De diagnose

Geplaatst op door

Nadat er in de afgelopen driekwart jaar al een röntgenfoto, een echo en een ct-scan van mijn buik waren gemaakt, heb ik vorige week dinsdag inwendig onderzoeken gehad. Het onderzoek zelf viel achteraf alleszins mee, maar de af en toe bijna ondraaglijke buikpijn maakte vooral de voorbereiding wel tot een ware martelgang. Zonder de raad en daad van mijn fotomaatje Jetske, die in de Tjongerschans werkt, weet ik niet of het allemaal wel goed was gekomen. Jawel, Jetske is in de loop van de afgelopen jaren uitgegroeid van een fijn fotomaatje tot een topvriendin waar je op kunt bouwen …

170307-1230x

Na afloop van het onderzoek vertelde de behandelend arts dat het er allemaal prima uitzag. Daar kon mijn buikpijn dus niet vandaan komen, net zo min als van alle eerder onderzochte organen, die al het stempel “goedgekeurd” hadden gekregen.
“U hebt een kwetsuur aan de buikwand,” besloot de dokter, “daarvoor verwijs ik u zo snel mogelijk door naar dr. R op de afdeling Chirurgie.” Tot die tijd kon ik de pijn het best trachten te stillen met Paracetamol, aldus de dokter … jaja …  ;-(

Opnieuw zaten we ’s avonds in een mengeling van opluchting en onzekerheid thuis. Al googelend hadden we intussen al een idee gekregen hoe de diagnose zou luiden, maar eerst zou ik de pijn weer even moeten verbijten. Die buikpijn was tijdens en na afloop van et onderzoek een tijdlang weg geweest, maar terwijl ik ’s avonds nog even met Jetske zat te appen, keerde die pijn in volle hevigheid terug. Op mijn vraag hoe het kon dat die pijn voor het eerst in vele weken tijdelijk niet voelbaar was geweest, antwoordde Jetske dat dat moest liggen aan de pijnstiller die tijdens het onderzoek was toegediend: Fentanyl. “Die Fentanyl is ook als pleister beschikbaar, misschien kun je de huisarts vragen om die voor te schrijven,” voegde ze eraan toe …

170308-1840x

Aafje heeft het verhaal meteen naar de huisarts gemaild, met het verzoek om mij Fentanyl voor te schrijven. Een dag later, we schrijven dan intussen woensdag, kreeg ik om 9:00 uur ’s ochtends een eerste pleister opgeplakt.Een half uurtje later viel ik in slaap … voor het eerst die week heb ik pijnvrij en ontspannen enige uren achtereen geslapen … Het was heerlijk!

Weer een dag later konden we om 14:30 uur terecht op de afdeling Chirurgie. Met een vriendelijke lach werden we ontvangen. “We hebben gisteren in het multidisciplinair overleg over u gesproken meneer K.,” opende de chirurg het gesprek, “u hebt een lange route afgelegd, maar nu is duidelijk dat u het ‘Syndroom van Acnes‘ hebt, dat is een heftige buikpijn door een beknelde zenuw en ik ga proberen om u daar van af te helpen …”

170309-1500x

Om mij daar van af te kunnen helpen, moesten de chirurg en ik samen al tastend het pijncentrum in mijn buikwand zien te vinden, waarna de chirurg er een eerste corticosteroïden injectie in zou zetten om de pijn te lijf te gaan. Wat ik vooraf al vreesde, gebeurde nu: het pijncentrum was niet te lokaliseren, omdat de Fentanylpleister zo goed zijn werk deed dat ik hoegenaamd niets voelde. Gelukkig toonde de chirurg meteen begrip voor het feit dat ik die pleister droeg, want hij wist maar al te goed hoe hels deze zenuwpijn in de buikwand vaak is.

