Klaproaskes foar memmedei

Klaproosjes voor moederdag ….

Dêr doch ik it hjoed mei. Noch even in dei wat bytanke, want de sinnestoarm is noch net foarby. En myn wurgens ek net. Meitsje der in moaie dei fan …

Daar doe ik het vandaag mee. Nog even een dagje wat bijtanken, want de zonnestorm is nog niet voorbij. En mijn vermoeidheid ook niet. Maak er een mooie dag van …

Via Wad en poollicht naar Joost

De dag begon gisterochtend rond een uur of tien met een rit naar de Waddenstreek met mijn fotomaatje. We hadden gehoopt er wat vogels te kunnen fotograferen, maar dat viel wat tegen, want die zaten mijlenver weg. Verder werd het echter in alle opzichten weer een mooie dag. Er was verder genoeg te fotograferen en het was weer gezellig. Moe, maar voldaan startte ik even na vijven de pc om de foto’s te importeren …

Daarbij kwamen ook meteen diverse alarmmeldingen binnen betreffende de zonnestorm die na een reeks van uitbarstingen op de zon werd verwacht. Die zonnestorm was inmiddels bij de aarde aangekomen, diverse metertjes en grafiekjes op internet lieten waarden zien, die ik sinds oktober 2003 niet meer heb gezien. Prachtig! Maar het paste mij eerlijk gezegd niet echt goed na een lange dag met Jetske.

Het bloed kruipt echter waar het niet kan gaan, en dus ben ik rond 23:00 uur toch nog maar even in de auto gestapt. Ik had een locatie niet ver van Drachten in gedachten, maar bleek het al aan de drukke kant te zijn. Uiteindelijk heb ik de auto ergens in de berm gezet, waar ik een aantal foto’s heb gemaakt. Het viel me niet mee, opkomende bewolking strooide toch wel wat roet in het eten. Verder bleek de vermoeidheid geen gunstige uitwerking te hebben gehad op mijn camerabeheersing in absolute duisternis. Maar hey … ik was er wel weer bij na ruim 20 jaar!

Intussen zag Jetske het op haar balkon niet meer zitten. Toen ik haar tegen middernacht een paar van mijn foto’s stuurde en haar bemoedigend had toegesproken, herpakte ze zich. kort daarna stuurde ze me een paar prachtige foto’s die ze alsnog vanaf haar balkon had kunnen maken. Een hartelijke en welgemeende felicitatie was snel verstuurd, want ik weet nog als de dag van gisteren wat een eerste poollichtervaring met iemand doet. Jetske haar foto’s kun je hier bekijken: https://schrijvenmetlicht.com/2024/05/11/noorderlicht/

En dit zijn een paar van mijn foto’s …

Vandaag zet ik verder geen stap teveel. De zonnestorm is intussen afgezwakt, maar hij is nog niet voorbij. Omdat er de afgelopen dagen meerdere uitbarstingen zijn geweest, zijn er nog meer zonnedeeltjes naar de aarde onderweg. De komende 24-48 uur loont het mogelijk om de nachtelijke hemel in de gaten te houden. Of mijn onderdanen er nog eens aan mee willen en kunnen werken om de duisternis op te zoeken, is nog maar de vraag …

Wat op dit moment ook nog steeds de vraag is, is of we vanavond kunnen juichen voor Joost. Ben ik eindelijk eens een keer enthousiast over de Nederlandse deelname aan het Eurovisiesongfestival, wordt Joost gediskwalificeerd. We weten natuurlijk niet precies wat gebeurt is, maar ik heb het gevoel dat er vieze spelletjes worden gespeeld. Als dit doorgaat, is dit voor mij het absolute failliet van het songfestival. Dit is niet ‘United by Music’.

Hoe dan ook, de Europaparty in Leeuwarden gaat door. Wie weet, misschien verschijnt Joost daar op het podium als hij in Malmö niet mee mag doen …

Het is sowieso een bijzonder weekend. Geniet ervan!

