‘Centraal Apotheek’ Leeuwarden

Geplaatst op 8 april 2024 - 10:37 door Jan K. alias Afanja

Toen we begin maart eens wat te vroeg waren voor mijn wekelijkse fotosessie in het centrum van Leeuwarden, heb ik eens een kuiertje over de Voorstreek gemaakt. Daar kwam ik langs het monumentale pand ‘Centraal Apotheek’ …

uitstekend torentje met balkon van de Centraal Apotheek

Het gebouw op de hoek van de Voorstreek en de Tuinen is in 1904-1905 gebouwd in opdracht van apotheker Feteris uit Kampen. Het ontwerp is van de ook uit Kampen afkomstige architect G.B. Broekema. Het gebouw is in 2002 gerestaureerd …

Het pand, dat is ontworpen in Jugendstil of Art-Nouveau-stijl, is voornamelijk opgetrokken in gele verblendsteen. Op de gevelzijde aan de Voorstreek staat op een tegeltableau Hygieia afgebeeld, de Griekse godin van de gezondheid. Ze houdt boven haar hoofd de slang van Asclepius en een beker in haar handen. Daarboven staat in de gevel de naam ‘Centraal Apotheek‘. Op de dakrand staan twee grote vogels …

Hygieia houdt boven haar hoofd de slang van Asclepius en een beker in haar handen

De belangrijkste hoek van het gebouw is geaccentueerd door een erkerachtige, op een toren lijkende uitbouw over drie bouwlagen en is bekroond met een helmspitsje. De natuurstenen omlijstingen van de lichtopeningen en het smeedwerk van de balkons zijn versierd met gebogen lineaire ornamenten. Verder wordt het gebouw gemarkeerd door een aantal rondboogvensters en balkons …

tegeltableau van Hygieia, de Griekse godin van de gezondheid.

mensen bij de Centraal Apotheek op straat

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Centraal_Apotheek_(Leeuwarden)

De scheefste toren

Geplaatst op 4 april 2024 - 11:01 door Jan K. alias Afanja

De maquette die hier gisteren te zien was, is een model van de Johannestoren bij Miedum, een buurtschap ten noorden van Leeuwarden. De zadeldaktoren is gebouwd in de 14e of 15e eeuw en staat op een terp. Het kerkschip werd in 1834 gesloopt vanwege vergaande bouwvalligheid …

De achterover hellende toren is in de 19e-eeuw ommetseld met een bakstenen schil en werd in 1956 gerestaureerd. Daarbij werd de fundering verstevigd, waardoor de toren niet verder weg kon zakken. In de toren hingen ooit twee klokken, die in de Tweede Wereldoorlog allebei door de Duitsers zijn meegenomen. Eén van de klokken bleef gespaard en hangt nu in de toren van het buurdorp Gytsjerk. In Miedum werd een kleinere stormklok opgehangen …

oude grafstenen links en een modern grafmonument rechts

nogmaals een oud en een nieuw grafmonument naast de toren

De Johannestoren staat 4,72 graden (hellingshoek) uit het lood. De 14 meter hoge toren helt ruim een meter over en is de scheefste toren van Nederland. De Johannestoren van Miedum is zelfs schever dan de toren van Pisa. Sinds de voltooiing van die restauratie in 2001 is de helling van de toren van Pisa ongeveer 3,99 graden …

oude grafstenen achter de toren dekken de grafkelder van boer Johan Jellema

De toren is een rijksmonument.

Maquette van een toren

Geplaatst op 3 april 2024 - 10:07 door Jan K. alias Afanja

Zo lang het weer en mijn onderdanen regelmatig de kont tegen de krib gooien, moet ik het hebben van onderwerpen op korte loopafstand van de auto. Dan komen er ook weer andere onderwerpen in beeld dan alleen natuur. Zo’n onderwerp diende zich onder andere aan tijdens een ritje, dat Jetske en ik begin maart maakten …

een scheve toren schemert door een groepje bomen

Via ommelandse wegen gingen we die dag op zoek naar Friese staten en stinzen. Het was Jetske die onderweg een scheve toren door een groepje bomen zag schemeren. Een plekje voor de auto was al snel gevonden. Het hek was gesloten, maar aangezien er links en rechts van die hindernis ruim voldoende ruimte was om er gewoon langs te lopen, hebben we dat maar gedaan. Aan de voet van de scheve toren stond een al even scheve maquette …

fragment van de maquette van een scheve toren

scheve maquette aan de voet van een scheve toren

– morgen meer …

Vastgelopen

Geplaatst op 5 maart 2024 - 11:39 door Jan K. alias Afanja

Het karretje is wat vastgelopen de afgelopen dagen. Het begon vrijdag met een onbestemd gevoel in mijn onderbenen. Geen reden tot paniek, want meestal kan ik zoiets er wel uit lopen door enige tijd wat in de tuin heen en weer te drentelen. Dat leek ook deze keer wel te lukken en dus ging ik welgemoed met mijn fotomaatje op pad. We hadden afgesproken om een paar Friese stinzen en states te bezoeken, op zoek naar de eerste stinzenplanten …

