Terugblik december 2022

Geplaatst op 13 januari 2023 - 10:07 door Jan K. alias Afanja

December begon koud, maar van winter was geen sprake. Het was veelal zwaar bewolkt met een gure wind, overdag was het een graad of vier en ’s nachts lag de temperatuur vaak rond het vriespunt. Het onderstaande beeld, gemaakt onderweg naar de Sinterklaasviering, laat duidelijk zien dat het in de eerste week geen weer voor mijn fotokuiertjes was …

Vanaf 10 december veranderde het beeld en kreeg het weer een winters karakter. Na een paar nachten met lichte tot matige vorst zag het er op 14 december in de tuin zowaar even echt winters uit. De zon scheen en het vroor lekker. Het ijs riep! Het eerste wat ik op zo’n dag doe is een ritje naar de Hooidammen maken. Daar maakten de eerste schaatsers op het ondergelopen land hun eerste slagen van het jaar op natuurijs. Ik had een van mijn vermaarde topdagen, want ook in het bos heb ik volop genoten van de winterse sfeer …

Vijf dagen kon er op ondergelopen land en verschillende ijsbanen veilig geschaatst worden. Daarna was het weer voorbij met de winterpret. Vanaf 20 december kwamen we weer onder de invloed van lagedrukgebieden en liepen de temperaturen snel op. Waar op 18 december nog een laag ijs lag, nam de grote zilverreiger zijn bad weer. Bij Earnewâld kreeg ik nog een buitenkansje om een zeearend te zien landen. Op 30 december heb ik het fotojaar samen met mijn fotomaatje afgesloten bij ‘de Slotpleats’ bij Bakkeveen. Ik kom hier nog op terug …

Wat moet ik er verder nog van zeggen? December had duidelijk twee gezichten. Na een licht winterse start eindigde de maand met recordhoge temperaturen. Tijdens de jaarwisseling stond hier in de tuin 13,5°C op de thermometer. Aan het eind van de maand heb ik 11 vorstdagen geteld en 1 ijsdag, de eerste en de laatste van 2022. Dankzij de twee gezichten kwam de gemiddelde temperatuur uit op 3,7°C (normaal over de periode 1971-2000: ca. 3,4°C). Ook de hoeveelheid neerslag week dankzij de natte laatste week nauwelijks af van dat langjarig gemiddelde …

Het kon nog net even

Geplaatst op 29 december 2022 - 11:06 door Jan K. alias Afanja

De dooi was in grote delen van ons land al ingetreden, maar op het ondergelopen land bij de Hooidammen ten westen van Drachten kon zondag 14 december nog geschaatst worden. Aan het begin van de middag werd de lokroep van het ijs weer zo sterk, dat ik er toch nog maar even naar toe ben gereden …

De vaarweg tussen Drachten en Earnewâld lag nog helemaal open. De laatste keer dat daar ook een mooie laag ijs op lag, was in februari 2012. Maar dat kon de pret niet bederven, want voorbij de bomen lag links van de Hooidamsloot een mooie ijsvlakte …

Op die ijsvlakte, waar 4 dagen daarvoor de eerste vermetele schaatsers voorzichtig hun eerste streken zetten, lag nu van hier bijna tot Earnewâld een mooie stevige ijsvloer …

Zodra het schoeisel was verwisseld voor schaatsen, konden de eerste rondjes worden gemaakt. Nou ja, rondjes … het waren mooie ronden van naar schatting twee kilometer. Daar konden de liefhebbers die dag nog volop van profiteren en dat deden velen dan ook …

Na een paar van die rondjes was het voor menigeen wel tijd om de benen, die aan het begin van het seizoen nog niet gewend waren aan de schaatsbewegingen, even wat rust te geven. Dat was natuurlijk meteen een mooie gelegenheid om nog even iemand te bellen om te vertellen wat hij of zij miste …

Het deed me deugd om te zien, dat het niet alleen volwassenen waren die zich op de gladde ijzers waren. Er waren ook verrassend veel kinderen op het ijs. De kleinsten werden waar nodig overeind geholpen en gehouden door een van hun ouders. Wat grotere kinderen waren intussen op zichzelf aangewezen. Wie viel werd geacht al snel weer op te krabbelen om daarna gewoon verder te gaan, zoals ik dat zelf in het begin ook talloze malen had gedaan …

Luidruchtig overvliegende ganzen haalden me na verloop van tijd uit mijn dromerij uit de tijd toen ik zelf nog graag schaatste. Tijd om terug te gaan naar de warmte van de huiskamer …

