’t Wordt nog wel ‘ns wat

Wat een verademing om gisteren na het stormachtige begin van de week een dag zonder wind, maar met regelmatig wat zon hadden. En dan zul je altijd zien, dat op zo’n mooie dag mijn benen krachteloos zijn. Maar niet getreurd, ik ben een kwartiertje op het terras gaan zitten. Daar had ik een prima alternatief …

De huismussen, die zich maandag en dinsdag vooral ophielden in de beschutting van de hulstboom en de klimop, lieten zich gistermiddag weer veelvuldig zien. Het was weer dringen geblazen bij de pindakaas. Daar heb ik gebruik van gemaakt door rustig in mijn hoekje op het terras zittend wat foto’s te maken …

Naast me zat in de klimop een jong musje** het schouwspel ook in alle rust te bekijken. Ik was wel blij met dit deze setting. Het gaf me weer kans om de vogelknop te testen. Ik krijg hem steeds beter in de vingers, waardoor de vogels er langzaam maar zeker steeds wat strakker op staan. Het wordt nog wel eens wat met mij en de vogels …

** Via Bluesky ben ik erop gewezen, dat de laatste mus niet echt een jonge mus is. Naar verluidt is het een vrouwelijke huismus.

Smeltende sneeuw

Rond één uur ben ik afgelopen nacht nog even de tuin in gelopen om wat foto’s te maken van de verse sneeuw. Op dat moment lag er ruim anderhalve centimeter sneeuw op de lampionnetjes. Daar was vanmorgen nog maar weinig van over gebleven …

Hier en daar ligt nog wat sneeuw op de beplanting, maar het meeste is inmiddels als sneeuw voor de zon verdwenen. Mussen zoeken alweer naar zaadjes tussen sneeuwresten en herfstblaadjes. Op de hortensia zie ik behalve wat sneeuw nog een laat insect tussen de bloemblaadjes lopen. Langzaam gaan sneeuw en ijs weer over in hun gebruikelijke waterige gedaante …

Een dagje rust

De dag na de fotosessie met de ringslangen op de Delleboersterheide heb ik in alle rust in huis en tuin doorgebracht. De volgende dag stond er namelijk weer een pittige fotokuier op het programma. Ik had een Vlaamse medeblogger beloofd om op die dag te zullen ‘gidsen’ in de Ecokathedraal bij Mildam …


De tuin lag er oogstrelend bij en de huismussen zorgden met hun gekwetter rond de pot met pindakaas en in de voederhoek bij de hazelaar voor de nodige gezelligheid. Kortom: het was een prima dagje …

Vogelvaria

Nadat ik onlangs het filmpje over de ijsvogels had gemaakt, bedacht ik me dat ik in 2022 nog meer video-opnamen van vogels had gemaakt. Dat leidde ertoe, dat ik afgelopen weekend een filmpje over wat vogelvaria heb gemonteerd.

‘Vogelvaria 2022’ is een videografisch overzicht van vogels die ik in 2022 voor de lens heb gehad. Met achtereenvolgens smienten, merels, een koolmees, klepperende ooievaars, parende ijsvogels, een nijlgans met een kuiken, een jonge lepelaar die de kolonie ontvlucht, twee juveniele kiekendieven in de bomen en in het water, een paar foeragerende witgatjes, badderende mussen, een onbekende eend, pootjebadende kieviten, gakkende grauwe ganzen, een meeuw en een blauwe reiger bij een karkas in de polder …

Mussen in de tuin

Zo door het jaar heen zijn mussen nog altijd de meest voorkomende vogels in onze tuin. Het zijn niet de meest spectaculaire vogels, maar ze zijn meestal wel erg gezellig …

Ze kunnen echt zo gezellig met elkaar zitten kletsen in onze hazelaar en de hulstboom van de buurvrouw. Van daaruit duiken ze onze tuin vaak in, vooral de grote houten waterbak met de brede rand is populair …

Zodra ze zich bedreigd voelen, zoals deze hieronder lijkt te doen, duiken ze op zoek naar veiligheid vaak massaal in de hulstboom of de bamboe …

Tot zo ver de mus, de rest van de dag neem ik rust … Tjilp tjilp

De mussencreche

De uitgebreide daksessie, die ik hier gisteren liet zien, heeft een mooi nestje tot gevolg gehad. Dat werd een maand later duidelijk. Eind mei, begin juni leek onze tuin af en toe wel een mussencreche …

De jongen voelden zich duidelijk meteen thuis in onze tuin. Ze maakten dartel gebruik van de speeltoestellen, zoals hieronder de oude druivenstam. Daar leek al meteen het musje over te worden geoefend …

Het voederhoekje was favoriet. Al dat spelen maakt hongerig, en dan is het fijn als je af en toe een extra hapje krijgt toegestopt van pa of ma …

En dat bijvoeren ging door tot op de speeltoestellen. Het tweetal hieronder voerde een steile wand act op, terwijl ze zich vastklampten aan de lisdoddes van cortenstaal …

Maar al snel gingen de jongen ook zelf op zoek naar voedsel. Nu de grote muur bijna is uitgebloeid, lijken de musjes die uitgebloeide bloemetjes wel lekker te vinden …

Mussen – the making of

Dat er onlangs jonge mussen in de tuin verschenen, verraste me niet. Toen ik eind april op een middag rond vier uur even de tuin in liep, hoorde ik een nogal heftig getsjilp op het dak …

Tussen de zonnepanelen zaten een paar huismussen op de warme dakpannen, die serieus werk maakten van hun gezinsvorming. Vele malen ging het mannetje zogezegd ‘musje over’. Verschillende keren maakt hij daarna een rondje om dan weer opnieuw te beginnen …

Toen de heer mus het na vele rondjes welletjes leek te vinden, was er zo te zien zelfs nog tijd voor een nagesprek. En zo worden jonge musjes dus gemaakt …

  • Videobeelden van de daad volgen nog … 😉