Pauze bij het vennetje

Nadat ik het eerste deel van mijn boswandeling maandagmiddag over de oneffen bosgrond had gemaakt, koos ik voor het tweede deel van de route voor het geasfalteerde fietspad, dat van Heidehuizen door het bos naar Olterterp voert …

151026-1550x

Korte tijd later kwam mijn doel voor deze fotokuier in zicht: het bankje bij het vennetje, dat vlak daar midden in het bos enigszins verscholen langs het fietspad ligt. Zon, geen wind en een temperatuur rond de 16 graden, kortom: het zat heerlijk daar aan de waterkant. Na enige tijd raakte ik aan de praat met een paar passanten, die vertelden over een ven of een vijver nog iets verderop in het bos, waar bijzondere sculpturen te zien zouden zijn …

151026-1551x

Er stond me iets van bij, dat ik daar wel eens iets over had gelezen, maar ik had geen idee waar die sculpturen zich bevonden en wat ik me erbij moest voorstellen. Het werd me keurig uitgelegd: eerst nog ca. 100 – 150 meter het fietspad volgen en daarna het bos in, totdat ik een bruggetje zou zien …

151026-1552x

Om hun verhaal kracht bij te zetten, haalde de man van het stel zijn fotocamera tevoorschijn, waarna hij me een aantal foto’s liet zien die hij kort daarvoor bij de bewuste vijver had gemaakt Tja, wat nu te doen … goede raad was als altijd duur …

151026-1616x

Met de terugweg naar de auto nog voor de boeg, zat ik voor vandaag eigenlijk wel aan mijn tax wat lopen betreft. Nadat het oudere echtpaar was vertrokken om hun weg te vervolgen, besloot ik na nog even te hebben zitten dubben om het er toch maar op te wagen. En dus stond ik enige tijd later bij het bruggetje en de vijver. Voordat ik daar aan een kleine rondgang begon, heb ik zittend op een boomstronk eerst weer even wat rust gepakt …

151026-1615x

– wordt vervolgd –

28 gedachten over “Pauze bij het vennetje

  1. Ziet er landschappelijk gelijk een stuk harmonischer uit, zo’n bebladerd geasfalteerd fietspad. Was het het hele jaar maar zo… 🙂 Je houdt de spanning er wel weer in, en terecht: jij moet pauzes inlassen vanwege je gesteldheid, dan mogen wij ook wel wat geduld hebben. Heb tot heden geen idee wat ze met die sculpturen bedoelen…

    Geliked door 1 persoon

  2. Dat was een moeilijk beslissing. Maar ja wie niet waagt, wie niet wint, heb je vast gedacht. Vandaar dat je helemaal gebroken thuiskwam.
    Het was ook een prachtige middag om het er van te nemen en je was al zo dicht bij je doel.
    Een vennetje middenin een herfstig loofbos, daar word ik helemaal blij van. 😀

    Geliked door 1 persoon

  3. het is jaren geleden Jan dat de herfst nog zoveel pracht en praal te voorschijn toverde.Zolang het niet vreest of stormt kunnen we er nog verder van genieten.Schitterende beelden hoor en wat een opvallend kunstig bruggetje op de nieuwe locatie.

    Geliked door 1 persoon

    • Het bos wordt met de dag mooier momenteel. De laagstaande zon maakt het fotograferen bij heldere hemel in deze tijd van het jaar niet altijd even makkelijk. Zeker als onderwerpen zich aan de kant van de zon bevinden, krijg je vaak een bleke, wat uitgebeten lucht op de foto. Maar het was na al die grijze en kille dagen daarvoor wel lekker om in het zonnetje te zijn. 🙂

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.