De earste riders yn’e JD-polder

Geplaatst op 19 december 2022 - 11:18 door Jan K. alias Afanja

Aangekomen in de Jan Durkspolder was de vogelkijkhut wat beter te zien. Net als de uitkijktoren ‘Romsicht’, die wat verderop staat. Verder viel er ten zuiden van de Westersânning niet veel te zien …

De earste riders (de eerste schaatsers) in de Jan Durkspolder waren zoals gebruikelijk aan de noordkant van de Westersanning te zien. Omdat er nog steeds maar een paar cm ijs lag, waren er nog maar weinig schaatsers die zich op de ijsvlakte waagden …

Het waren er weliswaar nog niet zoveel, maar ze waren er allemaal: de schaatsende fotografe, de man die zijn stijlvolle pootje-over kunsten toonde en de veteraan die heel verstandig met een helm op voorbij schaatste …

En er waren natuurlijk weer momenten van weerzien met oude bekenden op de schaats of zomaar een praatje met een toevallige passant. Er gebeurt wat met mensen zodra er ijs ligt, ze worden ineens een stuk vrolijker en vriendelijker. Er wordt niet alleen gevallen, maar vooral ook gelachen en mensen groeten elkaar zoals dat in de jaren ’60 en ’70 nog gewoon dagelijks gebruik was …

De basis voor dat bijzondere sfeertje is volgens mij deels te vinden in het landschap, dat feeërieke trekjes krijgt wanneer de kou behalve ijs op sloten en plassen ook een laagje rijp over het landschap heeft gelegd …

Winterwille aan de Wolwarren

Geplaatst op 17 december 2022 - 10:19 door Jan K. alias Afanja

Op diverse stukken ondergelopen land ten westen van Drachten was woensdag sprake van ‘winterwille’. Vrij vertaald is dat iets van wintergenoegen of wintervermaak, maar dat allitereert niet lekker met Wolwarren (Google Maps). En dat is waar ik woensdagochtend de eerste schaatsers zag. Daar ben ik op dat moment echter quasinonchalant aan voorbij gereden. Eerst wilde ik even naar mijn favoriete schaatsplekje van weleer, net voorbij de Hooidammen een kleine twee kilometer verder naar het westen. Die foto’s waren hier donderdag al te zien …

Nadat ik daar mijn hart had opgehaald aan het eerste gekras van pas geslepen schaatsen op hard ijs en er wat foto’s had gemaakt, besloot ik een halfuurtje later terug te rijden naar de Wolwarren. Daar heb ik de auto weer even in de berm gezet om vervolgens schaatsers in een andere setting en met ander licht te fotograferen …

Ook hier werd geschaatst op ondergelopen land waar nog geen halve meter water onder het ijs staat. Op de achtergrond vaart weliswaar een groot vrachtschip met een flinke diepgang, maar dat vaart gescheiden van deze mooie ijsvloer zeker 150 meter verderop door de Wijde Ee …

Schaatsen bij de Hegewarren

Geplaatst op 15 december 2022 - 10:51 door Jan K. alias Afanja

Dinsdagochtend moest ik de wit berijpte wereld met enige leedwezen aanzien. Een paar afspraken verhinderden me namelijk om erop uit te trekken met mijn camera. Maar gistermorgen stond dit ‘kind van de winter’ op scherp …

Nadat Aafje zo lief was geweest om de autoruiten ijsvrij te maken, ben ik na de koffie eerst naar de Hegewarren gereden (Google Maps). Dat is van oudsher een plek in de buurt van Drachten waar al snel geschaatst kan worden. Er lag een prachtige, bijna oneindig lijkende ijsvloer op het ondergelopen land …

De omstandigheden waren ideaal: -5°C, volop zon en geen wind. Man man, wat zou ik graag nog eens de smalle ijzers onderbinden om hier een paar rondjes te draaien. Maar wetend dat het om meerdere redenen niet wijs is om dat nog te wagen, kan ik op een mooie dag als deze gelukkig wel genieten van het fotograferen van andere schaatsers en het zingen van het nog bijna maagdelijke ijs …

Firtuele koelte út Fryslân (4)

Geplaatst op 14 augustus 2022 - 10:33 door Jan K. alias Afanja

Het ziet er naar uit dat we de tropische 30°C hier ook vandaag weer gaan halen, dus ik begin maar vast met koelen. Even lekker tussen berijpte rietkragen het ijs op. Echt zin in!

De foto kan en mag worden aangeklikt om hem op een groter formaat te kunnen bekijken …