Tagarchief: Limosa limosa

Grutto’s met een kuiken

Geplaatst op door

Nadat ik donderdagochtend in de vogelkijkhut ‘de Blaustirns’ aan de Leijen een tijdlang had zitten genieten van de zwarte sterns, ben ik zoals ik wel vaker even doorgereden naar de Jan Durkspolder …

Daar kon ik echter niet komen, omdat de brug afgesloten was. Waarschijnlijk is de gammele polderbrug eindelijk vervangen. Dat hoop ik deze of volgende week te ontdekken. Omdat ik in de Jan Durkspolder niet terecht kon, heb ik een ommetje gemaakt naar de hooilanden ten noorden van Earnewâld. En daar kreeg ik geen spijt van …

Ik was het doodlopende weggetje nog maar nauwelijks honderd meter in gereden of er vloog al een grutto op, die meteen een paar maal luid roepend laag over de auto dook. Ik wist genoeg en zette de auto meteen in de berm. De grutto landde eerst pal naast me op een dampaal. Daarna dook hij het lange gras in. Even later kwam hij tevoorschijn met zijn partner en hun kuiken. Is het niet prachtig!?

Ieder aan een kant van hun kuiken hielden de ouders de omgeving scherp in de gaten. Lang duurde de show niet, al snel leidden pa en ma hun kuiken weer naar het lange gras. Hopelijk redt dit kuiken het om volwassen te worden, want de kuikenoverleving van grutto’s moet omhoog …


Mijn dag kon al na het zien van de zwarte sterns bij de Leijen al niet meer stuk, het treffen met dit prachtige drietal dat ook op de Rode Lijst staat, maakte het helemaal af! 🙂

De grutto op zijn paal

Geplaatst op door

Voor de jaarlijkse foto van een grutto op een paal ben ik twee weken geleden weer eens naar de Surhuizumermieden gereden. Het was hier met 21,2°C de eerste warme dag van het jaar, het was alleen jammer dat de lucht wat melkachtig wit bleef die dag …


Tijdens een rondje door het gebied, zag ik op een bepaald moment een grutto op een paal met een van de welbekende bordjes ‘Vogelbroed- en rustgebied’ staan. Rustig liet ik de auto in de berm uitrollen, maar voor de grutto was dat kennelijk nog niet rustig genoeg. Luid roepend vloog hij op …


Dat voorbeeld werd vrijwel meteen gevolgd door een paar andere grutto’s, die uit het lange gras opvlogen. Ik werd duidelijk als een onruststoker gezien, daarom besloot ik maar gebruik te maken van de gelegenheid door een betere positie in te nemen. Even later keerde de rust terug en streek de grutto weer op zijn paal neer …

Welkom thuis grutto

Geplaatst op door

Op diverse plaatsen in het noorden wordt de grutto dit jaar een luid en duidelijk ‘Welkom thuis’ toegeroepen vanaf spandoeken in het boerenland. Het maakt onderdeel uit van het ‘Aanvalsplan grutto’ …

85% van alle grutto’s broedt in Nederland en meer dan 60% in het noorden. Zonder extra bescherming verdwijnt onze nationale vogel en blijft er van de bonte weide niks meer over. Het gaat bar slecht met de grutto. Sinds 1970 zijn we 75% van alle Nederlandse grutto’s kwijtgeraakt. De voortplanting is te laag en ze krijgen hun kuikens niet groot …

Door menselijk ingrijpen staat de biodiversiteit onder druk. Het ecosysteem van bodemleven, flora, insecten en vogels is uit balans geraakt. Dit droge voorjaar maakt het er voor de grutto ook al niet beter op. Probeer in die harde grond maar eens een lekker hapje te pakken te kringen. En dan kun je wel goede sier maken met ‘Welkom thuis grutto’, maar als je dan in april al met zware machines het land op gaat om te maaien of wat dan ook, dan is die leuze slechts schone schijn, volgens mij …

