Tagarchief: MS

MS, de iLark en lampionnetjes

Geplaatst op door

Had ik al verteld dat de iLark weer helemaal oké is en dat het geen cent heeft gekost? Tijdens een kopje koffie bij de dealer in Surhuisterveen was al snel duidelijk wat het probleem was. De accu bleek nog prima te zijn, maar als de iLark langere tijd stil staat, wil er wel eens een communicatieprobleempje optreden. Even een paar maal gas geven blijkt dan voldoende te zijn om de iLark weer aan de praat te krijgen. Je moet het maar net even weten …

4 lampionnetjes werpen hun schaduw op twee plantenbakken op het terras

Het is alleen jammer dat ik voorlopig nog niets aan de ilark heb. Zo lang de wind vanuit het noordoosten waait, is het veel te koud om ook nog maar aan een ritje op de iLark te denken. Daarvoor moet het eerst toch wel een graad of 18 zijn …

de schaduw van een lampionnetje op een plantenbak
een lampionnetje en zijn schaduw op een plantenbak

Het is me de afgelopen weken zelfs te koud voor fotokuiertjes in de natuur. Omdat de MS mijn ‘inwendige thermostaat’ heeft gesloopt, heb ik bij de huidige temperaturen voortdurend last van spierspanning in mijn benen. Die spanning wordt de laatste tijd bij het lopen helaas al snel pijnlijk. Verder dan de tuin kom ik tegenwoordig dan ook niet veel. Maar ach, hoewel ook de tuin onder de kou te lijden heeft, valt zo nu en dan ook nog wel wat te fotograferen …

rechts twee lampionnetjes scherp in beeld en links vaag de schaduw daarvan op een plantenbak

Zondag en maandag heb ik aan het eind van de middag gebruik gemaakt van de stand van de zon. Een paar skeletjes van lampionnetjes hingen rond dat tijdstip enige tijd mooi in het licht, waardoor de schaduwen op een paar grijze plantenbak stonden afgetekend …

de schaduw van twee lampionnetjes
twee lampionnetjes met daarin oranje-rode besjes

Vastgelopen

Geplaatst op door

Het karretje is wat vastgelopen de afgelopen dagen. Het begon vrijdag met een onbestemd gevoel in mijn onderbenen. Geen reden tot paniek, want meestal kan ik zoiets er wel uit lopen door enige tijd wat in de tuin heen en weer te drentelen. Dat leek ook deze keer wel te lukken en dus ging ik welgemoed met mijn fotomaatje op pad. We hadden afgesproken om een paar Friese stinzen en states te bezoeken, op zoek naar de eerste stinzenplanten …

Nadat we er al enige tijd hadden rondgewandeld, heb ik bij de eerste state die we bezochten mogelijk wat te lang op een schaduwrijk bankje in de wind gezeten. Bijna terug bij de uitgang van de parktuin heb ik mijn benen later nog wat laten opwarmen op een bankje in de zon. Daarna was het nog een flinke kuier naar de auto, maar ik had geen zin om daar op dat moment op te geven. Bij de tweede state kon ik er gek genoeg weer op los kuieren. Aan de derde locatie zijn we per ongeluk voorbij gereden. Maar dat vond ik eerlijk gezegd niet eens zo erg …

Ergens in de eerste helft van de middag was de accu leeg, en dat is hij nog steeds. Mijn onderdanen zijn krachteloos en mijn ogen hebben regelmatig de neiging dicht te zakken. Het is balen voor jullie natuurlijk, maar persoonlijk vind ik een paar dagen grijs weer eigenlijk wel prima. Straks maar even virtueel een stukje bergaf fietsen op de hometrainer en daarna weer rustig aan …

– Kortom het gaat even niet lekker, maar verder gaat ’t wel goed.

Rust roest

Geplaatst op door

Maar niet altijd. Daar kan het bij mij momenteel in ieder geval niet aan liggen. Ik ben 2024 toch niet echt heel rustig begonnen, vooral de eerste anderhalve week heb ik allerminst stil zitten rusten. Met dagelijkse ritjes en fotokuiertjes heb ik volop genoten van de hoogwatersituatie en het daarop volgende wintertje. Misschien heb ik juist wat teveel gedaan in die periode. Met MS weet je het toch nooit …

Feit is, dat het letterlijk en figuurlijk allemaal niet lekker loopt momenteel. Een ritje naar de Jan Durkspolder en een middagje Leeuwarden waren meer dan genoeg deze week. Verder beperk ik mijn lichamelijke activiteiten tot mijn korte loopjes in de tuin en maak ik af en toe een virtueel ritje op de hometrainer. Achter de pc ben ik vooral wat aan het klooien met foto’s, want als ik een stukje lees, dan nemen de letters al snel een loopje met me door te gaan dansen en vallen de oogjes dicht. Ik voel me eigenlijk een beetje als deze oude Engelse taxi, die ik vorig jaar ergens bij Hoornsterzwaag langs de weg zag staan …

Dus als jullie me eens een dagje missen, dan heb ik vertraging opgelopen, omdat ik tijdelijk ergens in mijn dagelijks doen en laten ben vastgelopen of zo. Het zal zijn tijd weer even moeten hebben. Maar ik kom terug!