Bezoek voor de blauwe iris

Begin deze week toonde de blauwe ris op het terras zijn eerste bloem …

Dinsdagmiddag ben ik er eens lekker voor gaan zitten, en dat werd kennelijk gewaardeerd door een bezoekende aardhommel die wel even op de foto wilde …

Vissers en visdiefjes

Dinsdag heb ik weer eens een kijkje genomen bij de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ op de westelijke oever van het meertje De Leijen

Het meertje lag er rustig bij. Bij de laatste restanten van het boomeilandje zag ik iets wat ik niet direct thuis kon brengen. Nadat ik had ingezoomd, zag ik dat er een paar vissers in een bootje zaten …

Op de palen die voor de kijkhut in het water staan, waren intussen een paar visdiefjes gaan zitten …

In de verte vlogen een paar ganzen over. Kortom, het was er heerlijk rustig …

Korte tijd later hadden de vissers het eilandje verlaten. Ze zetten koers naar de kijkhut en begonnen niet ver bij me vandaan voer in het water te gooien. Ze leken vlak voor de vogelkijkhut voor anker te willen gaan. Dat stond me niet aan, daarom heb ik de mannen vriendelijk, maar vooral dringend gevraagd om even rap ergens anders een plekje te zoeken. Mokkend vertrokken ze …

Terwijl de vissers uit beeld verdwenen, keerde de rust rond de kijkhut terug. De show werd gestolen door het met een zekere regelmaat terugkerende donkere hoemp-geluid van een roerdomp. Ook die dag lukte het me weer niet om hem te zien of het fotograferen …

Vrijheid is ook …

Vrijheid is een veelomvattend begrip waar je letterlijk en figuurlijk diverse kanten mee op kunt. Met het mooie weer van woensdag en donderdag betekende vrijheid voor mij, dat ik weer eens lekker de natuur in kon trekken op de iLark …

Maar vrijheid is niet onbeperkt. We hebben in onze democratische samenleving met elkaar allerlei regels afgesproken waar we ons aan dienen te houden. Mijn vrijheid houdt op waar die van een ander begint. Zo respecteer ik bijvoorbeeld andermans eigendommen. Gesteld dat ik een boot zou hebben, dan zou ik me aan de regels van de Friese Marrekrite houden. Als ik een hond zou hebben, al was het maar een dwergpoedeltje, dan zou ik hem zeker niet overal los laten lopen …

Gelukkig zijn veel van onze rechten en vrijheden vastgelegd in de grondwet. We hebben het recht om met onze stem bij te dragen aan de politieke koers van ons land. Daarbij is het naar mijn idee je burgerplicht om je te verdiepen in wat politieke partijen zeggen te gaan doen. Gelukkig kan niet alles wat politici beloven worden waargemaakt, daarvoor worden we voorlopig nog behoedt door de grondwet. Laten we daar zuinig op zijn met zijn allen …

Genoeg gepreekt, tijd om het feest in te gaan. Nou ja, feest … De tijd dat we nog naar het Leeuwarder Bevrijdingsfestival gingen, ligt al een paar jaar achter ons. Veel verder dan de tuin zal ik vandaag wel niet komen, maar dan doe ik dan toch wel in alle vrijheid. Wat je ook gaat doen vandaag, maak er een mooie dag van …

Tot slot ben ik van mening dat Bevrijdingsdag een jaarlijkse vrije dag voor iedereen zou moeten zijn. Naar mijn idee is Bevrijdingsdag als Nationale Feestdag belangrijker en breder gedragen dan Koningsdag.

‘Freonen foar altyd’

Vandaag, 4 mei, is de Nationale Dodenherdenking in Nederland. Alle burgers en militairen die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog (10 mei 1940) in oorlogssituaties of bij vredesoperaties in Nederland of waar ook ter wereld zijn omgekomen worden vandaag herdacht. Om 20:00 uur worden hiervoor twee minuten stilte in acht genomen …

Dit jaar heb ik gekozen voor twee oorlogsmonumenten in het Fries dorp Opeinde. Om te beginnen is er een oorlogsmonument, dat is gemaakt van een doormidden gekliefde, hartvormige grijze zwerfkei. Het monument is geplaatst op een cirkelvormig plateau van gele Woudgeeltjes, met daaromheen een natuurstenen rand. Het is gemaakt door de Drachtster beeldhouwer Anne Woudwijk. De gespleten kei symboliseert het gebroken hart van de samenleving van Opeinde in en na de bezettingstijd. Het monument herinnert aan acht dorpsgenoten die tijdens de oorlog zijn omgekomen …

