Uit de doka (3)

Geplaatst op door

In de krochten van mijn foto-archief heb ik de afgelopen dagen nog verrassend veel in zwart/wit uitgevoerde vakantiefoto’s ontdekt. Ze zijn niet allemaal het digitaliseren en bewaren waard, maar voor de onderstaande spoorbrug geldt dat zeker wel.

Het is het Viaduc de Garabit, een tussen 1880 en 1885 gebouwde spoorbrug over de rivier Truyère in het Franse Centraal Massief. De brug, die is ontworpen door Gustave Eiffel, heeft een lengte van bijna 565 meter en een hoogte van 122 meter. Omdat de mistral er regelmatig krachtig door het dal blaast, was het gebruik van dikke (betonnen) profielen al op voorhand uitgesloten. Daarom werd voor gietijzer gekozen, net zoals later bij de bouw van de Eiffeltoren. …

33 gedachten over “Uit de doka (3)”

  3. ha Afanja,

    geen gek idee… het digitale archief eens uitpluizen.
    Ik heb heel wat op twee externe harde schijven staan…
    Sowie so leuk om de kleinkinderen weer eens van jongs af aan te bewonderen…

    Prettig weekend, Marlou

    Geliked door 1 persoon

  4. Indrukwekkende brug en ook een mooi staaltje techniek. Bijzonder dat het van gietijzer is gebouwd, maar dat was in die tijd wel gebruikelijk. Tegenwoordig zou een staalconstructie worden gekozen denk ik. Het standpunt is goed gekozen voor deze opname.

    Geliked door 1 persoon

  7. een prachtig bouwwerk, zeker voor die tijd Jan

    “omdat de mistral er regelmatig krachtig door het dal blaast, was het gebruik van dikke (betonnen) profielen enz

    Dat kwam me wel vreemd voor..

    In de franse tekst lees ik dat een hangbrug uitgesloten was , om schommelingen van het brugdek te vermijden,

    iets wat me wat me wel plausibel lijkt

    prettige avond gewenst

    Geliked door 1 persoon

  11. Ik heb die brug gezien en zag er meteen een platliggende Eifeltoren in. Helaas rijden er geen treinen meer over. Het was zonnig en koud, maar de abrikozenboompjes bloeiden en, en in de verte zag je de besneeuwde hoogten van de Cantal. Langs de weg, tegenover de brug, ligt een mooie oude herberg. We hebben daar heerlijk gegeten bij een warm vuur, in gezelschap van drie rommelige honden die geen enkele belangstelling voor ons hadden. Na etenstijd liet men het vuur uitdoven. De honden kwamen dichterbij de haard staan wachten tot het niet meer opvlamde, en toen er geen vuur meer te zien was en de haard langzaam afkoelde, gingen ze met zijn drieen in in de as liggen slapen.

    Verzonden vanuit Mail voor Windows

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.