Deel 3 begint met de voortgaande mechanisatie in de rietcultuur. De laatste ontwikkeling is het binden van riet tot handelsbossen door een ingebouwde robotarm in een vrachtwagen …
De video eindigt met het riet dat na de oogst opnieuw begint te groeien. Wanneer het wuivende riet aan het begin van de volgende winter weer volgroeid is, begint het ‘Werk in het Weerribbenriet’ gewoon weer opnieuw …
In deel 2 van de driedelige videoserie ‘Werk in ’t Weerribbenriet’ zien we hoe de rietsnijder een deel van zijn land bewerkt, nadat het riet van het land is gehaald. Ook is er aandacht voor de afvoer van het riet. Dat gebeurt in de Weerribben zowel over het land als over water …
Eenmaal op de locatie waar de rietsnijder de rest van het werk verricht, zien we hoe het riet wordt gebonden tot handzame bossen met een omvang van 46 cm. Vroeger werd dat met de hand gedaan. We zien een rietsnijder aan het werk, die zijn riet nog altijd op de originele met twijgen bijeen bindt. Het binden van de bossen gaat tegenwoordig steeds meer machinaal. Ook daarvan zien we in dit deel opnamen …
– wordt vervolgd
Weerribbenriet wordt geteeld in Nationaal Park ‘De Weerribben’ in Noordwest-Overijssel. Kenners zijn ervan overtuigd, dat hier het riet van de beste kwaliteit groeit. Bepalend voor de kwaliteit is o.a. de langzame groei van het riet in dit gebied …
In deel 1 van deze driedelige videoserie is de ontwikkeling van het snijden van het riet in de loop der jaren te zien. Van het oude handwerk van het snijden met de hand tot het machinaal snijden van het riet met een rupsmaaier, die het riet ook meteen tot bosjes bindt …
– wordt vervolgd
Sinds maandag is het hier iedere dag kil en grijs geweest. Geen weer om eens even lekker het veld in te gaan. Om mijn tijd toch weer enigszins nuttig en aangenaam te besteden, ben ik mijn video-archief eens ingedoken …
De trouwe volgers van mijn weblog herinneren zich misschien, dat ik in 2010 en 2011 door de seizoenen heen video-opnamen heb gemaakt van de werkzaamheden van de rietsnijders in de Kop van Overijssel. Uiteindelijk heb ik dat project begin 2012 afgerond met de presentatie van de DVD ‘Werk in het Weerribbenriet’ aan de rietsnijders Klaas Pen en zijn compagnon Jan Driezen, die de DVD mede mogelijk hebben gemaakt …
Omdat ik de volledige versie van 54 minuten indertijd wat teveel van het goede vond voor YouTube, heb ik in 2012 de onderstaande trailer van 4 minuten online gezet. Vanaf morgen publiceer ik volledige film in 3 delen op mijn YouTubekanaal. Hier alvast een voorproefje …
– wordt vervolgd
Spelenderwijs leer je een camera het best kennen, daarom heb ik gisteren eens wat gespeeld met de slow motion functie van de Sony RX10 IV. Het zijn nog bepaald geen superstrakke beelden, maar daar is het feit dat het gisteren nauwelijks licht is geweest debet aan …
Woensdag liet ik hier al wat foto’s zien van een chagrijnige spreeuw bij de lege pindakaaspot. Maar er zit ook regelmatig een spreeuw heel gezellig te kwebbelen in een van de bomen …
Van zo’n gezellige kwebbelsessie heb ik als vervolg op ‘It getsjotter fan de protter’ (Het gekwebbel van de spreeuw) nog maar eens een videootje gemaakt …
Zoals ik gisteren al schreef, begon ik de dag met een geaderd witje op de verbena. Ik zat net met de camera op het statief te luisteren naar een soundscape op mijn smartphone, toen ik hem zag landen. Het waaide nogal, dat maakte het voor de vlinder niet gemakkelijk om zich vast te blijven klampen aan de bloemen, maar het lukte hem toch wonderlijk goed …
Die wind zorgt normaal gesproken vaak voor hinderlijk windgeruis. In de nabewerking probeer ik dat meestal wat weg te werken door er een muziekje overheen te zetten. Omdat ik in dit geval via Mastodon net zat te luisteren naar de soundscape ‘Uit de zee’ van Ferrie = differentieel (https://ferrie.audio/), had ik daar in dit geval geen werk van. Terwijl de camera liep, heb ik mijn mobieltje bij de microfoon van de camera gehouden …
En zo werd ‘Uit de zee’ ‘In de wind’ …
Hopelijk kun je ermee leven, Ferrie …
Afanja's Weblog 