Tagarchief: pimpelmees

Terugblik december 2022

Geplaatst op door

December begon koud, maar van winter was geen sprake. Het was veelal zwaar bewolkt met een gure wind, overdag was het een graad of vier en ’s nachts lag de temperatuur vaak rond het vriespunt. Het onderstaande beeld, gemaakt onderweg naar de Sinterklaasviering, laat duidelijk zien dat het in de eerste week geen weer voor mijn fotokuiertjes was …

Vanaf 10 december veranderde het beeld en kreeg het weer een winters karakter. Na een paar nachten met lichte tot matige vorst zag het er op 14 december in de tuin zowaar even echt winters uit. De zon scheen en het vroor lekker. Het ijs riep! Het eerste wat ik op zo’n dag doe is een ritje naar de Hooidammen maken. Daar maakten de eerste schaatsers op het ondergelopen land hun eerste slagen van het jaar op natuurijs. Ik had een van mijn vermaarde topdagen, want ook in het bos heb ik volop genoten van de winterse sfeer …

Vijf dagen kon er op ondergelopen land en verschillende ijsbanen veilig geschaatst worden. Daarna was het weer voorbij met de winterpret. Vanaf 20 december kwamen we weer onder de invloed van lagedrukgebieden en liepen de temperaturen snel op. Waar op 18 december nog een laag ijs lag, nam de grote zilverreiger zijn bad weer. Bij Earnewâld kreeg ik nog een buitenkansje om een zeearend te zien landen. Op 30 december heb ik het fotojaar samen met mijn fotomaatje afgesloten bij ‘de Slotpleats’ bij Bakkeveen. Ik kom hier nog op terug …

Wat moet ik er verder nog van zeggen? December had duidelijk twee gezichten. Na een licht winterse start eindigde de maand met recordhoge temperaturen. Tijdens de jaarwisseling stond hier in de tuin 13,5°C op de thermometer. Aan het eind van de maand heb ik 11 vorstdagen geteld en 1 ijsdag, de eerste en de laatste van 2022. Dankzij de twee gezichten kwam de gemiddelde temperatuur uit op 3,7°C (normaal over de periode 1971-2000: ca. 3,4°C). Ook de hoeveelheid neerslag week dankzij de natte laatste week nauwelijks af van dat langjarig gemiddelde …

Terugblik augustus 2022

Geplaatst op door

Op de eerste augustusdag reikte het kwik tot een bescheiden 20,1°C, en dat was ook meteen de laagste maximumtemperatuur van de maand. Daarna volgden er al snel drie warme tot zeer warme perioden in de rest van de maand. Op het warmst van de dag was het vaak alleen voor vliegen goed vertoeven op het terras …


De sporen van warmte en droogte waren al snel goed te zien aan de varens. Daar stond tegenover dat het een uitstekende zomer was voor de druiven. “Zo heb elk nadeel zijn voordeel,” zou de grote JC gezegd hebben. De dieren in de tuin gingen ieder op hun eigen wijze met de warmte om. Een houtpantserjuffer die regelmatig even langs kwam, hing graag wat in de schaduw aan de restanten van de uitgebloeide irissen. Voor de vogels stond er iedere dag een goed gevuld bad met fris water klaar, en daar werd volop gebruik van gemaakt door merels, mussen en diverse mezen …

Wanneer de warmte ’s ochtends vroeg nog goed te doen was en mijn benen over enige draagkracht beschikten, maakte ik nog wel eens een ritje naar de Jan Durkspolder. Vaak blies er dan nog wel een verkoelend briesje door de geopende kijkluikjes van de grote vogelkijkhut. Zo kon ik daar o.a. een mooie fotoserie maken van een foeragerend witgatje. De mooie paardenbijter was een verjaardagscadeautje dat ik bij de Leijen mocht uitpakken …

Het is al gezegd, en iedereen zal het ook nog weten: augustus 2022 was warm, erg warm en droog. Ik heb 31 warme dagen kunnen noteren (max. temperatuur 20°C of hoger), daarnaast waren er 12 zomerse dagen (over de periode 1971-2000 waren dat er gemiddeld 6). Augustus telde 4 tropische dagen (over de periode 1971-2000 was dat er gemiddeld 1). In ons tuintje ben ik met een gemiddelde van 20,4°C nog net wat hoger uitgekomen dan de 20,0°C bij het KNMI in De Bilt. Daar staat dan weer tegenover dat we hier met slechts 11 mm regen minder neerslag hebben gehad dan landelijk …