Uitermate begripvol zocht de chirurg vervolgens op heel korte termijn een gaatje in zijn agenda voor een hernieuwde poging. Nadat ik vanaf zaterdagochtend zonder pijnstillende pleister de pijn terug heb laten keren, kon gistermiddag om 15:20 uur de eerste corticosteroïden injectie in het pijncentrum worden gedrukt. Dat was op zich ook weer een pijnlijke geschiedenis, want een injectie in een toch al geprikkelde zenuw is allerminst een pretje, maar het is voor het goede doel.

Afgelopen nacht heb ik opnieuw amper geslapen van de pijn, maar vandaag is het net te doen. Al moet ik wel zeggen, dat ik alleen nog een joggingbroek met uiterst slap elastiek aan heb gehad vandaag. Ik voel enige verbetering, maar ik ben nog geenszins pijnvrij. Zodra de pijn weer onhoudbaar wordt, mag ik gebruik maken van Fentanylpleisters, maar gezien het verslavende effect van dit pittige opiaat, probeer ik dat nog maar even uit te stellen …
Maandag 27 maart moet ik opdraven voor een tweede injectie. Als die tweede injectie ook geen duidelijke verbetering brengt, dan zal ik in ziekenhuis Nij Smellinghe een operatie moeten ondergaan.

– wordt vervolgd –

62 gedachten over “De diagnose”

  1. Wat geweldig dat Jetske jullie zo bijstaat in deze situatie. Een echte vriendin.
    Dat de diagnose er nu is is al een hele stap. Ik hoop dat het niet van een operatie hoeft te komen maar als het moet dan moet het. Zo kun je niet verder.

    Like

  2. Dag Jan, ben hier zelf wat afwezigheid geweest wegens een oogoperatie en er volgt er nog eentje maar heb speciaal le log even opgezocht omdat ik hem niet tussen de dagelijkse vond en dat was vreemd. Wat lees ik hier allemaal. Dat is verschrikkelijk, zenuwpijnen zijn heel erg. Wat heb je afgezien en wat zie je blijkbaar nog af. Zie dat de tweede inspuiting ook nog geen positief effect heeft gehad. Hoop dat het misschien binnen enkele dagen nog zijn effect heeft. Ik duim alvast voor jou dat het niet tot een operatie moet komen maar uiteraard met pijn lopen is ook geen oplossing (weet een beetje wat dat is). Ik wens je veel beterschap en sterkte. Woensdag onderga ik de tweede oog ingreep. Succes Jan, ik volg je verder op.

    Geliked door 1 persoon

    • Ha die Joke,
      Het is inderdaad al een hele tijd geleden dat wij nog iets van elkaar hebben gehoord, maar ja … als we tegelijkertijd aan de sukkel raken, dan gaat het ook meteen dubbelop bij dergelijke langdurige kwalen. Het ziet er naar uit, dat ik er voorlopig nog niet van af ben. Hopelijk vergaat het jou beter, in elk geval veel sterkte met de operatie en van harte beterschap!

      Geliked door 1 persoon

    • Dank je, Geert. Vanmorgen heb ik de tweede injectie gehad, maar ook die lijkt nog geen positief effect te hebben. Het zal wel op een operatie uitdraaien … als dat dan maar niet te lang duurt, want ik ben intussen helemaal klaar met deze gekmakende zenuwpijn. Rekken en d’r bij blijven maar weer … 😦

      Like

  4. Via een andere weg volg ik je perikelen op de voet. Ik hoop van harte dat de ellende nu toch snel voorbij is. Wat een drama voor jou en Aafje.
    Enne … ik vind het zo kaal zonder jou in weblogland, maar ja dat is maar bijzaak. 😉

    Geliked door 1 persoon

    • Zoals je weet, zou ik maar wat graag weer volop actief willen zijn in weblogland, maar daar ziet het op dit moment nog niet echt naar uit, want ook de tweede injectie lijkt geen positief effect te hebben. Afijn, jij weet van de hoed en de rand intussen … 🙂