Enkele meters verderop ligt het monument ‘Freonen foar altyd’ (‘Vrienden voor altijd’). Dit monument herinnert aan de tien inzittenden van een Engels en een Amerikaans vliegtuig. Beide toestellen zijn tijdens de oorlog neergestort bij Opeinde. De namen van deze tien gesneuvelden staan op het monument. Het monument werd op 5 mei 2010 onthuld door een overlevende van het Amerikaanse vliegtuig, navigator James McGahee …

De Drachtster beeldhouwer Anne Woudwijk en zijn dochter Roelie Woudwijk legden de volgende symboliek in het monument:

  • De steen stelt een originele luchtkaart van Europa voor, half beschadigd door een in ’t vliegtuig uitgebroken brand.
  • Symbolisch is het ook een luchtaanzicht op een beschadigd Europa (zie de opzettelijk ruw bekapte rand van de steen). De kleur zwart toont aan, dat driekwart van Europa gedurende die oorlogsdagen in een bijna hopeloze, zwarte tijd verkeerde. Het door Roelie Woudwijk gegraveerde witte gedeelte (o.a. Rusland, Engeland) betekent: onbezet gebied, vrijheid.
  • Bij mooi weer wordt de blauwe lucht en de lucht weerkaatst in de steen.
  • Symbolisch betekent dit de onlosmakelijke verbondenheid tussen het luchtruim en de aarde.
  • Bij mooi weer kun je jezelf weerspiegeld zien in de steen, dwars door de namen van de tien slachtoffers.
  • Symbolisch betekent het dat jij in een oorlog ook slachtoffer kunt worden. De overgang van leven naar dood kan immers pijlsnel plaatsvinden …

De vier ornamenten op de hoeken vertonen een eenvoudige schets van een voorwerp dat in een oorlogsvliegtuig onmisbaar was:

  • De chronometer wijst als tijd aan: 13.15 uur. Deze tijd is niet willekeurig gekozen, maar geeft precies het moment aan, waarop het Amerikaanse vliegtuig de ‘Sacktime Story’ in Opeinde is neergestort.
  • De hoogte- en drukmeter is schematisch afgebeeld als een cirkelende kringloop. Deze cirkelende lijnen komen precies overeen met een vrille, waarin een neerstortend, onbestuurbaar vliegtuig terecht kan komen.
  • Het horloge is een normaal vliegtuighorloge, echter zonder wijzers. Een horloge zonder wijzers geeft geen tijd meer aan. Woudwijk bedoelt hiermee te zeggen dat de aardse tijd voorbij is en de grenzeloze, eeuwige tijd is aangebroken.
  • Het kompas is op het westen gericht. Ook dat is bij Anne Woudwijk geen willekeur. Het betekent: wanneer een oorlogsvliegtuig zijn kompas op het westen had gericht, vloog het toestel richting Engeland, richting Vrijheid. Symbolisch gold ook dat voor ieder mens in de oorlog: richt je eigen ‘kompas’ (levenshouding) op het westen. Dan is er hoop …

Laten we ons vooral realiseren dat het fascisme van de Tweede Wereldoorlog niet begon in de vernietigingskampen. Het begon met het zaaien van haat, en het stelselmatig wegzetten en discrimineren van mensen. En dat is precies wat er op dit moment ook in ons land gaande is, tot in de Tweede Kamer. Laten we daar ook even bij stil staan. Het wordt tijd dat we ons echt bewust worden van de kwetsbaarheid van onze vrijheid en democratie.

Bosyacinten in ’t groen

De koude aprilmaand lijkt tot gevolg te hebben gehad, dat onze tuin er de laatste tijd tamelijk saai en somber uit zag voor de tijd van het jaar. Pas sinds enkele dagen schieten de boshyacinten tussen het groen omhoog om weer wat kleur in de tuin te brengen…

In het weekend heb ik er eens wat foto’s van gemaakt. Het kan aan mij liggen, maar ik heb het idee dat de boshyacinten in onze tuin dit voorjaar wat iel zijn gebleven. De meesten lijken weinig bloemetjes te hebben op lange stelen. …

Ik draag de bloemetjes op aan de stoere jonge blom op de motor op de foto hieronder. Ze wist het toen nog niet, maar een jaar of wat later zou ze mijn moeder worden. Ze viert vandaag haar 88e verjaardag …