Tagarchief: paal

De grutto op zijn paal

Geplaatst op door

Voor de jaarlijkse foto van een grutto op een paal ben ik twee weken geleden weer eens naar de Surhuizumermieden gereden. Het was hier met 21,2°C de eerste warme dag van het jaar, het was alleen jammer dat de lucht wat melkachtig wit bleef die dag …


Tijdens een rondje door het gebied, zag ik op een bepaald moment een grutto op een paal met een van de welbekende bordjes ‘Vogelbroed- en rustgebied’ staan. Rustig liet ik de auto in de berm uitrollen, maar voor de grutto was dat kennelijk nog niet rustig genoeg. Luid roepend vloog hij op …


Dat voorbeeld werd vrijwel meteen gevolgd door een paar andere grutto’s, die uit het lange gras opvlogen. Ik werd duidelijk als een onruststoker gezien, daarom besloot ik maar gebruik te maken van de gelegenheid door een betere positie in te nemen. Even later keerde de rust terug en streek de grutto weer op zijn paal neer …

Op een paal

Geplaatst op door

Op een paar palen van het hek, dat toegang heeft tot het paadje door het rietland naar de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ bij de Leijen, heeft zich een interessante moscultuur ontwikkeld …

De vorige keer dat ik er langs kwam, heb ik er maar eens wat foto’s van gemaakt. Ik vind ’t gewoon mooi …

Een torenvalk op de zeedijk

Geplaatst op door

In een kalm tempo reden we verder langs de zeedijk. Bij het zien van een verleidelijk op een paal zittende torenvalk liet Jetske de auto rustig uitrollen tot we naast de torenvalk tot stilstand kwamen. Tegelijkertijd en had ze het raampje aan haar kant zachtjes naar beneden laten suizen, zodat ik de kans kreeg om de torenvalk netjes te fotograferen. Wonderlijk genoeg wilde de vogel daar zelf ook wel even aan meewerken …

Jetske had pech, haar camera lag onhandig ver weg achter in de auto. Een moeizame poging om het apparaat te bereiken had tot gevolg dat de vogel zich van zijn paal verhief om iets verderop in het gras neer te strijken. Ook daar bleef hij voor Jetske niet lang genoeg zitten …

Zodra de vogel was gevlogen kon Jetske haar camera pakken en op een wat handiger plekje wegleggen. De houten paal met porseleinen potjes die we vervolgens aan mijn kant van de weg aantroffen, was voor Jetske onvoldoende aanleiding om ook meteen gebruik te maken van haar nu voor het grijpen liggende camera, meen ik me te herinneren …

De zwaan gaat te water

Geplaatst op door

Voordat ik de knobbelzwaan te water laat gaan, wil ik nog even terugkomen op de scène van gisteren. Er waren mensen die dachten dat de zwaan een kikker te pakken had gekregen. Dat heb ik zelf ook even gedacht vorige week, maar op de uitsnede van de originele foto is volgens mij duidelijk te zien dat geen kikker is, maar dat het plantenresten zijn …

Bertie opperde in haar reactie dat hij misschien op zoek was naar nieuwe grasscheutjes. Dat is misschien zo gek nog niet, want op de website van de vogelbescherming lees ik: ‘Het voedsel van de knobbelzwaan bestaat uit waterplanten en waterdiertjes … Verder eten ze gras …’

Enfin, waarom hij het ook deed, hij ging er mee door tot hij bij een sloot aankwam. Daar liet hij zich op sierlijke wijze in het water glijden. Met gracieus omhoog gekrulde vleugels peddelde hij langzaam in de richting van een aantal andere zwanen …

Langzaam verdween het flottielje uit zicht. Maar ik zou die dag nog niet van de zwanen verlost zijn…

Een bijzondere knobbelzwaan

Geplaatst op door

Nadat ik de grutto zo mooi op zijn paal had kunnen fotograferen, reed ik een paar honderd meter verder. Daar zette ik de auto in de berm op het plekje dat ik vooraf in gedachten had. Ik had er goed zicht op het plasdras-gebied verderop in het weiland …

Voordat ik de kans kreeg om mijn camera daar op te richten, verscheen er veel dichterbij echter een knobbelzwaan in beeld die mijn aandacht opeiste …

Hij vertoonde gedrag dat ik nog niet eerder had gezien. Rustig voorwaarts stappend, leek hij na elke stap een hap droge stalmest of iets van dien aard in zijn snavel te pakken om die vervolgens met een boogje een stukje verderop weer op de grond te werpen …

Geen idee wat hij daarmee beoogde, ik vond het in ieder geval een bijzondere aanblik …

Grutto op een paal

Geplaatst op door

Terwijl de natte sneeuw hier bij een temperatuur van amper 3°C in de tuin neerdwarrelt, neem ik jullie even mee terug naar de warmte van vorige week woensdag. Op zoek naar weidevogels ben ik die dag even weer naar het plasdrasgebied in de Mieden onder de rook van Gerkesklooster-Stroobos gereden …

Over geluk had ik weer niet te klagen, nog voordat ik mijn bestemming had bereikt, zag ik al een grutto op een paal zitten. Terwijl ik de auto langzaam liet uitrollen en het raampje naar beneden liet gaan, bleef hij als een heus model voor me poseren …

Het overkomt me niet vaak dat de eerste vijf foto’s meteen raak zijn. Maar dat was hier toch wel het geval, want een grutto op een paal vind ik toch wel vaak een hoogtepuntje. Je zult begrijpen dat ik daarna een stukje verderop bij een temperatuur van ruim 20°C nog een uurtje lekker ontspannen in de berm heb zitten fotograferen. Want dit was nog maar het begin …

Even een poepje (laten) ruiken

Geplaatst op door

Natuurlijk zat de torenvalk weer op een paal aan de verkeerde kant van de weg … Tegenlicht, jammer …
“Maar ik zal jou wel een poepje laten ruiken,” dacht ik, terwijl ik probeerde de juiste camera-instelling te kiezen.
En dat was blijkbaar ook precies wat hij dacht, toen ik even later afdrukte.
Meteen daarna was de vogel gevlogen …