Tagarchief: boomeilandje

Zicht op uitkijkpunt Leyensloane

Geplaatst op door

Na de wandeling langs het pas gemaaide rietland heb ik enige tijd in de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ gezeten. Het weer leek vriendelijker dan het was, er kwam weliswaar meer ruimte voor de zon, over de Leijen blies een frisse wind de hut in …


Op het steeds verder uiteenvallende boomeilandje zaten een stuk of wat aalscholvers hun veren te poetsen en drogen …

Ik bekeek dit alles dus vanuit de kijkhut op de onderstaande foto. Die foto had ik een week eerder gemaakt, terwijl ik op het uitkijkplatform stond bij het strandje aan de Leyensloane op de zuidelijke oever van het meer …


Omdat er verder weinig te beleven viel op het water, liet ik mijn blik nu vanaf de westelijke oever langzaam in zuidoostelijke richting naar rechts over de horizon glijden. En jawel, daarginds staat het uitkijkplatform op de landtong bij het strandje aan de Leyensloane waar ik de bovenstaande foto heb genomen …

Het werd fris in de hut. Omdat ik intussen had gezien wat ik wilde zien, ben ik er niet lang meer gebleven. Ter afsluiting nogmaals een foto vanaf het vlonderpad van het kaalgeschoren rietland en de bossen riet in de verte …

Langs het hoge riet

Geplaatst op door

Vorige week woensdag was het mooi weer om weer eens een wandeling bij de Leijen te maken. Bij gebrek aan winterweer was ik er al een tijdlang niet meer geweest. Sommige plekken hebben met grijs en donker weer weinig te bieden, de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ (Google Maps) bij de Tike is voor mij zo’n plek …


Ik was nog mooi op tijd om over het paadje langs het manshoge riet in de richting van de hut te kunnen lopen. De lokale rietsnijder die dit rietland pacht was intussen begonnen om zijn materieel aan te voeren, had ik onderweg gezien. In de loop van deze week zal het rietland hier waarschijnlijk weer een haal ander beeld bieden. Dan zal het mooie wuivende riet, dat zich onder invloed van zon en wind steeds weer anders toont, tot op enkele centimeters boven de grond zijn verdwenen …

Aangekomen in de vogelkijkhut is dit het beeld door één van de geopende kijkluikjes. In de verte is het steeds verder uit elkaar vallende boomeilandje te zien …


Door wat verder voorover te buigen en wat in- en uit te zoomen, is dit van links naar rechts het beeld over het meertje de Leijen. Op de omgevallen boom zat een eenzame aalscholver, verder was het rustig op het water. Toch kwamen er na enige tijd later diverse vogelsoorten voorbij …

– wordt vervolgd

Een verrassing bij de Leijen

Geplaatst op door

Vorige week mocht ik weer een streepje bijschrijven. Een groot feest om dat heuglijke feit te vieren was niet aan de orde. Verdeeld over het weekend hebben we het in kleine kring gehouden. Zaterdagochtend kwam Jetske even langs. Nadat we gedrieën van koffie en gebak hadden genoten en later een paar boterhammen hadden gegeten, leek het Aafje een goed plan dat Jetske en ik maar even een blokje om gingen, zodat zij de handen nog even vrij had voor andere zaken …

Om even wat uit te waaien, besloten we weer even een kijkje te nemen bij de vogelkijkhut ‘de Blaustirns’ bij de Leijen. Misschien hadden we ditmaal wat meer geluk dan de vorige keer, toen het vooral grijs en winderig was. Het was er opnieuw rustig, er waren alleen veel muggen of vliegjes in de lucht, die met graagte werden gevangen door laag over het water scherende zwaluwen. Zelfs op het uiteengevallen boomeilandje was verder geen vogel te zien …

Maar het uitzicht over de Leijen was mooi en ook een aantal voor de hut op het water drijvende waterlelies waren het aanzien nog alleszins waard …

Dat geldt overigens ook voor Jetske, die er buitengewoon netjes op stond. Zonder haar gebruikelijke bepakking en de kniebeschermers die ze regelmatig draagt tijdens onze gezamenlijke fotokuiertjes, was ze nauwelijks herkenbaar als mijn fotomaatje. Omdat we geen van beiden op deze gelegenheid hadden gerekend, was Jetske ’s ochtends zonder haar foto-uitrusting van huis gegaan. Al snel zou blijken, dat ze niet minder spiedend om zich heen keek dan normaal ook het geval was …

Grijs weer boven de Leijen

Geplaatst op door

Om wat te ondernemen, moet ik het tegenwoordig van de koelere dagen hebben. Vandaag is zo’n dag, en ook vorige week vrijdag was zo’n dag. Het trof dat er op die dag een afspraak met mijn fotomaatje Jetske in de agenda stond …

Rond het middaguur reden we naar de Leijen bij Doktersheide (Google Maps). Na een korte kuier door het rietland zochten we een plekje in de vogelkijkhut ‘Blaustirns’. Lang hoefden we niet te zoeken, want er was verder niemand. Uitkijkend over het water viel meteen weer op, dat de linkerhelft van het boomeilandje vrijwel helemaal in de golven verdwenen is …

Veel was er niet te zien rond de hut. Een moederfuut die met twee jongen voorbij zwom vormde wel zo ongeveer het hoogtepunt. Terwijl het ene jong bijna kopje onder leek te gaan, zocht de ander zijn heil tussen bloemen en bladeren van de gele plomp …

