Pimpel vermaakt zich wel

Het wordt gezellig druk in onze tuin de laatste tijd. Een dag of wat geleden ontdekte ik, dat er toch koolmezen in de voor hen bedoelde nestlast getrokken zijn. En ze hebben al jonkies in ook …

Daarnaast zijn er regelmatig pimpelmeesjes te zien de laatste dagen. Vorige week streek er eentje neer op een van de lisdodden achter in de tuin. Nadat hij de situatie in ogenschouw had genomen, dook hij in het houten vogelbad tussen witte bloemetjes van de grote muur en een paar boshyacinten …

Veel tijd voor het bad gunde hij zich niet, al snel stond hij op de rand om zich al schuddend en wapperend met zijn vleugels wat te laten drogen …

Terwijl hij zo wat om zich heen zat te kijken, ontdekte hij een nog veel mooier plekje … hoog en droog op de lange snavel van onze grutto …

Zodra hij wat was opgedroogd vloog hij naar de uitbloeide boom van buurvrouw 9. Daar begon hij op zijn gemak, langzaam heen en weer wiegend in de wind, aan de laatste restanten van de bloesem te peuzelen …

2021 in 50 foto’s

Een terugblik op 2021 met 50 van de ca. 2.750 foto’s die ik hier in 368 logjes heb gepubliceerd …


De mussencreche

De uitgebreide daksessie, die ik hier gisteren liet zien, heeft een mooi nestje tot gevolg gehad. Dat werd een maand later duidelijk. Eind mei, begin juni leek onze tuin af en toe wel een mussencreche …

De jongen voelden zich duidelijk meteen thuis in onze tuin. Ze maakten dartel gebruik van de speeltoestellen, zoals hieronder de oude druivenstam. Daar leek al meteen het musje over te worden geoefend …

Het voederhoekje was favoriet. Al dat spelen maakt hongerig, en dan is het fijn als je af en toe een extra hapje krijgt toegestopt van pa of ma …

En dat bijvoeren ging door tot op de speeltoestellen. Het tweetal hieronder voerde een steile wand act op, terwijl ze zich vastklampten aan de lisdoddes van cortenstaal …

Maar al snel gingen de jongen ook zelf op zoek naar voedsel. Nu de grote muur bijna is uitgebloeid, lijken de musjes die uitgebloeide bloemetjes wel lekker te vinden …

Zwevend door de tuin

Zachtjes door de tuin zweven, dat zou met dit weer nog het best voor me zijn. De waarschuwing van mijn specialist in november 2004, dat warmte en MS steeds minder goed samen zouden gaan, klinkt elk jaar in een warme periode nog na. Warmte krijgt sneller ieder jaar wat sneller greep op mijn lichaam. Daarom hebben mijn onderdanen gisteren rond het middaguur formeel protest aangetekend tegen het dagelijks aantal te volbrengen stappen gedurende de rest van deze week …

Om daaraan tegemoet te komen heb ik mijn glazen bol de rest van de dag maar wat door de tuin laten zweven, zodat ik zelf lekker op het terras in de schaduw kon blijven zitten. Daar hoefde ik maar af en toe een paar stappen te maken om de bol toch in de gaten te kunnen houden. En zo kan ik jullie de tuin ook nog eens op een andere manier tonen …

Grote muur in een kleine tuin

Eén van mijn favoriete planten in de tuin is de Grote muur

Het is een wilde plant die vooral op de zandgronden in het oosten van ons land te vinden is in loofbossen. Begin jaren 90 hebben we er een klein stekje van geplant op de oever van het kleine beekje, dat de eerste 20 jaar door onze tuin stroomde en zacht kabbelend in de vijver uitmondde. Intussen is de Grote muur uitgewaaierd over een groot deel van de tuin …

Afgelopen dagen heb ik er wat macrofoto’s van gemaakt, met en zonder insecten. En natuurlijk moest er ook een plaatje komen van de Grote muur met de heksenbol op de achtergrond …

Nog één rondje …

Een laatste rondje door de natte tuin …

Nog één keer wat druppels in beeld …

Geen mooie ronde ditmaal, lekker liggend op een blad …

Zwaar hangend trekken ze elke bloempje nu nog neer …

Maar vanaf morgen zien we de zon weer … 🙂

Een kleine vrijage

Al ruim 25 jaar sieren de wilde witte voorjaarsbloeiers van de grote muur de rechteroever van het stroompje dat uitmondt in onze vijver. Nou ja, uitmondde eigenlijk, want het stroompje is onder invloed van de klimaatverandering een aantal jaren geleden helaas drooggevallen. Maar de grote muur deed het desalniettemin elk voorjaar nog even mooi. Zo zag het er vorig jaar uit  …

Elk jaar verscheen er een mooie witte deken van bloemetjes aan de achterkant van de vijver. Tot dit jaar …
Er verschenen veel minder knoppen en veel meer dan pakweg 25 bloemetjes zijn er de afgelopen periode helaas niet tot bloei gekomen. Onze kleine grote muur dreigt het slachtoffer te worden van de droge lentes die we de afgelopen jaren hebben gehad …

Een groot deel van de bloemetjes liet het kopje al snel hangen. De regen lijkt ook dit jaar weer te laat te komen. Maar er is altijd hoop, zo ook hier … Op een zwoele namiddag was ik getuige van een kleine vrijage van twee bloemen. Ze lijken er alles aan te doen om stand te houden …   😉