Tagarchief: tuin

Geveld

Geplaatst op door

Half februari werden bijna alle bomen in onze straat in opdracht van de gemeente op professionele wijze geveld. Heel jammer, want behalve voor een mooi groen beeld, zorgden ze op warme dagen ook voor wat lokale verkoeling. Maar ja, er zat ziekte in en zachte heelmeesters maken stinkende wonden, daarom zijn ze gerooid. Maar ze zijn wel meteen keurig vervangen door nieuwe bomen, zodat we nu een jonge esdoorn voor de deur hebben …

En over ziekte gesproken, sinds begin deze week zijn Aafje en ik geveld door een vervelend (griep)virus. Ook dat is jammer, want het ging zo goed. Drie jaar lang hebben we Corona buiten de deur kunnen houden, en sinds 2015 had ik al geen griep meer gehad. Maar nu zit ik al dagenlang met een kop vol snot en niet aflatende hoestbuien. Zo lang ik rustig achter mijn pc zit, gaat het prima, maar zodra ik ga praten, lachen of bewegen, gaat het mis. Ik blijf dus maar rustig wat zitten …


De meest actuele foto’s en logjes die klaar waren voor publicatie zijn even op, maar ik heb nog genoeg in voorraad, dus dat komt goed. Vervelender is dat ik vandaag weer een fotokuier met Jetske heb moeten afzeggen. En nog vervelender is dat we morgenavond een filmconcert van muziekvereniging ‘de Bazuin Scheerwolde’ moeten afzeggen, waarin Jetske een stevig partijtje mee blaast.

Het is jammer, maar ’t is niet anders. In tegenstelling tot de bomen, waarmee ik dit logje begon, hoop ik niet voorgoed geveld te zijn. Als het een beetje meezit, kom ik binnenkort weer tot leven zoals dat ook bij de maggiplant het geval is …

’t Dak op met je sneeuw!

Geplaatst op door

Behalve dat ik op zoek ben gegaan naar details zoals de ingevroren knop van de kerria en de ingesneeuwde narcis, heb ik ook regelmatig om me heen gekeken naar de omliggende daken …


Dankzij zonnepanelen zijn er ineens heel andere structuren op de met sneeuw bedekte daken te zien. Naar die structuren ben ik een tijdlang op zoek gegaan, dit zijn er een paar van …

Maar ook de ouwe getrouwe dakpannen geven in de loop van de dag nog altijd mooie repeterende patronen ten beste …

Onze pal op het zuiden liggende zonnepanelen waren als eerste van de buurt schoon. Dat kwam mooi uit, want wij stoken het huis op zonnige dagen graag elektrisch warm tegenwoordig …

Aan het eind van de ochtend kwam het smeltproces goed op gang. Een deel van het water dat van het dak afkomstig is, vloeit via het dak van de bijkeuken en de fietsenberging naar de regenton. Zodra de ton vol is, gaat het resterende water via een overstort linea recta onder de grond door naar de vijver …

Betoverende laagjes

Geplaatst op door

Ik begin het beeldverslag van de zaterdag waar ik vrijdag ben geëindigd, bij de hazelaar en de prunus achter in de tuin. De takken staken belegd met een laagje sneeuw prachtig af tegen de helder blauwe lucht …


Er laag naar schatting 5 tot 6 cm sneeuw in de tuin. Op de takken en twijgjes was maar een dun laagje sneeuw blijven liggen. Al snel begonnen de takjes bij het minste of geringste zuchtje wind ‘uit te sneeuwen’. Fijne ijskristallen dwarrelden naar beneden, fonkelend in het zonlicht deden ze even aan poolsneeuw denken. Maar dat was het natuurlijk niet, daarvoor was het lang niet koud genoeg …

De blik wat lager richtend kwam ik uit bij een paar uitlopers van de kerria, die mooi waren omhuld door een laagje ijs. Vooral een knop, die op het punt van open gaan leek te zijn, zag er prachtig uit. De eerste narcissen hadden een zwaar etmaal achter de rug, maar in de loop van de dag richtten ze zich stoer weer op …

Tot slot nog weer even terug naar de takken van de bomen. Knopjes van zowel bladeren als bloesem schemeren door het laagje sneeuw heen of liggen al bloot. Een duif streek even in een van de bomen neer. Hij liet zich niet storen door een kraai die in een boom verderop aan de straat zat te krassen, en kneep even een oogje dicht …

