Tagarchief: kiezelstrand

Le Tréport van boven

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 30 –

In het eerste blogje over Le Tréport heb je al kunnen zien dat er vanuit het stadje een lange trap naar de top van de krijtrots leidt. Hieronder nogmaals die foto …

Omdat ik ondanks mijn hoogtevrees houd van hoge uitzichtpunten en omdat we toch in de buurt waren, zijn we na het bezoek aan de vuurtoren nog naar boven gegaan …

Ten bewijze daarvan hieronder een paar foto’s van Aafje en mij ‘on top of the hill’ ... *

Tot slot nog een paar foto’s die ik vanaf de rand heb gemaakt om ook nog wat van het stadje zelf te zien …

En achteraf denk je dan: daar had ik veel meer foto’s van moeten maken …

* Ik geef het toe, we zijn niet via die lange trap naar boven gekomen, maar met de auto.
Er waren ook toen al grenzen voor een mens met MS. 😉

– wordt vervolgd –

Bij de vuurtoren van Le Tréport

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 29 –

Vanaf het strand bij Le Tréport hadden we mooi zicht op de vuurtoren …

Nadat mijn benen weer wat kracht hadden verzameld, liepen we over de korte pier naar de vuurtoren …

Onderweg hadden we zicht op ’t brede strand bij Mers-les-Bains, de badplaats ten noorden van de havenmonding …

Omdat ik indertijd nog gemakkelijk door mijn knieën kon gaan om laag-bij-de-grondse foto’s te maken èn vervolgens ook nog weinig moeite had om weer overeind te komen, heb ik ook maar even een paar plaatjes geschoten door de gaten die bedoeld zijn om overtollig water af te voeren …

Eenmaal bij de vuurtoren viel daar in fotografisch opzicht nog maar weinig lol aan te beleven, omdat het onmogelijk was om enige afstand te nemen …

In plaats daarvan heb ik de camera nog maar even gericht op de staketsels bij de havenmonding …

Van de vuurtoren heb ik verder alleen de onderstaande foto nog kunnen maken …

Waar je langs deze kust niet omheen kunt, zijn de mannen met emmers, schepjes en netjes. Ook hier bij Le Tréport waren ze in groten getale op de been …

– wordt vervolgd –

Het kiezelstrand van Le Tréport

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 28 –

Van de haven zijn we naar de monding van de haven gelopen. Die monding wordt aan beide kanten geflankeerd door lange houten staketsels …

Aan het eind van het zuidelijke staketsel heb ik me even omgedraaid om een foto van het staketsel en de hoog boven de stad verheven kerk te maken …

In het verlengde van het zuidelijke staketsel ligt een pier van gewapend beton. Aan het eind van die betonnen pier staat een vrij kleine, maar stoer ogende wit-groene vuurtoren …

We lieten de vuurtoren eerst nog even voor wat hij was. Dit was ook het punt dat toegang gaf tot het strand van Le Tréport. Hier was dat een kiezelstrand met heel fijne kiezelsteentjes …

Om mijn onderdanen even wat rust te geven na de wandeling van de haven naar hier, hebben we eerst een tijdje op het muurtje langs het strand gezeten …

Vanaf deze plek hadden we een mooi zicht op de lokale strandboulevard met draaimolen & casino en daarachter de massieve krijtrots …

Nog even een blik over de vrijwel roerloze oceaan met weer die wonderlijke kleurenpracht in lucht en water …

– wordt vervolgd –

Balancerend op de krijtrotsen

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 14 –

Zoals ik eerder over de smalle strook kiezelstrand noordwaarts was gelopen, ging ik nu een stukje zuidwaarts. Mijn aandacht werd getrokken door het grote, donkere gebouw, dat voorbij het versterkte deel op de krijtrots stond …

Onderweg daar naar toe heb ik nog even een paar shots gemaakt van de almaar komende en gaande ruisende en bruisende golven …

Zodra ik voorbij het versterkte deel van de rotswand was, zag ik vanaf veilige afstand dat er een dichtgetimmerd huis op de top van de eerste onbeschermde krijtrots stond. Het leek op het uiterste randje van de rots te balanceren. Later in de week heb ik die ruïne op de rotsen van dichtbij bekeken …

– wordt vervolgd –

Onder afbrokkelende krijtrotsen

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 13 –

Toen ik eenmaal aan de voet van de krijtrotsen op dat dikke betonnen plateau stond, was het nog maar een kleine stap om nog iets verder af te dalen …

Onder toeziend oog van de beide vrouwen liep ik over de laatste smalle strook kiezelstrand, die bij hoog water restte, eerst eens een klein stukje in noordelijke richting. Daar werd de rotswand op dat moment mooi in het licht gezet door de zon …

Ter hoogte van de plek waar de wandbekleding met natuursteen stopte en de krijtrots weer op zichzelf was aangewezen, richtte ik de blik omhoog. Van wat ik daar te zien kreeg, schrok ik toch wel even. Daar was een flink stuk van de rotswand verdwenen. Aan de linkerkant leek een soort gemetselde pijp half te zijn verdwenen, een soort afvoer misschien …?

Wat het ook geweest was, ik stond daar ineens toch een stuk minder gemakkelijk dan voordat ik de blik omhoog had gericht. Ik liep terug naar het betonnen plateau, waarna ik een stukje in zuidelijke richting wandelde …

– wordt vervolgd –