Virtueel naar Frankrijk

– Virtueel naar Frankrijk 1 –

Tot 2005 waren Aafje en ik echte Frankrijkgangers. Daar kwam verandering in nadat ik eind 2004 de diagnose MS had gekregen en we van de neuroloog het welgemeende advies kregen om de warmte maar niet meer op te zoeken. In de loop der jaren begon ik aan den lijve te voelen waarom hij die waarschuwing had gegeven. Ruim 15 jaar nadien is de coronatijd een mooi moment om terug te blikken op onze eerste en laatste trip naar Frankrijk sindsdien.

Nadat we een half jaar aan de gedachte waren gewend, nodigden vrienden ons uit om een week bij hen door te brengen in hun huis aan de Noord-Franse westkust. En zo togen we eind mei 2005 vóór het losbarsten van de zomerwarmte naar het Franse tweelingdorp Ault-Onival. Het mooie grote huis met het leien dak aan het eind van de straat werd ons verblijf gedurende die week …

Het weer was bij aankomst een stuk minder mooi dan de eerste foto doet vermoeden, die foto is dan ook pas twee dagen later gemaakt. Tijdens onze reis was het grijs en licht regenachtig geweest, en dat was bij aankomst weinig anders. De foto’s hieronder waren de eerste foto’s die ik die week heb gemaakt. Er zouden nog vele volgen …

Het was dan wel grijs en kil weer, de plek en het uitzicht waren fenomenaal. En ik was ondanks het weer onder de indruk van het kleurenpalet dat zich in de weidsheid voor me uitstrekte. En dit was nog maar het begin …

– wordt vervolg –

46 gedachten over “Virtueel naar Frankrijk

  1. Jan wat een schitterend huis en wat een uitzicht.
    Ik begrijp best dat je moet acclimatiseren maar wat zullen jullie genoten hebben.
    Volspanning kijk ik uit naar de volgende serie foto’s van je reis.
    Het is echt even genieten, even uit de sleur weg.

    Jan nog een fijn weekend

    Geliked door 1 persoon

  2. Bijzonder toch weer, dat de ene ziekte bij kou beter is, en bij het ander de warmte juist goed is…

    Toch mooi, dat jullie er destijds, ook al is het alweer zolang geleden, even naar toe konden. het ziet er nu al veel belovend uit!

    X

    Geliked door 1 persoon

  3. Zelfs nu ben ik al heel benieuwd naar je volgende logjes over deze plaats.
    De Franse kust (Normandie en omstreken) is ook een van mijn favoriete bestemmingen, niet in de zomer, maar in de prille lente
    (ook omdat ik niet tegen de warmte kan).
    De brute natuurpracht in deze gebieden is met geen penseel of borstel na te schilderen hé ?

    Geliked door 1 persoon

  4. Direct aan zee, wat een uitzicht! Noordzee of is het daar al oceaan?

    ps.
    Heb meteen even bij Anna je uitleg gelezen over MS, ik wist er weinig van. Veel stof tot nadenken, ik benijd je niks.

    Geliked door 1 persoon

    • We zaten daar letterlijk en figuurlijk bovenop de Atlantische kust.
      De MS is vooral erg lastig. Maar het kan altijd erger, Acnes is bijvoorbeeld veel pijnlijker. Alles is betrekkelijk, Bertie. ‘Ieder huisje heeft zijn kruisje,’ zei mem vroeger vaak.

      Geliked door 1 persoon

  5. Dit wordt een zalige vakantie met fenomenale foto’s, dat voel ik zo komen. Heerlijk, ik kijk er echt naar uit, naar alle tinten van de prachtige zee daar. Ik heb mijn hart een beetje verloren aan de hele Franse Westkust… gelukkig is een deel ervan voor ons niet heel erg ver.

    Geliked door 1 persoon

      • Via de autosnelweg is het van hieruit 160km naar Sangatte. Die route doen we het liefst: autosnelweg tot net voorbij Calais, en van daaruit trekken we naar de D940 om via die weg de kust af te rijden tot waar we willen zijn. Heerlijk.
        Ik vind het echt leuk om volgen, jouw virtuele vakanties. Toch fijn hoe lang je kan genieten van zo’n weekje dat voorbijgevlogen is. Ik kijk er écht naar uit!

        Like

  6. De Noord-Franse westkust gaat klimatologisch toch niet zo veel verschil malen met de situatie in Nederland, denk ik. Ik vin de weidsheid van die zee altijd zo onwaarschijnlijk. Met een boot, ergens midden op zee, heb je dat zicht dus in alle richtingen…

    Geliked door 1 persoon

  7. Je hebt er toch mooie herinneringen aan en zover ben ik nog nooit geweest dus ik genoot van je fotografie. en ik had het eens van een vriendin gehoord (helaas overleden nu) die ook M.S had en ook vele klachten ontving maar eerst ook niet de oorzaak wist. Er werd gezegd dat de zenuwsignalen dan kunnen verergeren. En als je dus al gevoelig bent voor de warmte dan heb je er veel last van. Zij kreeg tevens ook te horen dat de luchtvochtigheid en luchtdruk een rol kunnen spelen. Mocht je er dus ook weer eens last van ondervinden dan kan je ook je lichaam van buitenaf koelen. Zij gebruikte soms ook zo een koelvest dat weet ik nog. Maar je kan ook een handdoek of sjaaltje nat maken met koud water en dat om je hoofd knopen. Ik wilde er vroeger wat meer over weten en was met haar naar de arts gegaan en zo kwam ik dit dus te weten.

    Geliked door 1 persoon

    • Tja, waarom …? Laat ik beginnen te zeggen dat MS een enorm breed scala aan symptomen kent, die voor iedereen weer (net even) anders zijn. Warmte heeft voor een gezond mens tijdens een hittegolf al allerlei negatieve effecten als extra vermoeidheid, futloosheid, etc.
      Bij mij verdwijnt bij temperaturen boven de 25 graden soms van het ene op het andere moment, andere keren heel geleidelijk, alle kracht uit mijn lichaam. Vaak rest me dan weinig anders dan een koele plek te zoeken en me zo weinig mogelijk in te spannen, zowel lichamelijk als geestelijk, want ook het concentratievermogen is ver te zoeken. Omdat voortdurende vermoeidheid in mijn geval toch al een van de meest vervelende symptomen van de MS is, is overgave de kunst op zo’n moment.

      Waar mijn lijf bij warmte verslapt, hebben mijn (been)spieren bij lagere temperaturen al snel de neiging om te verstijven. Voordeel van kou is dat je je er beter tegen kunt kleden dan tegen warmte. Dat is ’s winters meestal dus goed te doen.
      Maar gelukkig zijn de verschijnselen bij zowel warmte als kou tijdelijk. Zodra de temperaturen weer normaal zijn, verdwijnen na verloop van tijd ook de extra negatieve en lastige verschijnselen weer.

      Geliked door 1 persoon

        • Weten we allemaal niet weinig over veel ziekten? Pas wanneer je direct of indirect in je omgeving of via bv een blog in aanraking komt met een (chronische) ziekte, ga je je er in verdiepen. Zo verging het mij in feite ook. Zo lang je gezond bent is gezondheid vanzelfsprekend.
          Overigens ben ik zo gelukkig dat ik een milde vorm van MS heb. We hebben van nabij gezien dat het in geval van de meest progressieve vorm heel anders en heel snel kan gaan, voordat je eigenlijk niets meer kunt. Kortom: Carpe Diem!

          Like

Reacties zijn gesloten.