Enige bespiegelingen

Geplaatst op door

Aan het eind van een waardeloze week met de nodige pijn en beperkingen, is het tijd om de draad weer op te pakken. Meestal weet ik op zo’n moment wel welke kant ik er vervolgens mee op wil, nu is dat niet het geval. De mist die aan het eind van het vorige logje kwam opzetten, lijkt achteraf bekeken nogal symbolisch te zijn geweest …

weerspiegeling in de Drachtstervaart

Behalve dat mijn lichaam vanaf zaterdag weer eens tegenstribbelde, heeft ook de gang van zaken in de Nederlandse politiek nogal ontregelend gewerkt. Ik vind het onbegrijpelijk hoe ons land zo naar rechts is afgegleden. Dat de waarschijnlijke coalitiepartijen vervolgens meteen op zoek gaan naar de randen van de rechtsstaat om de PVV van Wilders te behagen, vind ik echt een gevaarlijke ontwikkeling. Omtzigt van NSC toont hiermee voor mijn gevoel eindelijk zijn ware, zeer kwalijke gezicht. Om nog maar te zwijgen van de manier waarop die valse Yeşilgöz van de VVD de spreidingswet probeert te torpederen. En zij van BBB ziet het allemaal stilletjes lachend aan ..

ronde weerspiegeling

Het belooft allemaal niet veel goeds voor de komende jaren. Hoe dan ook, ik heb geen zin om de laatste weken van het jaar daar door te laten verpesten. Straks eerst maar eens kijken of ik voor het eerst sinds een week weer even op uit kan, dan zie ik daarna wel verder …

alziend oog

Rond het vogelbad

Geplaatst op door

Ik heb mezelf altijd een ‘kind van de winter’ genoemd. Het kon me niet koud genoeg worden, ik heb altijd van ijs en sneeuw gehouden. Vandaag de dag voel ik me nog steeds een ‘kind van de winter’, ik heb alleen wat meer tijd nodig om aan de kou te wennen. Als gevolg van de MS is mijn inwendige thermostaat helaas defect geraakt. Dat betekent dat ik ’s zomers meer tijd nodig heb om aan hitte te wennen en ’s winters heb ik meer tijd nodig om aan kou te wennen. De afgelopen dagen ben ik daarom nog niet verder gekomen dan de tuin …

Daar is het voor de vogels ook wennen aan de licht winterse omstandigheden. Voer is er genoeg voor ze hier, dat is het probleem niet. Ze moeten alleen hun bad missen, terwijl daar tot halverwege deze week dagelijks door diverse vogels gebruik van gemaakt werd. Om te voorkomen dat ze er bij lichte dooi toch een duik in nemen, heb ik er gisteren een steen in gelegd. De mussen en mevrouw merel keken er eerst wat vreemd tegenaan, maar ik geloof dat ze de boodschap wel hebben begrepen …

Vanmorgen lag er een heel dun laagje minuscule ijskorreltjes in de tuin. Intussen ligt de temperatuur rond het vriespunt. Straks maar eens een laagje lauw water rond de steen gieten, dan kunnen de vogels hun snaveltjes er weer in dippen als ze daar behoefte aan hebben …

Ingehaald door tijd en temperatuur

Geplaatst op door

Rond 8:30 uur werd er gisterochtend een flinke bouwradio in de tuin gezet. Daarmee kon de klus beginnen. Ondanks mijn toch betrekkelijk raadselachtige beschrijving van de werkzaamheden, die er vervolgens gedurende 12 uur in huis en tuin werden uitgevoerd, wist Ria er toch uit op te maken wat er gebeurde …

Kort nadat ik in 2004 de diagnose MS had gekregen, adviseerde de neuroloog ons om de problemen maar niet meer op te zoeken door nog op vakantie naar het warme Zuid-Frankrijk te gaan en maar alvast eens na te denken over de aanschaf van een airco. Dat laatste heb ik 19 jaar tegen kunnen houden, en al die jaren hebben we warmte ook niet meer opgezocht met zonnige vakanties in zuidelijker oorden. Intussen is de warmte ons echter steeds meer op gaan zoeken. Nu het aantal warme en tropische dagen in onze regionen steeds verder toeneemt, kom ik er niet meer onderuit. Vorig jaar zomer was het echt niet meer te doen. Om het leven ook de moeite waard te laten zijn bij temperaturen boven de 23°C, hebben we gisteren een aircosysteem laten installeren …

Face it. MS is zenuwslopend

Geplaatst op door

De campagne ‘Face it. MS is zenuwslopend’ laat zien dat MS vele gezichten kent. Het is bij niemand hetzelfde. Vijf verhalen maken duidelijk welke impact MS heeft op het leven van mensen …

De ziekte sloopt letterlijk de zenuwen en is zenuwslopend omdat je nooit weet wat je de volgende dag te wachten staat. MS heeft een enorme impact op het leven. Het is nog steeds niet bekend hoe MS ontstaat en hoe de ziekte te genezen is. Daarom is en blijft onderzoek heel hard nodig. Deze week is de MS collecte van het Nationaal MS Fonds …

Met dank aan het uitzonderlijk warme weer heb ik in de afgelopen periode mijn portie MS-ellende wel weer gehad. Aan echte fotokuiertjes ben ik sinds 10 juni niet eens meer begonnen, die hebben plaatsgemaakt voor fotoritjes. Gelukkig is de iLark uitgerekend met dit weer een uitkomst. Ik had hem op geen beter moment kunnen aanschaffen. Gistermorgen heb ik een mooie rit van 25 km gemaakt, met onderweg 6 bankjes op fijne plekjes in de schaduw. Rond die bankjes heb ik hier en daar wat foto’s gemaakt …

Gelukkig is er vandaag een eind aan de hitte gekomen. Ook Aafje is daar blij mee, want zij gaat deze week met de collectebus op pad.