Nadat we er al enige tijd hadden rondgewandeld, heb ik bij de eerste state die we bezochten mogelijk wat te lang op een schaduwrijk bankje in de wind gezeten. Bijna terug bij de uitgang van de parktuin heb ik mijn benen later nog wat laten opwarmen op een bankje in de zon. Daarna was het nog een flinke kuier naar de auto, maar ik had geen zin om daar op dat moment op te geven. Bij de tweede state kon ik er gek genoeg weer op los kuieren. Aan de derde locatie zijn we per ongeluk voorbij gereden. Maar dat vond ik eerlijk gezegd niet eens zo erg …

Ergens in de eerste helft van de middag was de accu leeg, en dat is hij nog steeds. Mijn onderdanen zijn krachteloos en mijn ogen hebben regelmatig de neiging dicht te zakken. Het is balen voor jullie natuurlijk, maar persoonlijk vind ik een paar dagen grijs weer eigenlijk wel prima. Straks maar even virtueel een stukje bergaf fietsen op de hometrainer en daarna weer rustig aan …

– Kortom het gaat even niet lekker, maar verder gaat ’t wel goed.

Langs de vuurtoren terug

Geplaatst op 4 maart 2024 - 10:46 door Jan K. alias Afanja

Aafje had al voorgesteld om koffie te drinken bij restaurant ‘de Kaap’, toen we er voor de eerste keer langs kwamen. Dat vond ik echter wat te vroeg, omdat mijn benen op dat moment nog krachtig genoeg waren. Nu was ik er echt aan toe om even te zitten aan een tafeltje met uitzicht over het IJsselmeer …

Zoals het een goed havenrestaurant betaamt, was ‘de Kaap’ goed voorzien van allerlei attributen en voorwerpen uit de scheepvaart. Vanuit mijn hoekje aan de tafel heb ik er wat plaatjes van geschoten, terwijl we ons de koffie met appelgebak goed lieten smaken …

diverse voorwerpen en attributen in restaurant De Kaap

Nadat we het goede hadden genoten, was het tijd om de terugweg naar de auto te aanvaarden. Na het verlaten van het restaurant liepen we opnieuw langs het manshoge anker. Voorbij de bocht naar rechts had ik zin om nog even een uitdaging aan te gaan …

Waar het pad zich in tweeën splitste, stelde ik Aafje voor om te zien wie het eerst bij de auto was, zij beneden langs of ik bovenlangs. Wetend dat mijn pad korter was, won ik glansrijk. Maar daarna was ik ook blij om weer in de auto te kunnen zitten …

Het was een geslaagd dagje, ik was netjes geholpen met mijn statief en we hadden een mooie wandeling op Urk gemaakt.

Op naar ‘de Kaap’

Geplaatst op 3 maart 2024 - 10:56 door Jan K. alias Afanja

We lopen terug over de Westhavenkade in de richting van de Scheepswerf …

Ter hoogte van de Botterschuur valt mijn oog nu op wat attributen uit de scheepvaart, die op de kade aan de waterkant zijn uitgestald…

diverse attributen op de kade bij de Botterschuur

We volgen de wandelroute en lopen opnieuw langs Scheepswerf Westhaven. Ik kan het niet laten toch nog even een paar roestplaatjes te schieten …

Aangekomen in de noordwesthoek van de werf stuit ik nog op een informatiebord over de geschiedenis van Scheepswerf Hakvoort, zoals de werf van origine heette naar de eerste eigenaar …

informatiebord over Scheepswerf Hakvoort zoals Scheepswerf Westhaven van origine heette

Als we de Westhaven korte tijd later achter ons hebben gelaten, ben ik blij dat de Kaap eindelijk weer in zicht komt … restaurant de Kaap wel te verstaan, want ik ben er intussen hard aan toe om even te kunnen zitten …

– wordt vervolgd

Aan de Westhavenkade

Geplaatst op 2 maart 2024 - 10:57 door Jan K. alias Afanja

We hebben de scheepswerf achter ons gelaten en wandelen nu nog een stukje in oostelijke rchting over de Westhavenkade …

drogende netten boven de Westhavenkade in Urk

Bij het pand van Stichting Urker Botter, die zich o.a. richt op het behoud van Urker botters en andere historische schepen, hangen boven de kade sierlijk opgehangen netten …

boven de Westhavenkade in Urk hangen de netten te drogen

Nadat we een stukje verder waren gelopen, keek ik op een bepaald moment eens in de verte. Die kade was nog knap lang, te lang voor mij, realiseerde ik me …

Het was tijd om aan de terugweg te beginnen, want het was intussen al een heel eind naar de auto. Maar geen paniek, mijn onderdanen werkten nog netjes mee …

aan de Westhavenkade aangemeerde schepen

Terug bij de Botterschuur zag ik daar een poster hangen met de kop ‘Lennaert Nijgh – de Jonge Jacob, UK 114’. Ik liep er even naar toe en maakte een paar foto’s. De UK 114, die hadden we zien liggen toen we de Westhaven in zicht kregen. Op het affiche las ik, dat de bekende dichter en tekstschrijver Lennaert Nijgh een tijdlang eigenaar van het schip was …