      Like

  7. Pijn is een verschrikkelijk iets, fijn dat er medicijnen zijn die dat kunnen onder drukken, maar nog beter is de kwaal wegnemen,
    maar dat duurt allemaal zo lang, weken wachten voor een dokter een plekje voor je heeft om je te helpen,
    wens je tot die tijd heel veel sterkte en beterschap, en hopelijk kun je de pijn dragelijk houden met je pijnstiller Jan.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Tinkelotje. Het was inderdaad een lange en pijnlijke weg om tot de diagnose te komen. Het zou mooi zijn als daar een soort shortcut voor gevonden zou kunnen worden. Ik ga maandag over een week in elk geval vol goede moed in de herkansing voor een tweede injectie!

      Like

  11. Nog niet veel artsen zijn er van op de hoogte lees ik als ik de link aanklik. Gelukkig die van jou wel.
    Misschien dat een tweede injectie verbetering brengt, ik help het je hopen want een operatie is toch het laatste redmiddel. Sterkte met het verbijten van alle ellende en pijn Jan.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Sandra. Die onbekendheid van artsen met deze kwaal is wel heel triest, want door het eerder te onderkennen, zouden heel wat onderzoeken en pijn voorkomen kunnen worden. Voorlopig rest mij inderdaad weinig anders dan door te bijten. Ik ga maandag over een week vol goede moed in de herkansing voor een tweede injectie!

      Like

    • Voorlopig zal ik nog even door moeten bijten, maar zo lang ik het heel rustig aan doe – oftewel zo lang ik alleen wat lig en onderuit hang – is het doen doen met de pijnstillende pleister. En dan zien we na de volgende injectie wel weer.

      Like

  18. Wat vreselijk al die pijn, maar nu weet je in elk geval waar het vandaan komt. Veel sterkte met het vervolg van de behandeling en hopelijk snel een pijnloze buik.

    Geliked door 1 persoon

  21. Syndroom van Acnes, ik had er nog nooit van gehoord, het veroorzaakt bij jou nu al driekwart jaar pijn. Ik hoop van harte dat de injecties helpen en dat je weer pijnvrij verder kunt! Handig zo’n maatje in het ziekenhuis 🙂

    Geliked door 1 persoon

  23. Dat klinkt allemaal helemaal niet zo fijn. Ik hoop dat ze je snel weer pijnloos kunnen krijgen, alle kwalen bij elkaar lijkt me vreselijk. Ik wens je alle beterschap toe…

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Sjoerd, echt heel lekker is het allemaal niet. Maar ik zal het er nog even mee moeten doen, want er wordt niet vooraf naar gevraagd of je belang hebt bij één of andere kwaal. Doorzetten op weg naar genezing is de enige optie.

      Like

  24. Ik hoop dat ze je daar nu snel van die pijn kunnen afhelpen Jan. Ik wens je alvast veel sterkte en een snelle beterschap! Hou de moed er nog even in en weldra zal je weer kunnen genieten van de aankomende lente.
    En…mooi maatje die Jetske!

    Grt

    Geliked door 1 persoon

    • Er is geen andere keuze dan de moed erin te houden, Peter. Zo lang de bron van de pijn niet is gevonden en effectief bestreden, doe ik het in alle opzichten rustig aan, ook met bloggen.
      Dat maatje is haar gewicht in goud waard. 🙂

      Like

  25. Dag Jan, er is tenminste al een diagnose. De laatste weken maakte ik mij een beetje zorgen omdat ik niks meer hoorde. Ik hoop dat men jou spoedig van de ondraaglijke pijn kan verlossen. Ik leef met je mee. Ook mijn echtgenoot, want ik heb jouw relaas hier voorgelezen. Sterkte en veel liefs.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Bea. De pijn is draaglijk m.b.v. de pleister, maar het zal hier nog wel even stil blijven, want echt lekker rechtop achter de pc zitten is er voorlopig nog niet bij, dat legt meteen weer wat teveel druk op mijn buikwand. Maar goed, het begin van de weg terug omhoog is ingezet nu ik een diagnose heb.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.