Een stormachtig afscheid

Geplaatst op 13 december 2020 - 11:26 door Jan K. alias Afanja

– Virtueel naar Frankrijk 58 –

Toen ik die nacht even wakker werd, hoorde ik de luiken aardig klapperen en kraken. Ik draaide me nog eens lekker om en besteedde er verder heen aandacht aan. Toen ik de volgende ochtend de gordijnen opende, bood de oceaan een aanblik, die ik die week nog niet eerder had gezien: bruisende witte koppen krulden om op wilde golven …

Vooraf was ik het zeker niet van plan geweest, maar nu zat er niets anders op dan voor vertrek toch nog maar even af te dalen naar de plek aan de voet van de krijtrotsen waar eerder al een deel van het betonnen voetpad was weggeslagen …

Daar heb ik de onderstaande foto’s gemaakt, die ik maar weer tot een diashow aaneen gesmeed heb …

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na een tijdje heb ik mezelf er node weg moeten rukken. We hadden afgesproken niet te laat te vertrekken, want een uurtje of zes zou de thuisreis al snel gaan duren …

– wordt nog één keer vervolgd –

Terug naar de rotswand

Geplaatst op 10 december 2020 - 11:43 door Jan K. alias Afanja

– Virtueel naar Frankrijk 55 –

Gisteren waren er voor de zoveelste keer mensen die om de een of andere reden dachten dat de virtuele vakantie voorbij was. Niets is echter minder waar. Wie mij hier de afgelopen 15 jaar een beetje heeft leren kennen, weet dat ik een eenmaal begonnen verhaal netjes afrond. En dat is ditmaal niet anders. Nog even volhouden, na dit logje logje volgen er nog vier …

Via een kortere, maar niet eenvoudige weg keerden we tijdens de laatste strandwandeling na verloop van tijd weer terug naar de rotswand …

Terwijl de beide vrouwen heel verstandig even rust inbouwden, zocht J. het alvast wat hogerop …

Aan ’t begin van de laatste etappe terug naar het huis, werd ik nog getrakteerd op een boeket gele hoornpapaver …

Halverwege het pad langs de krijtrots trof ik dit stukje huisvlijt van een beginnend (graffiti)artiest nog aan …

– wordt vervolgd –

Een laatste blik op het huis

Geplaatst op 9 december 2020 - 12:21 door Jan K. alias Afanja

– Virtueel naar Frankrijk 54 –

Al pratend en fotograferend wandelde het weer licht met als gevolg dat we al sneller dan verwacht weer voor het grote, aan de zeezijde met leisteen betegelde huis langs liepen …

Even een momentje van weemoed met het oog op het naderende afscheid …

Een stukje verderop kwamen we langs het net van ‘ons mannetje’ de visser. Als er wat in had gezeten, dan had hij het er aan het begin van de middag grondig uit gehaald …

– wordt vervolgd –

Grillige lijnen en vlakken

Geplaatst op 8 december 2020 - 12:11 door Jan K. alias Afanja

– Virtueel naar Frankrijk 53 –

Tijdens de wandeling liet ik mijn blik regelmatig over en langs de voor ons zo vreemde kustlijn glijden. Wij hebben langs een groot deel van onze stranden een brede rij duinen, die de zee moeten keren. Hier hebben ze krijtrotsen. Tegen de verzwakte onderste laag is aan het begin van de krijtrots in zuidelijke richting een versterking van steen en beton aangebracht …

Een stukje verder naar het zuiden heeft de oceaan die beschermende wand ter hoogte van een oude golfbreker flink geteisterd. Je zou bijna gaan denken dat die golfbreker een tegengesteld effect heeft gehad …

Aan de kop van diezelfde golfbreker maak ik nog even een paar doorkijkjes onder het scheef hangende element door …

– wordt vervolgd –

Stoer en massief, maar nietig

Geplaatst op 7 december 2020 - 12:34 door Jan K. alias Afanja

– Virtueel naar Frankrijk 52 –

Eenmaal op het strand liepen we weer in zuidelijke richting ‘onder het dorp door’ …

De vergane glorie van de golfbrekers blijft fascinerend en de weerspiegeling ervan was een mooie bonus …

Bij één van de zware betonnen elementen is dit bijzondere allegaartje blijven hangen …

Stoer en massief van dichtbij, maar in feite slechts nietige elementen in het weidse kustlandschap …

– wordt vervolgd –

De laatste strandwandeling

Geplaatst op 5 december 2020 - 10:16 door Jan K. alias Afanja

– Virtueel naar Frankrijk 50 –

Na de passage van de rolwolk werd het tegen vier uur ’s middags tijd om een laatste strandwandeling te maken. Via het pad achter het huis daalden we langs de krijtrots af naar het strand …

Het water had zich teruggetrokken. Daarmee was er in de verte weer volop ruimte voor de pierenstekers, en die waren er dan ook weer in groten getale. Verderop zwoegden vissers weer met hun zware netten door het water …