Firtuele koelte út Fryslân (5)

Gistermiddag rond 15:20 uur werd de tropisch 30°C hier voor de derde dag op rij overschreden. Omdat we daarvoor al twee dagen boven de 25°C hadden, werd daarmee ook lokaal de hittegolf een feit. Met een beetje geluk wordt het vandaag net wat minder warm dan de voorgaande dagen, maar omdat het tegelijkertijd vochtiger en dus benauwder wordt, ben ik er nog niet gerust op …

Daarom heb ik voor de zekerheid toch maar weer voor wat virtuele verkoeling gezorgd. Nu de scherpste randjes van de warmte af lijken te zijn, heb ik voor vandaag een flinke bak ijswater klaar gezet. Als dat niet afdoende blijkt te zijn, rest mij voor morgen niets anders dan een noodmaatregel te treffen …

Firtuele koelte út Fryslân (4)

Het ziet er naar uit dat we de tropische 30°C hier ook vandaag weer gaan halen, dus ik begin maar vast met koelen. Even lekker tussen berijpte rietkragen het ijs op. Echt zin in!

De foto kan en mag worden aangeklikt om hem op een groter formaat te kunnen bekijken …


Firtuele koelte út Fryslân (3)

Gistermiddag verscheen ook hier de eerste dertiger op de thermometer, daarom vandaag warm aanbevolen …


Een cool bankje op de oever van de Drait in Drachten, 2 maart 2005

Firtuele koelte út Fryslân (2)

Op 19 juli schreef ik hier: “Gistermiddag bleef de maximumtemperatuur hier steken bij 29,7°C. Vandaag lijken we ook hier in het noorden de tropische 30°C flink te gaan overschrijden …”

Gisteren werd het hier opnieuw met 29,7°C net niet tropisch. Zo zal het vandaag en de komende dagen echter niet blijven. Mijn weigerachtige onderdanen hebben de afgelopen dagen intussen alweer dusdanig aan kracht ingeboet, dat ook de kijkhut in de Jan Durkspolder eerst weer even buiten mijn bereik ligt. Daarom gooi ik er nog maar eens wat (aanklikbare) virtuele koelte uit Fryslân tegenaan.

Zicht op het IJsselmeer vanaf het Oudemirdumer Klif (Google Maps), 1 februari 2010 …

Nawoord op een virtuele vakantie

– Virtueel naar Frankrijk 59 –

Het was me een genoegen om in deze herfstige coronatijd uitgebreid terug te blikken op onze korte vakantie aan de Noord Franse kust in mei/juni 2005. Met dank aan een fijn digitaal fotoarchief, een nog goed werkend langetermijngeheugen en een ruime fantasie werd het echt een lekkere, 59 dagen durende virtuele vakantie.

De laatste foto die ik van deze vakantie laat zien, is de onderstaande foto. Ik heb hem op 3 juni om 13:49 uur gemaakt, omdat de oceaan op dat moment in noordwestelijke zon, zee en rust uitstraalde, welhaast het ideale vakantiebeeld. Precies twaalf minuten later kwam vanuit het zuidwesten die machtig mooie rolwolk op me af en sloeg het weer ineens weer om. Zo snel kan het gaan daar. Hoe mooi wil je het als fotograaf hebben …!?

Bij het herbeleven van deze vakantie, kwam ik op zoek naar wat extra informatie over de omgeving o.a. uit bij een in Ault wonende fotograaf. Hoewel ik me normaal gesproken verre houd van Facebook, heb ik nu eens een uitzondering gemaakt. Sylvain Coutant struint de omgeving van Ault volgens mij dag & nacht in weer & wind af op zoek naar mooie foto’s van landschap en natuur (vooral ook veel mooie vogelfoto’s). Ik ben zo vrij geweest om een paar van zijn foto’s hier te gebruiken om te laten zien wat wij net gemist hebben. Deze foto’s maken ook meteen duidelijk waarom het haunted house, dat op het randje van de krijtrots op de achtergrond van de laatste drie foto’s stond, intussen is gesloopt. Kijk maar eens hoe de golven daar op de krijtrotsen beuken …

Daarmee ben ik aan het eind van deze serie gekomen. Jullie waren een fijn publiek. Bedankt voor alle reacties en likes!

Een stormachtig afscheid

– Virtueel naar Frankrijk 58 –

Toen ik die nacht even wakker werd, hoorde ik de luiken aardig klapperen en kraken. Ik draaide me nog eens lekker om en besteedde er verder heen aandacht aan. Toen ik de volgende ochtend de gordijnen opende, bood de oceaan een aanblik, die ik die week nog niet eerder had gezien: bruisende witte koppen krulden om op wilde golven …

Vooraf was ik het zeker niet van plan geweest, maar nu zat er niets anders op dan voor vertrek toch nog maar even af te dalen naar de plek aan de voet van de krijtrotsen waar eerder al een deel van het betonnen voetpad was weggeslagen …

Daar heb ik de onderstaande foto’s gemaakt, die ik maar weer tot een diashow aaneen gesmeed heb …

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na een tijdje heb ik mezelf er node weg moeten rukken. We hadden afgesproken niet te laat te vertrekken, want een uurtje of zes zou de thuisreis al snel gaan duren …

– wordt nog één keer vervolgd –

De laatste zonsondergang

– Virtueel naar Frankrijk 57 –

Die avond heb ik tegen tien uur nog een paar foto’s gemaakt van de laatste zonsondergang in deze vakantie, die in werkelijkheid een stuk korter duurde dan de huidige virtuele vakantie …

Tegen middernacht ben ik tot slot nog één keer het balkon op gegaan om een paar foto’s te maken van de twinkelende lichtjes van Cayeux-sur-Mer in de verte en eentje van de nachtelijke hemel in noordelijke richting. Daarmee was het in fotografisch opzicht wel klaar, dacht ik …

Deze slideshow vereist JavaScript.

– wordt vervolgd –