Klaproosjes voor moederdag ….
Dêr doch ik it hjoed mei. Noch even in dei wat bytanke, want de sinnestoarm is noch net foarby. En myn wurgens ek net. Meitsje der in moaie dei fan …
Daar doe ik het vandaag mee. Nog even een dagje wat bijtanken, want de zonnestorm is nog niet voorbij. En mijn vermoeidheid ook niet. Maak er een mooie dag van …
De dag begon gisterochtend rond een uur of tien met een rit naar de Waddenstreek met mijn fotomaatje. We hadden gehoopt er wat vogels te kunnen fotograferen, maar dat viel wat tegen, want die zaten mijlenver weg. Verder werd het echter in alle opzichten weer een mooie dag. Er was verder genoeg te fotograferen en het was weer gezellig. Moe, maar voldaan startte ik even na vijven de pc om de foto’s te importeren …
Daarbij kwamen ook meteen diverse alarmmeldingen binnen betreffende de zonnestorm die na een reeks van uitbarstingen op de zon werd verwacht. Die zonnestorm was inmiddels bij de aarde aangekomen, diverse metertjes en grafiekjes op internet lieten waarden zien, die ik sinds oktober 2003 niet meer heb gezien. Prachtig! Maar het paste mij eerlijk gezegd niet echt goed na een lange dag met Jetske.
Het bloed kruipt echter waar het niet kan gaan, en dus ben ik rond 23:00 uur toch nog maar even in de auto gestapt. Ik had een locatie niet ver van Drachten in gedachten, maar bleek het al aan de drukke kant te zijn. Uiteindelijk heb ik de auto ergens in de berm gezet, waar ik een aantal foto’s heb gemaakt. Het viel me niet mee, opkomende bewolking strooide toch wel wat roet in het eten. Verder bleek de vermoeidheid geen gunstige uitwerking te hebben gehad op mijn camerabeheersing in absolute duisternis. Maar hey … ik was er wel weer bij na ruim 20 jaar!
Intussen zag Jetske het op haar balkon niet meer zitten. Toen ik haar tegen middernacht een paar van mijn foto’s stuurde en haar bemoedigend had toegesproken, herpakte ze zich. kort daarna stuurde ze me een paar prachtige foto’s die ze alsnog vanaf haar balkon had kunnen maken. Een hartelijke en welgemeende felicitatie was snel verstuurd, want ik weet nog als de dag van gisteren wat een eerste poollichtervaring met iemand doet. Jetske haar foto’s kun je hier bekijken: https://schrijvenmetlicht.com/2024/05/11/noorderlicht/ …
En dit zijn een paar van mijn foto’s …
Vandaag zet ik verder geen stap teveel. De zonnestorm is intussen afgezwakt, maar hij is nog niet voorbij. Omdat er de afgelopen dagen meerdere uitbarstingen zijn geweest, zijn er nog meer zonnedeeltjes naar de aarde onderweg. De komende 24-48 uur loont het mogelijk om de nachtelijke hemel in de gaten te houden. Of mijn onderdanen er nog eens aan mee willen en kunnen werken om de duisternis op te zoeken, is nog maar de vraag …
Wat op dit moment ook nog steeds de vraag is, is of we vanavond kunnen juichen voor Joost. Ben ik eindelijk eens een keer enthousiast over de Nederlandse deelname aan het Eurovisiesongfestival, wordt Joost gediskwalificeerd. We weten natuurlijk niet precies wat gebeurt is, maar ik heb het gevoel dat er vieze spelletjes worden gespeeld. Als dit doorgaat, is dit voor mij het absolute failliet van het songfestival. Dit is niet ‘United by Music’.
Hoe dan ook, de Europaparty in Leeuwarden gaat door. Wie weet, misschien verschijnt Joost daar op het podium als hij in Malmö niet mee mag doen …
Het is sowieso een bijzonder weekend. Geniet ervan!
