Bij de holwortel

Geplaatst op door

Toen ze terugkwam van de parkeerplaats was Jetske voorzien van haar kniebeschermers. Zelf gooide ik mijn viskrukje over de schouder, en zo waren we helemaal klaar voor de macrosessie waar we eigenlijk voor gekomen waren. Landgoed Dickninge staat namelijk vooral bekend om de groei en bloei van de zeldzame holwortel, eind maart – begin april …

Dickninge is een landgoed van ongeveer 75 hectare in het uiterste zuidwesten van de provincie Drenthe. Het ligt op de westelijke oever van het riviertje de Reest, dat de grens tussen Drenthe en Overijssel vormt (Google Maps). Het ruisen van een achter het struikgewas liggende vistrap in het riviertje staat garant voor een prettig achtergrondgeluid als je de landschapstuin in loopt …

De holwortel behoort tot de stinzenplanten. Dat is een groep planten die van oorsprong in een regio alleen als ingevoerde sierplantensoort voorkwam in landgoederen, boerenhoven, pastorietuinen en dergelijke. De holwortel is waarschijnlijk al zo’n 700 jaar geleden door kloosterlingen naar Dickninge gebracht, naar het klooster dat hier indertijd stond. Sindsdien heeft het plantje het landgoed centimeter voor centimeter veroverd. Ook bekendere voorjaarsbloeiers als het sneeuwklokje en het lenteklokje zijn stinzenplanten. Het woord stinzenplant (stinsenplant) komt trouwens van het Friese woord stins, dat stenen huis betekent. Er wordt een versterkt en met stenen gebouwd huis mee bedoeld. Dat waren vooral de woningen van adellijke of anderszins aanzienlijke heren, die dikwijls landgoederen bezaten …

Ik had op dat moment niet echt de rust om me op macrofotografie te concentreren. Als je echt mooie macrofoto’s van de holwortel en de er omheen vliegende hommels en bijen willen zien, dan moet je even hier bij mijn fotomaatje kijken. Omdat ik er voor het eerst was, heb ik nog wat rondgestruind om wat fragmenten van de Engelse landschapstuin te bekijken en te kieken. Ik houd wel van die kronkelende paden. Hoewel het hoogtepunt van de bloei van de holwortel al voorbij was, vond ik geheel erg mooi …

Omdat het derde bruggetje op onze route slecht begaanbaar was, besloten wij na verloop van tijd weer op onze schreden terug te keren. Jetskes’ aanbod om de auto weer op te halen en me dan weer op te pikken, sloeg ik ditmaal af. Mijn benen waren gelukkig weer net wat sterker gebleken dan bij onze vorige fotokuier. En zo lukte het om onderweg ook nog even een paar foto’s te maken van ‘huize Dickninge’. Maar verder werden we toch echt geacht niet te gaan …

44 gedachten over “Bij de holwortel”

    • Daar heb ik dus al een aantal jaren last van. Daarom heb ik dit krukje bij wat langere wandelingen en bij macrosessies meestal mee. Dit was trouwens wel de laatste reis van dit krukje. Het terrein was er wat oneffen en ik was intussen net wat te zwaar voor het lichtgewicht krukje geworden. Als gevolg daarvan is het enigszins uit verband geraakt. Maar er is intussen al een nieuwer, iets zwaarder en hopelijk sterker exemplaar aangeschaft. 😀

      Like

  5. Een geweldige reportage van zowel het landgoed als van de holwortel Jan. Zelf had ik recent ook het geluk hem aan te treffen maar wel niet in zulke grote aantallen. Je 5e foto (close-up van de witte holwortel) is echt een uitschieter ! Hiermee heb je weer een prachtig blogje neergezet.

    Geliked door 1 persoon

  9. Echt wel een schitterende omgeving daar !
    Omgeven door zeldzame natuurpracht zou ik daar met mijn macrolens hoogdagen beleven denk ik 🙂
    Eergisteren zijn we nog eens naar Keukenhof geweest, ’t was weer de moeite waard !
    Ze hebben door corona bijna 2 jaar a

    Geliked door 1 persoon

  11. Heel mooi, die zeldzame holwortel (Corydalis cava). Wij hebben de gewone Corydalis solida, een simpeler neefje, dat ook rijkelijk bloeit.
    Maar hele velden witte holwortel: heel bijzonder. Een prachtig landgoed trouwens.
    Hartelijke groeten, Zem.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.