Vissen is nooit mijn hobby geweest. In mijn jongste jaren ging ik wel eens met een schoolvriendje vissen, maar dat verveelde me vaak al snel. De ander ving altijd meer dan ik, en als ik al eens wat ving, dan was het vrijwel altijd zo’n kreng van een stekelbaars waar je je handen aan open haalde. En dan dat gepruts om het haakje weer uit zo’n beestje te krijgen …
Nee, laat de vissen maar lekker zwemmen. Ik zit liever aan de waterkant met mijn camera dan met een hengel. Ik vang beestjes liever op de foto …

Maar even een praatje met een paar vissers kan op z’n tijd wel aardig zijn. Gistermiddag diende zich bij een petgat in De Deelen weer eens zo’n praatje aan. Zodra ik binnen gehoorsafstand was, hoorde ik een tweetal al wat oudere vissers breed gesticulerend praten over de naderende fotograaf.
“Nou kan die rare vangst van jou mooi even op de foto, jongen …,” hoorde ik. Ik voelde een gevalletje ‘visserslatijn’ aankomen, daarom besloot ik het gesprek maar te openen met: “Goeie mannen, wol it wat bite …?”

De man rechts op de foto vertelde dat hij een voorntje had gevangen, voor de rest hadden ze nog geen vis gezien. “Maar …,” zo vervolgde hij, “mijn maat heeft wel een heel bijzondere bijvangst vandaag …”
De man links op de foto was intussen bezig met een wit emmertje. “Ik zal er even wat schoon water in doen, dan kunt u er wel een foto van maken, als u daar aardigheid aan hebt …”
Wel, daar had ik zeker aardigheid aan, toen ik de inhoud van het emmertje zag …

De mannen vermoedden dat het een zoetwaterkrab was. Mij leek het gezien de vorm meer een zoetwaterkreeft, en dat beeld wordt ook bevestigt door foto’s van zoetwaterkrabben en zoetwaterkreeften op internet. De kans is groot dat het een exoot is, die hier van nature niet thuis hoort. Veel informatie heb ik nog niet kunnen vinden over zoetwaterkreeften, maar volgens natuurbericht.nl hoeven we bepaald niet blij te zijn met deze ‘verrijking’ …

Van het vissen en de bijvangst ging het gesprek vrijwel automatisch over op onderwerpen als De Deelen, het mooie weer en fotografie. Het toeval wilde namelijk dat de kreeftenvanger in zijn wat jongere jaren zelf ook veel bezig was geweest met fotografie …

Als ik mij stoeltje had meegenomen, hadden we het waarschijnlijk nog wel een uurtje pratend kunnen houden. Maar hoe gezellig het ook was, het leek me toch maar beter om mijn weg te vervolgen, want ik was nog maar aan het begin van mijn kuiertje. Later volgen er nog wel eens een paar plaatjes van deze zonnige najaarskuier door De Deelen …

Vind ik leuk:
Like Laden...