Van wild water naar winter

Geplaatst op door

Het was weer een wonderlijk weerweekend. Ik zie me daarom genoodzaakt om het vervolg over de kuier bij de Leyensloane even uit te stellen. Vrijdag stond er een fotokuier met mijn fotomaatje Jetske op het programma. Omdat er voor de hele dag regen en natte sneeuw werd verwacht, stelde ik voor om weer eens naar de Orchideeënhoeve bij Luttelgeest te gaan …


Zo gezegd, zo gedaan. Nauwelijks gehinderd door natte sneeuwbuien reed ik naar Jetskes’ huis, waarna we samen onze weg vervolgden. De overgang van de vieze kou buiten naar de subtropische jungle binnen was groot, vooral de cameralenzen hadden de nodige tijd om te wennen aan de nieuwe omstandigheden. Een tijdlang zwierven we over soms moeilijk begaanbare paden en bruggetjes. We vermaakten ons prima en onze camera’s werkten op volle toeren …

Na verloop van tijd was het voor mijn onderdanen echter genoeg geweest. Terwijl ik een paar maal een plekje zocht om even te zitten, zette Jetske daar vandaan haar zwerftocht naar onbekende delen korte tijd voort. De omstandigheden noopten ons om eerder dan gehoopt huiswaarts te keren, maar het waren een paar mooie en gezellige uurtjes. In de polder waren de weersomstandigheden op de terugweg nog ongewijzigd, maar onderweg naar huis begon de A7 al aardig wit te kleuren. Voordat de sneeuw tegen de avond echt bleef liggen, was ik gelukkig al thuis …


Vanaf het eind van de middag tot halverwege de avond sneeuwde het lekker door. Als gevolg daarvan droeg de tuin al snel een fraai winterkleed. Ik vond het maar niks, na die mooie omstandigheden aan de Leyensloane zat ik helemaal niet meer te wachten op sneeuw …

Maar ja, je bent een kind van de winter of je bent het niet. En dus begon het ’s avonds toch wel dusdanig te kriebelen dat ik nog even een rondje met de camera door de tuin heb gemaakt. Ik sluit af met dit winterse beeld van de hazelaar. Morgen open ik met de besneeuwde hazelaar tegen een helder blauwe lucht …

Grien moas fongen yn drippen

Geplaatst op door

‘Na de winterkou
is voorjaarszon in aantocht
geniet van het weer!‘

… dat schreef Peter Bouchier van het weblog ‘Waar mijn pen ligt, ben ik thuis‘ zondag op zijn website. Gisteren zag hij in de titel van mijn blogje ‘Mos gevangen in druppels’ wel een mooie haiku: ‘De titel zou een mooie tweede haiku-regel zijn!’ ‘Voel je vrij om hem te gebruiken,’ antwoordde ik.

Peter voegde de daad bij het woord en stuurde me gisteravond twee haiku’s, die ik mocht plaatsen. Gelukkig had ik nog een paar toepasselijke foto’s bewaard. Dankjewel, Peter!

Earste maitiid dauw
grien moas fongen yn drippen
triennen fan bliidskip


Eerste lentedauw
mos gevangen in druppels
tranen van geluk

Mos gevangen in druppels

Geplaatst op door

De dag begon hier gisteren – zoals al zo vaak dit jaar – weer grijs en bewolkt. Maar gelukkig brak halverwege de ochtend de zon door …


Tegen het eind van de ochtend stond een deel van het mos, gevangen in kleine druppeltjes, te schitteren in de zon …

Mier zoekt melkvee

Geplaatst op door

Ik liet de bloemen met de bladluizen achter me en vervolgde mijn zoektocht naar fotogenieke plekjes op en in de nog licht bedauwde bloembladeren …


Het duurde niet lang voordat ik andermaal leven aantrof op de bloemen, ditmaal betrof het een nijvere mier. Hij was duidelijk op zoek de kleine kudde melkvee die ik in het vorige blogje op één van de andere bloemen had aangetroffen. Ja, dat wisten jullie misschien niet, maar mieren melken bladluizen …

Hij zou ze straks wel vinden, vermoedde ik, zo groot waren de afstanden hier niet. Zelf gaf ik me nog even over aan het dromerige sfeertje onder de met dauwdruppeltjes bedekte bloemblaadjes …


Aafje meldde een uurtje later dat ze een lieveheersbeestje op de helleborus had gezien. Het is dus voor de mier te hopen dat hij de bladluizen snel heeft gevonden, anders heeft het lieveheersbeestje ze waarschijnlijk voor zijn neus weggekaapt.