Het duurde even voordat we een paar zwarte sterns te zien kregen, terwijl we daar toch vooral voor waren gekomen. Het viel zoals gebruikelijk weer niet mee om ze te fotograferen. Zo lang ze op redelijke hoogte in de lucht bleven, ging het nog wel, maar zodra ze laag over het water scheerden, vielen ze vaak vrijwel helemaal weg tegen het woelige en onrustige water …

Na nog een laatste blik over het rietland hielden we het wel voor gezien in de kijkhut. Kijkend naar lucht, leek het weer er niet mooier op te worden …

Sweltsjes bij de ‘Blaustirns’

Geplaatst op door

Dinsdag ben ik weer eens naar de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ op de oever van het meertje de Leijen gewandeld. De laatste keer was half februari, toen er nog een laagje ijs en sneeuw op de Leijen lag …

Het was er nu weer een stuk aangenamer en groener dan in februari. Terwijl het in de winter gemaaide riet alweer mooi groen kleurde, lag er naast het pad een vergeten bosje riet weg te kwijnen …

Vanuit de vogelkijkhut viel niet veel te zien. Bij het boomeilandje lang een vissersbootje afgemeerd en er vloog een paar maal een zwarte stern (blaustirns in het Fries) voorbij, dat had ik al snel bekeken …

Vanaf de andere kant van de hut hoorde ik op dat moment ergens vanuit het riet verschillende keren de ‘misthoorn’ van de roerdomp klinken. En dus heb ik aan de andere kant een luikje geopend, maar hoezeer ik ook in het rond spiedde wanneer hij zich liet horen, hij liet zich niet zien …

Dat deden een paar teruggekeerde boerenzwaluwen wel. Terwijl ik de roerdomp zocht, hoorde ik achter me plotseling het geruis van vleugeltjes en het kenmerkende gepiep van de zwaluwen (sweltjes in het Fries). Het was duidelijk dat ze graag de hut in wilden, om op de gebruikelijke plek een nestje te bouwen, maar dat ze problemen hadden met die grote gedaante van ondergetekende …

Omdat de roerdomp zich niet liet spotten en omdat er verder ook niet veel te beleven viel, besloot ik me terug te trekken uit de hut, zodat de zwaluwen rust en ruimte hadden om hun werkzaamheden uit te voeren …

Onderweg naar de auto heb ik nog een poging gedaan om een rietzanger aan de andere kant van de vaart te kieken, maar ik was veel te traag. Zodra ik hem in de kieker had, schoof de rakker steeds weer een stukje op. Maakt niet uit, de aanblik van de zwaluwen en het geluid van de roerdomp hadden mijn dag voldoende kleur gegeven …

IJs en sneeuw bij de Leijen

Geplaatst op door

Voor de derde tussenstop tijdens onze winterse rondrit door de gemeente waren Jetske en ik naar de Leijen gereden. Veel schaatsers verwachtte ik daar niet te zien, maar we gingen er vooral voor het landschap naar toe …

vogelkijkhut 'de Blaustirns'

Het rietveld achter de kijkhut was al vroeg in het jaar gemaaid door de rietsnijders. In verte waren de bossen riet te zien. De paar bomen die in het rietveld staan, hadden een warm en sierlijk rietkraagje gehouden. In de nog bijna maagdelijke sneeuwlaag waren verschillende sporen te zien …

sporen in de sneeuw
rietkragen
rietbossen in de verte

Al voordat we de hut betraden, nam ik door een kijkluik in de wand naast het vlonderpad een kijkje naar de sneeuwvlakte op het meertje …

In de richting van Oostermeer stond een koek & zopie tent op het ijs, ook waren er kleine groepjes schaatsers te zien. Twee wandelaars kwamen met iets meer tussenruimte dan de roemruchte anderhalve meter onze kant op …

koek en zopie
boomeilandjes
ijswandelaars

Voor de hut deinden enkele volle rietpluimen zachtjes heen en weer in de wind …

Bij het verlaten van de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ viel mijn oog nog op een winterse verrassing. Aan de achterkant van de hut hadden wind, water, sneeuw en vorst samen een soort van spiraalvormige witte ‘stalagmieten‘ gevormd …

Terwijl ik me met het ijs bezighield, stond Jetske een paar meter verderop te genieten van de zon, die in de luwte van de wand al lekker warm aanvoelde …

– wordt vervolgd –

Sportzomer 2016 – even bijkomen

Geplaatst op door

De sportzomer van 2016 kwam afgelopen weekend tot een voorlopig hoogtepunt met een prachtige medailleregen op het EK atletiek in Amsterdam, een geweldige tweede plaats van Max Verstappen in de Grand Prix van Groot-Brittannië en een fantastische zege van Tom Dumoulin in een loodzware bergetappe in de Tour de France. Hoog tijd om op deze eerste rustdag in de Tour de France even wat  tot rust te komen …

140919-1543x

En waar kunnen we dat nou beter doen dan in het prieeltje aan de Leijen bij Doktersheide …? Zacht golvende weerspiegelingen te midden van een kleine oceaan van stilte, die alleen af en toe wordt onderbroken door de roep van een vogel of de zachte plons van een visdiefje dat het wateroppervlak doorklieft. Als je hier een uurtje hebt gezeten, dan kun je de hele wereld weer aan en ben je zo maar weer klaar voor het vervolg van de sportzomer van 2016 …

140919-1546x