Ochtendrituelen

Geplaatst op door

Zo lang het nog zulk mooi en lekker nazomerweer is, begin ik mijn dag graag in alle rust met een bakje koffie in de tuin. Vanmorgen kreeg ik daarbij al snel weer gezelschap …

Ik was nog maar net in mijn hoekje op het terras gaan zitten, toen mevrouw merel op de schuttingdeur ging zitten. Even leek ze te twijfelen toen ze mij zag zitten, maar al snel vloog ze door naar de houten schaal met water voor haar dagelijkse badsessie …

Kort nadat de merel haar weg had vervolgd, streken er twee pimpelmeesje achter in de tuin neer. De ene ging op de kop van de stalen grutto zitten, de andere koos één van de lisdoddes als zitplaats …

Een momentje later zaten ze – zoals wel vaker – gezellig samen op de stalen lisdoddes. Toen ze hun weg dartelend vervolgden, was mijn koffie intussen koud geworden. Maar het was weer een mooi begin van de dag …

Op de warmste dag

Geplaatst op door

Nadat ik mijn poriën gisterochtend vroeg om te beginnen eens lekker had gekieteld met een flink warme douche ben ik de (voorlopig) warmste dag van het jaar goed doorgekomen. Na de douche heb ik een tijdlang lekker koffie zitten drinken op het terras. Een hommel bezocht daarbij de intussen volop bloeiende kogeldistel …

Tegen de tijd dat ik op het punt stond om naar binnen te gaan, omdat het stilaan flink warm werd op het terras, streek er een jonge pimpelmees op een van de roestige lisdoddes neer …

Al snel vloog hij naar het grote houten vogelbad. Daar zat hij eerst een tijdlang om zich heen te kijken, terwijl hij zich af en toe even voorover boog om een slokje water te nemen. Uiteindelijk kon hij de aantrekkingskracht van het water niet weerstaan …

Tussendoor ging er een dagpauwoog op een paar bladeren van de lampionplant zitten. Hoe lang ik ook wachtte, hij verpofte het om zijn vleugels even te openen …

Een koolwitje wilde dat even later ook niet doen, maar daar stond tegenover dat hij zich wel even mooi in het tegenlicht wilde laten portretteren …

Aan het eind van deze eerste tropische dag heb ik me voor het eerst met op elke trapleuning een hand omhoog moeten trekken, omdat mijn onderdanen volkomen krachteloos waren. Voeg daarbij dat de luchtvochtigheid een stuk hoger is dan gisteren, dan belooft dat weinig goeds voor vandaag, want op dit moment is hel al twee graden warmer dan gisteren rond dit tijdstip. Ik had gehoopt vandaag even een ritje naar de ijsvogels te kunnen maken, maar ze moeten nog maar even wachten. Ik heb tenslotte de afgelopen maanden al zo vaak en lang op hen zitten wachten …

Als jullie me vandaag zoeken: ik zit vanochtend vooral in mijn computerhoekje en vanmiddag lig ik languit voor de Tour de France. Ik wens jullie een mooie dag, en je weet het: hou ’t hoofd koel.

Pimpel vermaakt zich wel

Geplaatst op door

Het wordt gezellig druk in onze tuin de laatste tijd. Een dag of wat geleden ontdekte ik, dat er toch koolmezen in de voor hen bedoelde nestlast getrokken zijn. En ze hebben al jonkies in ook …

Daarnaast zijn er regelmatig pimpelmeesjes te zien de laatste dagen. Vorige week streek er eentje neer op een van de lisdodden achter in de tuin. Nadat hij de situatie in ogenschouw had genomen, dook hij in het houten vogelbad tussen witte bloemetjes van de grote muur en een paar boshyacinten …

Veel tijd voor het bad gunde hij zich niet, al snel stond hij op de rand om zich al schuddend en wapperend met zijn vleugels wat te laten drogen …

Terwijl hij zo wat om zich heen zat te kijken, ontdekte hij een nog veel mooier plekje … hoog en droog op de lange snavel van onze grutto …

Zodra hij wat was opgedroogd vloog hij naar de uitbloeide boom van buurvrouw 9. Daar begon hij op zijn gemak, langzaam heen en weer wiegend in de wind, aan de laatste restanten van de bloesem te peuzelen …

