Sinds de Bijlmerramp op zondag 4 oktober 1992 hangt er een waas van gevaar en geheimzinnigheid rond mannen in witte pakken …
Vorige week dinsdag werd ik in de buurt van Earnewâld ineens geconfronteerd met mannen in witte pakken …
Geheimzinnig waren ze in dit geval niet, want het betrof een paar imkers, die bezig waren met het schoonmaken van een aantal bijenkasten …
Zorgvuldig werden de honinggraten bekeken en geïnspecteerd …
Dankzij de zoomlens kon ik het werk op veilige afstand goed bekijken …, dacht ik …
Na enige tijd kwam ik tot de ontdekking dat het toch niet helemaal zonder gevaar was, want toen er een paar bijen in mijn nog altijd weelderige haardos verstrikt raakten en ik ze in een reflex probeerde daaruit te bevrijden, liep ik toch even een gemene steek op …
Het jeukte een tijdlang behoorlijk, maar inmiddels is de bult gelukkig weer helemaal verdwenen. 🙂
Afanja's Weblog 
Respect voor de imkers, persoonlijk blijf ik liever uit de buurt van deze gemene stekers, nee zelfs in zo’n wit pak blijft t oppassen
LikeLike
Gelukkig is het goed afgelopen met die gemene stekers :-))
oppassen hoor!
🙂
LikeLike
met gevaar voor eigen lijf en leden toch weer een prachtige reportage van deze mannen in witte pakken Jan
altijd uit kijken bij deze insecten, blijven gemene steken die ze uit delen
LikeLike
ay ay ay jan da’s niet zo mooi, lastig zón steek,
maar wel een prachtig beroep,
ik hoop dat de bijen het héél goed doen en de volken zich mogen uitbreiden,
want zonder bijen ziet het er voor de mens ook héél somber uit hé.
LikeLike
Ook al had je een zoomlens, ik zag meteen dat je te dicht bij stond! Als er iets in en om de kasten gebeurd zijn ze behoorlijk venijnig! Ik heb ervaring, haha, ik werd de vorige keer in mijn neus gestoken en die kon ik opgezwollen dat ie was niet in mijn weelderige haardos verstoppen!
LikeLike
Met een weelderige haardos heb je als het koud is minder snel behoefte aan een muts om je hoofd warm te houden. Het is echter wel zaak om met die weelderige dos het hoofd koel te houden als je in de buurt van bijen bent.
Gelukkig dat je geen last meer hebt van de bult.
Je serie is heel mooi!
LikeLike
Bij de titel dacht ik aan een liedje waarin met de tekst: They’re coming to take me away. Those nice young men
in their clean white coats. And they are coming to take me AWAY, HA HAAAA . . .
Dat was gelukkig niet het geval maar met een bult op je hoofd weet je het maar nooit 😉
Wel een fraaie serie van het werk van de imker.
LikeLike
mooi vastgelegd Jan…
afstand houden bij een imker zou ik zeggen….
groeten
LikeLike
Zo zie je maar weer hoe je op moet passen!
Vervelend zo’n steek…
Maar wel mooi werk in elk geval wat de imkers doen.
LikeLike
Wat een zoomlens heb je wel Jan, een superzoom? Je laat ons de bijtjes en hun werk en dat van de imker goed zien. Dichtbij gaan is ook niet zo mijn ding.
Toch geen allergie aan bijensteken?
LikeLike
Doet me denken aan de prachtijd die ik met mijn grootvader beleefde vanachter in tuin in het bijenhok. In het pak, zorgvuldig en niet te overhaast. Het is een werkje appart, maar het heeft zeker zijn charme. en eens gestoken worden hoort er dan natuurlijk wel bij, alhoewel dat de kans in zo’n pak toch heel klein is…
LikeLike
Heel herkenbaar hoor, en wat een rotgevoel hè, zo’n steek. Wij hebben ze weg moeten doen, omdat ik een allergie aan het opbouwen was, ik zwol de laatste keer helemaal op. Daarom hebben we nu duiven 😀
LikeLike
Mooie serie, ik blijf ook op een afstand staan kijken.
Mijn dochter heeft er ooit een spreekbuert over gehouden en heb samen met haar spullen gehaald en uitleg gekregen bij een imker, leuk om te zien.
Witte pakken, ik dacht aal asbestverwijderaars of de ijscoman ;-)))
Groetjes
LikeLike
Ik zou me ook niet laten slaan en dan zeker ook iets terug doen 😉
LikeLike
Ik heb eens moeten rennen voor m’n leven Jan 😦 Wat een angstaanjagend geluid van een zwerm bijen in de achtervolging. Mooie foto’s
LikeLike
Prachtige reportage en fijn het hier zo goed te kunnen volgen..ik ben over 3 jaar gestoken en plots allergisch geworden,toen in shock gegaan en er suikerziekte aan overgehouden.Blijf nu uit de buurt en heb altijd wat op zak om me in de 1 ste plaats te helpen voor ik bij de dokter kan gaan.
LikeLike
Nu is het me duidelijk hoe jij een bijensteek opliep. Ben blij te horen dat het goed gaat. Wel leuk voor de fotografie deze bijtjes
LikeLike
heel mooi hoe je laat zien hoe de buit word binnen gehaald.
LikeLike
Ik dacht even aan asbest toen ik je titel las, maar dit is natuurlijk veel leuker.
Ik weet niet hoe ver je weg stond, maar je hebt ze prachtig dichtbij gehaald.
Tsja die dikke haardos, dat ze er toch nog een plekje wisten te vinden om je in je hoofdhuid te steken. 😉
LikeLike
Gelukkig zijn er nog altijd gezonde bijen, hoewel deze blijkbaar wel wat in de war waren. Jouw haardos mag dan indrukwekkend zijn, een bij heeft er niets te zoeken.
LikeLike
Het blijven gevaarlijke krengen. Ik heb er ooit ene in mijn mond gehad… Desalniettemin heb je er weer een mooie serie foto’s van weten te maken.
LikeLike
Kijk…daar krijg ik heimwee van Jan.
Helaas werd ik in de loop van de jaren steeds alergischer voor de steken .
Op een dag ben ik voor de dood weg gehaald.
Dat was het moment om alles aan de kant te doen.
Maar de heimwee is er nog….zeker bij het zien van deze fraaie foto`s.
LikeLike
Ik kan me voorstellen dat je daar met een zekere weemoed aan terugdenkt, Artmus. Maar als de gezondheid in het geding komt, dan wordt het inderdaad tijd om er een punt achter te zetten, hoe jammer dat dan ook is.
LikeLike