Vissers en visdiefjes

Geplaatst op 9 mei 2024 - 09:32 door Jan K. alias Afanja

Dinsdag heb ik weer eens een kijkje genomen bij de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ op de westelijke oever van het meertje De Leijen …

het paadje langs het rietveld naar vogelkijkhut 'de Blaustirns'

Het meertje lag er rustig bij. Bij de laatste restanten van het boomeilandje zag ik iets wat ik niet direct thuis kon brengen. Nadat ik had ingezoomd, zag ik dat er een paar vissers in een bootje zaten …

bij de restanten van het boomeilandje lag een bootje met een paar vissers.

Op de palen die voor de kijkhut in het water staan, waren intussen een paar visdiefjes gaan zitten …

een visdiefje ging voor de hut op een paal zitten

In de verte vlogen een paar ganzen over. Kortom, het was er heerlijk rustig …

in de verte vlogen een paar ganzen voorbij

Korte tijd later hadden de vissers het eilandje verlaten. Ze zetten koers naar de kijkhut en begonnen niet ver bij me vandaan voer in het water te gooien. Ze leken vlak voor de vogelkijkhut voor anker te willen gaan. Dat stond me niet aan, daarom heb ik de mannen vriendelijk, maar vooral dringend gevraagd om even rap ergens anders een plekje te zoeken. Mokkend vertrokken ze …

de vissers hadden het boomeilandje verlaten

een van de mannen strooide voer rond de boot

de vissers zetten koers naar de overkant

Terwijl de vissers uit beeld verdwenen, keerde de rust rond de kijkhut terug. De show werd gestolen door het met een zekere regelmaat terugkerende donkere hoemp-geluid van een roerdomp. Ook die dag lukte het me weer niet om hem te zien of het fotograferen …

Een grasmus op zijn zangpost

Geplaatst op 8 mei 2024 - 11:11 door Jan K. alias Afanja

Twee dagen achter elkaar een langere rit op de iLark is wat teveel van het goede, heb ik vorige week geleerd. Daarom doe ik het nu maar om en om. Maandag heb ik een ritje gemaakt dat me o.a. langs de Smalle Eesterzanding voerde. Daar heb ik me even lekker in de zon op een bankje genesteld …

Dat bleek precies het goede plekje te zijn. Ik zat nog maar net, toen ik vanuit een boom links voor het bankje een vrolijk en gevarieerd gefluit hoorde klinken. Nadat ik mijn blik enige tijd over de boom had laten glijden, zag ik het vogeltje zitten. Een paar foto’s waren snel gemaakt, want hij nam alle tijd om me vanaf zijn zangpost toe te zingen. De ‘Merlin Bird ID app’ wist me vervolgens te vertellen dat het een grasmus is …

Je verwacht het niet, maar een grasmus zit vrijwel nooit in het gras, meestal zit hij in struiken en struweel. En ondanks zijn naam is de grasmus geen directe familie van de huismus. Hoe dan ook, hij was uiterst welkom. Niet alleen omdat ik genoot van zijn zang, maar ook omdat ik later ontdekte, dat ik nog maar één foto van een grasmus in mijn archief had zitten. Dat is de onderstaande foto, die ik vorig jaar heb gemaakt met de Canon Powershot. Ook toen had ik een pauze tijdens een ritje op de iLark …

Kemphanen in de vlucht

Geplaatst op 7 mei 2024 - 09:59 door Jan K. alias Afanja

Nog één keer een zwerm vogels vandaag. Behalve de vlucht regenwulpen zagen we ook regelmatig een groep kemphanen opvliegen in de Surhuizumermieden. In tegenstelling tot voorgaande jaren, zaten ze dit jaar zo ver weg, dat ze op de grond niet goed te zien waren …

Gelukkig gaven ze net als de regenwulpen en de grutto’s regelmatig een kleine vliegshow ten beste. Ze vlogen dan op van de waterkant om en groupe een paar maal heen en weer te vliegen. Vooral het zwenken in de lucht is mooi om te zien, vanwege de kleurverandering van de vleugels, die aan de bovenkant donker zijn en aan de onderkant licht. Af en toe vlogen er ook enkele grutto’s mee in de groep …