Terug naar de tuin

Geplaatst op door

Na de opwinding vanwege de ijsvogels lijkt het me goed om eerst even wat tot rust te komen in de tuin. Daar is het een stuk rustiger sinds de merels zijn uitgevlogen …

Maar met wat geluk is er af en toe ook nog wel eens een ander vogeltje te zien in onze tuin. Nu het roodborstje weer is vertrokken naar noordelijker oorden, is het pimpelmeesje mijn favoriet …

Vaak is hij me te snel af om hem te fotograferen, maar de afgelopen tijd heb ik hem toch in verschillende poses en omstandigheden in beeld kunnen vangen …

Bericht uit veilig Fryslân

Geplaatst op door

Na een blogpauze van ruim een maand is het hoog tijd om eens even wat te laten horen vanuit het hoge noorden. Die pauze bevalt mij tot dusver eerlijk gezegd heel goed. Ik ben lang niet meer zo ontspannen geweest als nu, ontspannen en moe. Misschien zou ik het zelfs lui moeten noemen. Het lijkt erop dat alle vermoeidheid en spanningen van de afgelopen drie jaar en enkele maanden coronacrisis er nu uit komen. Dat bevalt zo goed, dat ik er met een heuse hittegolf in het vooruitzicht nog maar wat pauze achteraan knoop …

Als Kamer en Kabinet zich in tijden van oplopende coronadreiging kunnen permitteren om het reces in alle rust voort te zetten, dan lijkt het mij het best om dat hier in het nog altijd veilige Fryslân ook maar te doen. Serieus mensen, ik weet niet wat jullie daar in het zuiden en westen allemaal doen dat de besmettingsgevallen daar weer zo oplopen, maar hier in Fryslân houden we ons nog steeds zoveel mogelijk aan de coronamaatregelen. En dat is ook te zien aan de internationale cijfers. Fryslân en Drenthe staan hoog genoteerd in de top 25 van 300 Europese regio’s met het laagste aantal nieuwe besmettingen met het coronavirus …

In dat veilige Fryslân is het nog steeds goed vertoeven, ik vermaak me dan ook wel. Om te beginnen bood de tuin de afgelopen tijd voldoende afleiding. Jonge koolmezen, pimpelmezen en mussen maakten veelvuldig gebruik van het waterbakje annex badje bij de vijver. De allerjongsten wachtten daarbij veelal geduldig op hun beurt …

Maar ook elders in Fryslân kun je op de meeste plaatsen goed en veilig terecht. Het is druk in de provincie, ook hier zijn campings, hotels en andere logementen volgeboekt nu veel meer mensen in eigen land vakantie vieren. Bij strandjes, kleinschalige pretparken en andere toeristische trekpleisters is het af en toe druk. Maar wie mij kent, weet dat ik drukte altijd al probeer te vermijden, dat geldt nu nog meer dan anders. Maar er zijn zoveel fijne, rustige plekjes. Wat te denken van onze kleine woestijn het Aekingerzand – bij velen beter bekend als de Kale Duinen – bijvoorbeeld, waar het weer gisteren in een uur tijd snel veranderde …

In de altijd rustige Ecokathedraal bij Mildam heb ik onlangs onze Vlaamse medeblogster Lieve – in blogland bekend als Oma Baard – met haar gezelschap rondgeleid. Nou ja, rondgeleid is veel gezegd, want die taak werd geheel spontaan en onverwachts overgenomen door een vrijwilliger van de Ecothedraal. Dat vond ik niet erg, een beter verhaal over achtergrond en werkwijze in dit mooie stukje Fryslân konden ze niet krijgen. En het gaf mij de vrijheid om wat te fotograferen. Oma Baard doet op haar blog zelf ook verslag van dit bezoek. Het was een fijne kennismaking en een genoeglijke middag …

Met mijn fotomaatje Jetske ben ik o.a. nog een middagje naar de Leijen geweest. Net als in onze tuin konden we ook hier genieten van jonge vogels. Vooral een aantal jonge boerenzwaluwen en jonge zwarte sterns wisten ons wel te bekoren die middag. En ook hier kregen we mooie wolkenpartijen voorgeschoteld …

U ziet het … ik vermaak me wel. En dat zal de komende tijd vast niet veel anders zijn. Straks maak ik weer eens een rondje door weblogland, en daarna duik ik weer even de rust in. Vanaf volgende week heeft Aafje vakantie, vermoedelijk zullen we dan samen nog wel eens wat mooie en vooral rustige plekjes bezoeken …