Toen ik maandagmiddag weer eens een rondje door de tuin liep, werd mijn aandacht getrokken door een spinnetje dat over het kozijn van de schuifpui liep …
Het is de schorsmarpissa, een springspin met een paar opvallend grote ogen aan de voorkant van zijn kop. Met die ogen houdt hij zowel prooien als gevaar goed in de gaten …
Hij heeft de naam springspin trouwens niet gestolen. Ik heb al een paar maal meegemaakt dat zo’n spinnetje op mijn camera sprong op het moment dat ik net wat te dicht bij hem kwam …
Vlak achter de pergola bij de vijver staan al langere tijd een paar scherpe boterbloemen te pronken …
Eind augustus had een nog niet al te grote kruisspin een web gebouwd boven de bloemen. Dat bood mij de kans om een spin eens vanuit een andere hoek in beeld te vangen …
In de tuin moet ik het nog steeds van schaarse momentjes hebben om dierlijk leven te kunnen fotograferen. Enige beweging op een bloem trok op een zonnig momentje mijn aandacht. Het bleek een klein spinnetje te zijn, dat voor zijn doen een fors insect aan het inpakken was …
De hitte in juni was mijn ding niet echt, maar kille en vochtige dagen zoals gisteren leveren voor mijn defecte inwendige thermostaat minstens even grote problemen op. Afijn, ik heb maar weer geprobeerd er het beste van te maken …
Een paar keer heb ik me even op het terras gewaagd om bij de tobbe naast de vijver wat druppels te fotograferen. Veel tijd heb ik mezelf niet gegund, want de aanhoudende motregen vertroebelde mijn blik op de druppeltjes al snel. Toch is het weer gelukt om een paar foto’s van druppels met de heksenbol te maken. De kleinste druppeltjes waren voor een kleine kruisspin die zachtjes in zijn web heen en weer wiegde …
‘In mei leggen alle vogels een ei,’ zo luidt het gezegde. Wel, dat deden ze bij ons in de tuin ook. Een koolmezenpaartje was in het nestkastje getrokken om daar een nestje jongen groot te brengen. En ook de merels hadden het er nog steeds druk mee, ze waren al snel aan de tweede leg begonnen …
Mei begon met vrij koel, maar rustig weer. Mooi weer om weer eens een kijkje in de Ecokathedraal te nemen. Daar sloeg de vermoeidheid ondanks het koele weer al snel weer toe, daarom heb ik me in de periode daarna vooral beperkt tot het fotograferen in de tuin en bij de ijsvogels. Daar vermaakte ik me elke keer prima. Nadat meneer IJsvogel voor de zoveelste keer een lekker visje aan zijn vrouwtje had overgedragen, mocht ik half mei zelfs getuige zijn van een paringssessie …
Zoals al eerder gezegd, kende mei een tamelijk koele start. De temperaturen gingen de eerste helft van de maand wat op en neer. De maximumtemperatuur lag meestal tussen de 15 en 20°C, daarna volgde een warme week. Nadat de maximumtemperatuur er twee dagen heel dicht tegenaan hadden gezeten, kon ik op 18 mei met precies 25°C de eerste zomerdag noteren. In de laatste decade zakten de maxima terug tot rond de 15°C, maar dat kon niet voorkomen dat mei een warme maand was. Met 51 mm viel er een normale hoeveelheid neerslag in ons tuintje …
Terwijl ik op één van de laatste zonnige en aangename oktoberdagen koffie zat te drinken op het terras, kwam er over de terrastafel bezoek aan stiefelen …
Een hooiwagen maakte even een ommetje over het tafeltje. Hoewel hij één van zijn acht poten miste, was het nog steeds een potige jongen. Op een warm plekje ongeveer in het midden van de tafel liet hij zich als een Citroën DS door zijn hydraulische vering zakken om de warmte van het hout ten volle te benutten. Dat bood mij de gelegenheid om rondom wat foto’s van hem te maken …
Afanja's Weblog 