Tagarchief: haunted house

Nawoord op een virtuele vakantie

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 59 –

Het was me een genoegen om in deze herfstige coronatijd uitgebreid terug te blikken op onze korte vakantie aan de Noord Franse kust in mei/juni 2005. Met dank aan een fijn digitaal fotoarchief, een nog goed werkend langetermijngeheugen en een ruime fantasie werd het echt een lekkere, 59 dagen durende virtuele vakantie.

De laatste foto die ik van deze vakantie laat zien, is de onderstaande foto. Ik heb hem op 3 juni om 13:49 uur gemaakt, omdat de oceaan op dat moment in noordwestelijke zon, zee en rust uitstraalde, welhaast het ideale vakantiebeeld. Precies twaalf minuten later kwam vanuit het zuidwesten die machtig mooie rolwolk op me af en sloeg het weer ineens weer om. Zo snel kan het gaan daar. Hoe mooi wil je het als fotograaf hebben …!?

Bij het herbeleven van deze vakantie, kwam ik op zoek naar wat extra informatie over de omgeving o.a. uit bij een in Ault wonende fotograaf. Hoewel ik me normaal gesproken verre houd van Facebook, heb ik nu eens een uitzondering gemaakt. Sylvain Coutant struint de omgeving van Ault volgens mij dag & nacht in weer & wind af op zoek naar mooie foto’s van landschap en natuur (vooral ook veel mooie vogelfoto’s). Ik ben zo vrij geweest om een paar van zijn foto’s hier te gebruiken om te laten zien wat wij net gemist hebben. Deze foto’s maken ook meteen duidelijk waarom het haunted house, dat op het randje van de krijtrots op de achtergrond van de laatste drie foto’s stond, intussen is gesloopt. Kijk maar eens hoe de golven daar op de krijtrotsen beuken …

stoarm – storm – tempête
krekt mist
net gemist
juste manqué

Daarmee ben ik aan het eind van deze serie gekomen. Jullie waren een fijn publiek. Bedankt voor alle reacties en likes!

Het ‘haunted house’ op het klif

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 46 –

In het logje ‘In de gevarenzone’ stonden we aan de voet van de krijtrots aan de zuidkant van Ault niet alleen onder het grote kruis, dat hier gisteren van nabij was te zien, maar ook onder het grote huis dat op de rand van de krijtrots stond te wankelen …

Nadat we hadden genoten van het uitzicht daar bij het kruis, zijn we een stukje afgedaald. Daar kon ik de restanten van dat grote dichtgetimmerde huis even van dichtbij bekijken …

Heel voorzichtig heb ik even een blik om het hoekje geworpen. Het stond dus echt heel dicht bij de rand, van het terras was al niet veel meer overgebleven …

Terug bij de auto heb ik nog een paar foto’s gemaakt van het uitzicht in noordelijke richting, van het betonnen plateau voor het versterkte deel van de rotswand en van de kerktoren van L’église St-Pierre, de kerk die hier al in de14e en 15e eeuw werd gebouwd …

Op Google Maps heb ik intussen gezien dat het huis er intussen niet meer staat. Slechts de toegangspoort en het laatste restje hekwerk herinneren nog aan het haunted house dat ik er in 2005 heb gefotografeerd. Het is niet het eerste huis in de regio dat ten prooi is gevallen aan het geweld van de Atlantische Oceaan, en het zal zeker ook niet het laatste zijn …

Op weg terug naar huis heb ik vanuit de auto nog een paar plaatjes geschoten van de église St-Pierre …

– wordt vervolgd –

Balancerend op de krijtrotsen

Geplaatst op door

– Virtueel naar Frankrijk 14 –

Zoals ik eerder over de smalle strook kiezelstrand noordwaarts was gelopen, ging ik nu een stukje zuidwaarts. Mijn aandacht werd getrokken door het grote, donkere gebouw, dat voorbij het versterkte deel op de krijtrots stond …

Onderweg daar naar toe heb ik nog even een paar shots gemaakt van de almaar komende en gaande ruisende en bruisende golven …

Zodra ik voorbij het versterkte deel van de rotswand was, zag ik vanaf veilige afstand dat er een dichtgetimmerd huis op de top van de eerste onbeschermde krijtrots stond. Het leek op het uiterste randje van de rots te balanceren. Later in de week heb ik die ruïne op de rotsen van dichtbij bekeken …

– wordt vervolgd –