Ik moet even een paar dagen herbronnen. Ik had al geen hoge verwachtingen van de plannen van rechts, integendeel, maar van wat ik nu heb gelezen en gehoord van het coalitierakkoord ben ik toch nog geschrokken. Er staat ons op verschillende terreinen weinig goeds te wachten. Daarom vandaag en morgen even wat extra aandacht voor het moois dat in de natuur gewoon doorgaat. Om te beginnen een fotoserie van een koolmees die naar de nestkast in onze tuin vliegt …
De afgelopen anderhalve week ben ik meermaals met de camera op het statief in de buurt van de nestkast gaan zitten. Verschillende keren heb ik een kleine fotoserie gemaakt van het naderen of het verlaten van de kast. Op de onderstaande serie komt één van de koolmezen met een rups in de snavel bij de nestkast aan …
Voordat het voorjaar zijn intrede doet, wil ik nog wat van mijn sneeuwfoto’s kwijt. Om te beginnen wat foto’s, die ik in de tuin heb gemaakt van vogels in de sneeuw. De meest bijzondere gast die zich de laatste tijd een aantal keren heeft laten zien en horen, is de grote bonte specht, die graag eens wat komt hameren in de hazelaar. In de sneeuw blijkt hij helemaal niet zo wit te zijn …
De merels zijn zomer en winter graag te gast in onze tuin, maar in de sneeuw had ik ze al lang niet meer kunnen fotograferen. Ook een paar koolmezen komen regelmatig even langs om te zien of er nog wat lekkers te halen valt. De laatste van het onderstaande drietal is één van de houtduiven. Die ben ik liever kwijt dan rijk, maar het heeft er alle schijn van dat ze dit jaar weer een nest in onze hazelaar willen bouwen …
Met stip het leukste vogeltje dat we ’s winters vaak bij de voederplek op het terras zien, is het roodborstje De afgelopen weken liet hij zich dagelijks even zien. In de sneeuw is hij nog leuker dan anders …
De afgelopen dagen heb ik het nestkastje in de hazelaar weer wat in de gaten gehouden. De jonge koolmeesjes van de tweede leg van dit jaar stonden op het punt van uitvliegen. Zo af en toe kwam er een jonge koomees met het kopje door de vliegopening om nieuwsgierig naar buiten te kijken …
Gisteren ben ik tussen de perioden met motregen in een paar maal met de camera op het statief achter de fietsenberging gaan zitten om wat video-opnamen te maken. Behalve dat pa en ma koolmees af en aan vlogen met vers voedsel, lieten ook de jonkies zich een paar maal leuk zien …
Het is dit voorjaar een stuk rustiger in de tuin dan in voorgaande jaren. Dat komt om te beginnen natuurlijk omdat ik er dit voorjaar tot nu toe minder geweest. Met uitzondering van enkele zonnige dagen vond ik het steeds te koud om even lekker op het terras te zitten. Maar ook afgezien daarvan lijkt het rustiger te zijn. De koolmezen zijn bijvoorbeeld wel af en toe wel even te zien bij het nestkastje, maar ik vraag me af of er wel kleine koolmeesjes zullen uitvliegen dit jaar …
De enige soort die zich vrijwel dagelijks met een tiental laat zien, zijn de huismussen. Vooral het badje en de pindakaas zijn favoriet bij de mussen. Zij lijken hun vaste veilige vluchtplekje in de hulst bij de buurvrouw dit jaar te zijn kwijtgeraakt aan een paar eksters, die zich daar ook regelmatig schetterend ophouden Ze zijn nu regelmatig gezellig tsjilpend in onze bamboe en de klimop te vinden …
Ook een paar pimpelmeesjes laten zich regelmatig even zien in de hazelaar. Of zij plannen hebben om te broeden en zo ja, waar ze dat dan doen, weet ik niet. Het is van dit drietal wel mijn favoriete soort …
Nadat ik onlangs het filmpje over de ijsvogels had gemaakt, bedacht ik me dat ik in 2022 nog meer video-opnamen van vogels had gemaakt. Dat leidde ertoe, dat ik afgelopen weekend een filmpje over wat vogelvaria heb gemonteerd.
‘Vogelvaria 2022’ is een videografisch overzicht van vogels die ik in 2022 voor de lens heb gehad. Met achtereenvolgens smienten, merels, een koolmees, klepperende ooievaars, parende ijsvogels, een nijlgans met een kuiken, een jonge lepelaar die de kolonie ontvlucht, twee juveniele kiekendieven in de bomen en in het water, een paar foeragerende witgatjes, badderende mussen, een onbekende eend, pootjebadende kieviten, gakkende grauwe ganzen, een meeuw en een blauwe reiger bij een karkas in de polder …
Op de eerste augustusdag reikte het kwik tot een bescheiden 20,1°C, en dat was ook meteen de laagste maximumtemperatuur van de maand. Daarna volgden er al snel drie warme tot zeer warme perioden in de rest van de maand. Op het warmst van de dag was het vaak alleen voor vliegen goed vertoeven op het terras …
De sporen van warmte en droogte waren al snel goed te zien aan de varens. Daar stond tegenover dat het een uitstekende zomer was voor de druiven. “Zo heb elk nadeel zijn voordeel,” zou de grote JC gezegd hebben. De dieren in de tuin gingen ieder op hun eigen wijze met de warmte om. Een houtpantserjuffer die regelmatig even langs kwam, hing graag wat in de schaduw aan de restanten van de uitgebloeide irissen. Voor de vogels stond er iedere dag een goed gevuld bad met fris water klaar, en daar werd volop gebruik van gemaakt door merels, mussen en diverse mezen …
Wanneer de warmte ’s ochtends vroeg nog goed te doen was en mijn benen over enige draagkracht beschikten, maakte ik nog wel eens een ritje naar de Jan Durkspolder. Vaak blies er dan nog wel een verkoelend briesje door de geopende kijkluikjes van de grote vogelkijkhut. Zo kon ik daar o.a. een mooie fotoserie maken van een foeragerend witgatje. De mooie paardenbijter was een verjaardagscadeautje dat ik bij de Leijen mocht uitpakken …
Het is al gezegd, en iedereen zal het ook nog weten: augustus 2022 was warm, erg warm en droog. Ik heb 31 warme dagen kunnen noteren (max. temperatuur 20°C of hoger), daarnaast waren er 12 zomerse dagen (over de periode 1971-2000 waren dat er gemiddeld 6). Augustus telde 4 tropische dagen (over de periode 1971-2000 was dat er gemiddeld 1). In ons tuintje ben ik met een gemiddelde van 20,4°C nog net wat hoger uitgekomen dan de 20,0°C bij het KNMI in De Bilt. Daar staat dan weer tegenover dat we hier met slechts 11 mm regen minder neerslag hebben gehad dan landelijk …
Afanja's Weblog 