Bij het plasdras-land in de Surhuizumermieden heb ik twee weken geleden een paar foto’s van de grutto maken. Maar ook daar leek het aantal grutto’s niet zo gek groot. Als er niet snel heel veel meer boerenland geschikt gemaakt wordt voor de grutto, met meer plasdras, meer kruidenrijk gras en later maaien, dan vrees ik dat de grutto reddeloos verloren is …

(V)luchtige weidevogels

Geplaatst op door

Niet alleen de aanblik van al die weidevogels is mooi, ook de lokroepen van de verschillende vogels vind ik prachtig. Die vogelzang voert me elk jaar weer terug naar mijn kinderjaren, toen die geluiden rondom niet van de lucht waren …

Het was een drukte van belang op en boven het plas-drasland. Vooral kieviten en grutto’s waren goed vertegenwoordigd, maar er zaten ook wat eenden tussen. In tegenstelling tot voorgaande jaren heb ik er vorige week jammer genoeg geen kemphanen gezien …

De meeste vogels bleven op grote afstand, maar een enkele grutto vloog mooi binnen bereik van mijn camera voorbij. Onze nationale vogel … mooi, hè …

Een mooie grutto fly-by

Geplaatst op door

Nadat ik mijn korte rondje door de Surhuizumermieden had voltooid en terug was op het uitgangspunt, parkeerde ik nogmaals op hetzelfde plekje in de berm. Zodra de auto tot stilstand was gekomen, had ik nog net genoeg tijd om mijn camera te pakken en deels uit het open raam hangend scherp te stellen op een naderende grutto …

Hij beloonde me met een prachtige fly-by …

Alarmerende grutto’s

Geplaatst op door

Van de vogels in de tuin gaan weer terug naar de grutto’s in de Surhuizumermieden. Nadat ik vanuit de auto een paar grutto’s in het hoge gras had geportretteerd en wat landschapsfoto’s had gemaakt, besloot ik even een wandelingetje te maken …

De auto is in zo’n gebied een prachtige schuilhut, die meestal al snel door de grutto’s wordt geklasseerd als ‘ongevaarlijk’. Zodra je buiten de auto komt, wordt het echter een ander verhaal. Waar de mens aan de wandel gaat, is het altijd oppassen. Wanneer er jongen zijn, vliegen er vaak al snel één of meerdere grutto’s luidkeels roepend over en om je heen. De jongen houden zich op zo’n moment verborgen in het gras …

Eén alarmerende grutto op de foto is al mooi, maar als het er meer zijn, die in formatievlucht over je hoofd scheren, dan is het helemaal mooi. Twee grutto’s gaven me de kans om daar wat foto’s van te maken. Hun boodschap was echter duidelijk: mijn aanwezigheid werd hier niet op prijs gesteld. Vanuit technisch oogpunt zijn het geen topfoto’s, maar ik had geen tijd om de instellingen van mijn camera eerst nog even secuur te checken …

Mijn week van de grutto (6)

Geplaatst op door

Nadat ik de grutto in een lijst van bloemen had gefotografeerd, besloot ik terug te gaan naar de auto. De grutto’s waren hier bijna niet van hun palen te krijgen. Vermoedelijk zouden hier geen jonge grutto’s (meer) zitten. Daarom besloot ik bijna stapvoets een rondje door het gebied te rijden …

Een stuk verderop trof ik een heel andere situatie aan. Daar kwam de luchtmacht al in actie voordat ik ook maar kon stoppen om een foto te maken. Maar het leek niet op te kunnen die dag, want even later lukte dat wel met een fraaie reeks, al zeg ik het zelf ……

Iets verderop heb ik de auto in de berm gezet en ben ik uitgestapt. Er vlogen enige tijd een paar grutto’s luid roepend om me heen. Dat gaf me de kans om wat foto’s van de grutto’s in volle vlucht te maken …

Ook lukte het een paar maal om een aardige serie te maken van in het lange gras landende grutto’s. De kans is groot dat daar nog ergens pullen zouden rondlopen …

Maar hoe goed ik het grasland ook afspeurde, ik kreeg ze niet te zien. De grutto deed me nog één keer luidkeels de groeten en daar kon ik het mee doen. Maar dat was ook prima, mijn dag kon al lang niet meer stuk …