Begin deze week toonde de blauwe ris op het terras zijn eerste bloem …
Dinsdagmiddag ben ik er eens lekker voor gaan zitten, en dat werd kennelijk gewaardeerd door een bezoekende aardhommel die wel even op de foto wilde …
Dinsdag heb ik weer eens een kijkje genomen bij de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ op de westelijke oever van het meertje De Leijen …
Het meertje lag er rustig bij. Bij de laatste restanten van het boomeilandje zag ik iets wat ik niet direct thuis kon brengen. Nadat ik had ingezoomd, zag ik dat er een paar vissers in een bootje zaten …
Op de palen die voor de kijkhut in het water staan, waren intussen een paar visdiefjes gaan zitten …
In de verte vlogen een paar ganzen over. Kortom, het was er heerlijk rustig …
Korte tijd later hadden de vissers het eilandje verlaten. Ze zetten koers naar de kijkhut en begonnen niet ver bij me vandaan voer in het water te gooien. Ze leken vlak voor de vogelkijkhut voor anker te willen gaan. Dat stond me niet aan, daarom heb ik de mannen vriendelijk, maar vooral dringend gevraagd om even rap ergens anders een plekje te zoeken. Mokkend vertrokken ze …
Terwijl de vissers uit beeld verdwenen, keerde de rust rond de kijkhut terug. De show werd gestolen door het met een zekere regelmaat terugkerende donkere hoemp-geluid van een roerdomp. Ook die dag lukte het me weer niet om hem te zien of het fotograferen …
Twee dagen achter elkaar een langere rit op de iLark is wat teveel van het goede, heb ik vorige week geleerd. Daarom doe ik het nu maar om en om. Maandag heb ik een ritje gemaakt dat me o.a. langs de Smalle Eesterzanding voerde. Daar heb ik me even lekker in de zon op een bankje genesteld …
Dat bleek precies het goede plekje te zijn. Ik zat nog maar net, toen ik vanuit een boom links voor het bankje een vrolijk en gevarieerd gefluit hoorde klinken. Nadat ik mijn blik enige tijd over de boom had laten glijden, zag ik het vogeltje zitten. Een paar foto’s waren snel gemaakt, want hij nam alle tijd om me vanaf zijn zangpost toe te zingen. De ‘Merlin Bird ID app’ wist me vervolgens te vertellen dat het een grasmus is …
Je verwacht het niet, maar een grasmus zit vrijwel nooit in het gras, meestal zit hij in struiken en struweel. En ondanks zijn naam is de grasmus geen directe familie van de huismus. Hoe dan ook, hij was uiterst welkom. Niet alleen omdat ik genoot van zijn zang, maar ook omdat ik later ontdekte, dat ik nog maar één foto van een grasmus in mijn archief had zitten. Dat is de onderstaande foto, die ik vorig jaar heb gemaakt met de Canon Powershot. Ook toen had ik een pauze tijdens een ritje op de iLark …
Nog één keer een zwerm vogels vandaag. Behalve de vlucht regenwulpen zagen we ook regelmatig een groep kemphanen opvliegen in de Surhuizumermieden. In tegenstelling tot voorgaande jaren, zaten ze dit jaar zo ver weg, dat ze op de grond niet goed te zien waren …
Gelukkig gaven ze net als de regenwulpen en de grutto’s regelmatig een kleine vliegshow ten beste. Ze vlogen dan op van de waterkant om en groupe een paar maal heen en weer te vliegen. Vooral het zwenken in de lucht is mooi om te zien, vanwege de kleurverandering van de vleugels, die aan de bovenkant donker zijn en aan de onderkant licht. Af en toe vlogen er ook enkele grutto’s mee in de groep …
Sinds halverwege de vorige eeuw is de kemphaan in ons land sterk achteruit gegaan. Een belangrijke oorzaak voor de enorme achteruitgang in Nederland is de manier waarop de melkveehouderij wordt bedreven. De weilanden worden zo droog mogelijk gehouden (waterpeilverlaging), te zwaar bemest en te intensief gemaaid. Daarom staat de kemphaan nu als ernstig bedreigd op de Nederlandse rode lijst. In Vlaanderen staat de kemphaan als verdwenen op de Vlaamse rode lijst. In de Surhuizumermieden laten ze zich gelukkige af en toe nog wel even zien …
Er vlogen voortdurend groepen vogels op vanuit het plasdrasland in de Surhuizumermieden. Eén van de hoogtepunten was een vlucht regenwulpen. Het zal duidelijk zijn, dat ik het hier niet heb over de psychologische roman ‘Een vlucht regenwulpen’ van Maarten ’t Hart uit 1978 …
Op de grond hadden we ze nog niet gezien. Omdat er af en toe diverse groepen vogels tegelijkertijd opvlogen, waarbij ze af en toe ook door elkaar vlogen, duurde het even voordat ik door kreeg dat er ook een vlucht regenwulpen tussen zat. De gekromde snavels gaven uiteindelijk de doorslag …
Een jaar of tien geleden heb ik ze eens gezien in It Krûme Gat tussen Smalle Ee en De Veenhoop. Dat ik ze sindsdien niet meer heb gezien, is wel te verklaren. De regenwulp – een kleinere versie van de wulp – broedt niet in ons land. Het is een doortrekker, die broedt in Noord-Europa en die zijn winterkwartier in Afrikaanse kustgebieden. Hij wordt in het voorjaar meer in het binnenland gezien dan in het najaar. In het najaar is de kust de beste plek om hem te kunnen zien …
Afanja's Weblog 