Sinds halverwege de vorige eeuw is de kemphaan in ons land sterk achteruit gegaan. Een belangrijke oorzaak voor de enorme achteruitgang in Nederland is de manier waarop de melkveehouderij wordt bedreven. De weilanden worden zo droog mogelijk gehouden (waterpeilverlaging), te zwaar bemest en te intensief gemaaid. Daarom staat de kemphaan nu als ernstig bedreigd op de Nederlandse rode lijst. In Vlaanderen staat de kemphaan als verdwenen op de Vlaamse rode lijst. In de Surhuizumermieden laten ze zich gelukkige af en toe nog wel even zien …

Een vlucht regenwulpen

Geplaatst op 6 mei 2024 - 09:21 door Jan K. alias Afanja

Er vlogen voortdurend groepen vogels op vanuit het plasdrasland in de Surhuizumermieden. Eén van de hoogtepunten was een vlucht regenwulpen. Het zal duidelijk zijn, dat ik het hier niet heb over de psychologische roman ‘Een vlucht regenwulpen’ van Maarten ’t Hart uit 1978 …

Op de grond hadden we ze nog niet gezien. Omdat er af en toe diverse groepen vogels tegelijkertijd opvlogen, waarbij ze af en toe ook door elkaar vlogen, duurde het even voordat ik door kreeg dat er ook een vlucht regenwulpen tussen zat. De gekromde snavels gaven uiteindelijk de doorslag …

Een jaar of tien geleden heb ik ze eens gezien in It Krûme Gat tussen Smalle Ee en De Veenhoop. Dat ik ze sindsdien niet meer heb gezien, is wel te verklaren. De regenwulp – een kleinere versie van de wulp – broedt niet in ons land. Het is een doortrekker, die broedt in Noord-Europa en die zijn winterkwartier in Afrikaanse kustgebieden. Hij wordt in het voorjaar meer in het binnenland gezien dan in het najaar. In het najaar is de kust de beste plek om hem te kunnen zien …

Gele kwikstaart en graspieper

Geplaatst op 3 mei 2024 - 09:53 door Jan K. alias Afanja

We waren tijdens onze rondgang door de Surhuizumermieden inmiddels aangekomen bij het uitkijkplatform. We beklommen het om even van het uitzicht rondom te genieten …

Het was opnieuw Jetske die een interessant vogeltje zag verschijnen. Op één van de dikke dampalen aan de noordkant van het platform ging een gele kwikstaart zitten. De witte kwikstaart zie ik vrij regelmatig op of naar naast een landweg zitten, de gele kwikstaart zie ik maar zelden. Dit mooie exemplaar, dat als gevoelig op de rode lijst staat, was dus meer dan welkom …

Zowel de gele als de witte kwikstaart zijn leuke vogeltjes, die makkelijk herkenbaar zijn aan hun gedrag. Ze wippen voortdurend felle schokkende bewegingen met hun staart op en neer. Dat verklaart ook de Friese naam voor de kwikstaart: boumantsje wipsturt …

We stonden nog maar net weer met beide benen op de grond, of er ging een vogeltje op de paal van het bordje ‘Vogelbroed- en rustgebied’ aan de overkant van de weg zitten. Dat was dezelfde paal waarop ik hem een dag of wat eerder ook al had geportretteerd. Jetske kwam tot de conclusie dat dit waarschijnlijk zijn vaste zangpost is. En dat liet hij ook goed horen en zien …

Een foeragerende grutto

Geplaatst op 2 mei 2024 - 10:41 door Jan K. alias Afanja

Na de ontmoeting met de roodborsttapuit, vervolgde we onze route over de smalle landweg in de Surhuizumermieden. Al snel troffen we een volgende vogel die wel even wilde poseren …

een foeragerende grutto tussen de paardenbloemen

Aan de rechterkant van de weg was een grutto bezig om zijn dagelijkse kostje bij elkaar te scharrelen in een mooi stuk kruidenrijk grasland met veel paarden bloemen. Het was een lust voor het oog …

Een roodborsttapuit

Geplaatst op 1 mei 2024 - 09:24 door Jan K. alias Afanja

Van het Weinterper Skar reden we via de kortste weg naar het weidevogelgebied de Surhuizumermieden. Daar reden we via een omweg door het gebied in de richting van het uitkijkplatform …

schapen onder een boom in de Surhuizumermieden

Als snel spotte Jetske een eerste vogel. Het was een roodborsttapuit, die op een paaltje langs een weiland stond. Het is een vrij kleine zangvogel, waarvan hieronder de vrouwelijke uitvoering te zien is. Hoewel het goed gaat met de roodborsttapuit, die als niet meer bedreigd te boek staat, was dit voor mij een primeur. Tot vrijdag ontbrak de roodborsttapuit nog in mijn archief …