan de oostzijde van dit nieuwe pad een al niet minder nieuwe sloot was gegraven. Het viel hier nog niet eens mee om over de rijplaten te lopen, want in de schaduwrijke omgeving maakten vocht en modder het hier en daar spekglad …
Na slechts een enkel slippertje te hebben gemaakt, waarbij ik het gelukkig op de been wist te houden, bereikte ik na enige tijd het oude pad weer en dat lag er een stuk droger bij. Vanaf dit punt is ook mooi te zien, dat aan de linkerkant de nieuwe sloot eindigt, terwijl recht voor de camera de plek van de pas gedempte sloot te zien is …
Terug bij de Nije Heawei is te zien, dat het aan de zuidkant van het gebied al niet anders is. Ook hier is langs het eerste deel van het pad alle struikgewas aan de oostkant weggehaald, en de sloot die er lag is gedempt …
De onderstaande foto’s heb ik op 27 september gemaakt tijdens een kuiertje naar de vennetjes aan de zuidkant van het Weinterper Skar. Voorbij het hek, waar aan de rechterkant van het pad de heide begint, was hier de sloot aan de oostkant van het pad uitgediept. Ik ben benieuwd of ik hier volgend jaar de wetterpinksterblom of waterviolier weer zal kunnen kieken …
Enigszins ongerust vervolgde ik mijn weg in de richting van de vennetjes, het zou toch niet zo zijn dat het bankje tussen de vennetjes heeft moeten wijken voor de uitgediepte sloot …?
Gelukkig … het bankje stond en staat er nog, ook al staat het nu wel op het uiterste randje van de sloot. Erop vertrouwend dat de betonnen voet diep genoeg in de aarde staat, heb ik er toch weer een tijdje heerlijk in het zonnetje kunnen zitten. Het was jammer dat het zicht over het vennetje me werd ontnomen door een aarden wal, maar dat zal van tijdelijke aard zijn, neem ik aan …
Morgen neem ik jullie mee terug naar de Nije Heawei, dan gaan we eens kijken naar de reden waarom er sloten worden gedempt en uitgegraven en waarom de Nije Heawei wordt afgesloten voor autoverkeer. Wordt vervolgd dus!
Jee, dat zijn echt wel drastische ingrepen…. Wat ik wel vreemd vind is dat ze daar nu in de herfstperiode, met al die nattigheid, aan beginnen… ?
LikeLike
Jeetje ze beginnen overal te veranderen in de natuur.
Met dit weer komt er wel water in sloot Jan.
Die platen zijn ondingen vreselijk en hopelijk worden ze snel weggehaald.
Maaaarr je bankje stond er gelukkig nog 🙂
LikeLike
It really, really looks like upheaval personified.
LikeLike
Niet misselijk wat ze daar allemaal uitspoken. Ik ben benieuwd wat het gaat worden en wat er overblijft.
LikeLike
Vreselijk als alles zo overhoopwordt gegooid, daar moet wel een erg goede reden voor zijn….
LikeLike
Er us momenteel veel aandacht voor beken en waterlopen in onze omgeving. Het is af en tie even schrikken maar het resultaat is er . Zo zijn er dit seizoen 100 paartjes broedende ijsvogels geteld. Ik ga er van uit dat dit ook voor een gied doel gedaan word.
LikeLike
Met gevaar op eigen leven heb je het pad gelopen, als de natuur zich heeft hersteld lijkt het een schitterend pad waar je veilig kunt wandelen. Hans
LikeLike
Nu nog een beetje rommelig allemaal met die rij platen, maar als het straks klaar is zal het wel weer een mooi gebied worden neem ik aan Jan
LikeLike
Als een olifant in een porseleinkast. Een flinke ingreep in de bestaande natuur
LikeLike
Men moet moedig zijn om daar nu te gaan wandelen in die slijkboel.Hopelijk komt het in orde maar tegen volgend jaar zal de natuur zich nog niet hersteld hebben,vrees ik.
LikeLike
Genieten wordt je toch een stuk lastiger gemaakt op deze manier. Misschien kun je nog wat aardebeestjes zien in zo’n wal .. En of dat bankje er nog lang staat? Ik help het je hopen.
LikeLike
Wat een gedoe en wat is de reden allemaal?
LikeLike
het is wel een hele operatie.
LikeLike