Ik zoek mijn onderwerpen niet alleen op de grond of in het water, ik kijk er ook graag voor omhoog. Hoger dan de vogels in de lucht, vind ik ook de maan vaak de moeite van het fotograferen waard. De volle maan fotografeer ik maar zelden, die is me wat ‘te vlak’. In andere fasen zijn de kraters op de maan vaak mooier te zien. De onderstaande foto heb ik 2 maart tegen vijf uur ’s middags gemaakt (klikken = vergroten) …
Ook de zon en verschijnselen die we dankzij hem kunnen zien – denk daarbij b.v. een poollicht en lichtende nachtwolken – kunnen mooie foto’s opleveren. Een ander voorbeeld daarvan is een halo of kring rond de zon. Op 5 maart zat ik ’s ochtends rond 9:40 uur even met mijn eerste espresso van de dag op het terras. Plotseling zag ik een halo rond de zon, die zelf nog net schuil ging achter de klimop. De camera was weer snel gepakt, en een verkeersvliegtuig dat door de halo vloog, maakte het beeld af …
Ik sluit dit hoofdstuk af met een foto van de maan die ik op 1 april om 19:23 uur heb gemaakt. Ongeveer dezelfde fase als op de eerste foto. Ook hier zijn de kraters op de grens van licht en donker weer mooi te zien (ook hier is klikken weer vergroten) …
Gisteren vertelde ik al, dat ik het ‘hartfilmpje’ had gevonden op het oude, adellijke landgoed van de familie Van Boelens in Olterterp. Het originele landhuis is in 1907 vervangen door het huidige optrekje. Tegenwoordig heeft de provinciale natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea haar hoofdkwartier in dit stijlvolle landhuis, dat ook in een prachtige parktuin ligt …
Het ‘préhistorische hartfilmpje’ was in werkelijkheid een stenen kunstwerk van de Drachtster beeldhouwer Anne Woudwijk. Woudwijk was kennelijk al enige tijd bezig met de (terugkeer van) de wolf naar ons land, voordat daar echt sprake van was. De titel van het kunstwerk is ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’. Samen met nog twee andere kunstwerken, die Park Huize Olterterp in één rechte lijn verbinden met de natuurgebieden het Ketliker Skar en de Lendevallei vormt het een ‘Ode aan de wolf’...
Het tweede kunstwerk uit deze serie heb ik in 2003 al eens gefotografeerd in het Ketliker Skar, toen ik er toevallig langs kwam. Eigenlijk zou ik die plek nog eens weer moeten opzoeken. Op de rechterhelft van dit monument is een roedel om elkaar heen draaien wolven te zien. De linkerhelft vraagt om nader onderzoek. Maar ik heb geen idee van de exacte locatie, dus het is maar de vraag of het nog wel bereikbaar is voor mij. …
De locatie van het derde deel van deze ‘Ode aan de wolf’ heb ik intussen gevonden. Dat ligt in Jetskes’ rayon, dus daarover moeten we nog maar eens in overleg. Morgen eerst een tweede spoor waar ik door het weerzien met het ‘hartfimpje’ op werd gezet.
Zou ik toch bijna vergeten om jullie even te herinneren aan de gedeeltelijke zonsverduistering die we morgen (donderdag 10 juni) tussen 11:19 en 13:31 uur vanuit België en Nederland kunnen zien. Zelf vind ik zo’n moment waarop de maan precies tussen de aarde en de zon doorschuift altijd wel iets bijzonders hebben.
De meest bijzondere zonsverduistering die ik heb meegemaakt, was de volledige eclips op 11 augustus 1999. Hoewel Aafje en ik nog maar enkele dagen terug waren van vakantie in Frankrijk, zijn we speciaal voor die eclips nog een dagje heen en weer gereden naar Laon. Met uiterst onzekere weersverwachtingen maakten wij een verkeerde keuze. De zon ging daar vrijwel de hele ochtend schuil achter een dik wolkendek. Pas vlak na het moment van de totale verduisteringsfase begon de lucht op te breken …
De mooiste gedeeltelijke zonsverduistering waar ik bij ben geweest, was op 31 mei 2003. Die ochtend was de zon rond zonsopkomst voor 90% verduisterd. Voor die gelegenheid ben ik midden in de nacht naar het Wad bij Paesens-Moddergat gereden. Het was sprookjesachtig mooi om de zon in dat bijzondere decor op te zien komen alsof het de maan was. Net als twee andere fotografen die een stukje verderop stonden, heb ik er ademloos naar staan kijken …
De derde gedeeltelijke zonsverduistering was op 3 oktober 2005. Op die stralende herfstdag ben ik samen met Aafje naar de poldermolen De Veenhoop gereden. Daar hebben we met koffie en broodjes zitten genieten van de gedeeltelijk eclips en het landschap om ons heen. Als toetje kregen we een mooie bijzon voorgeschoteld …
Dan de verduistering van morgen. Tijdens het maximum van de eclips, om 12:23 uur, zal 29% van de diameter van de zon, ofwel 17% van haar oppervlakte, bedekt zijn door de maan. Het zal er niet donker van worden, zoals dat tijdens de volledige eclips van 1999 in Frankrijk wel het geval was. Toch wordt gewaarschuwd voor energietekorten, vanwege de tijdelijke daling van de productie van zonnepanelen midden op de dag.
De kans om er iets van te kunnen zien, is in ieder geval groot. Dankzij een hogedrukgebied boven onze omgeving is het vrij zonnig. Vooral in het noorden en oosten komen ook wat stapelwolken voor, maar daar kwam de zon de afgelopen dagen snel doorheen. Dus daar reken ik voor morgen ook op …
Tot slot nog enkele waarschuwing & kijktips …
Minder zonlicht betekent niet dat je zomaar naar de zon kunt kijken. Heb je geen telescoop of camera met een speciale zonnefilter op? Geen probleem. Er zijn veel mogelijkheden om de gedeeltelijke zonsverduistering op 10 juni 2021 op een veilige manier te bekijken.
Schaf een eclipsbril aan. Deze brillen zijn gemaakt met een speciale filter om veilig naar de zon te kijken. Gebruik geen oud brilletje, want die kunnen beschadigd zijn. Deze zijn te koop bij onder andere www.eclipsbrillen.nl.
Gebruik een stuk lasglas. Bij gebrek aan een eclipsbril kun je ook een stuk goedgekeurd lasglas gebruiken. Dit is wel te verkrijgen bij de betere ijzerwarenhandel.
Maak een gaatjescamera.Een gaatjescamera (pdf) is eenvoudig zelf te maken. Doordat het licht geprojecteerd wordt, kijk je niet rechtstreeks in de zon.
Gebruik een vergiet.Geen zin om te knutselen? Een metalen vergiet met ronde gaten werkt volgens hetzelfde principe als een gaatjescamera. Elk gaatje projecteert een beeld van de zon op de grond. Zo heb je tientallen kleine beelden van de zonsverduistering!
Kijk een livestream. Ga bijvoorbeeld naar een livestream van een van de Nederlandse universiteiten (zie hieronder voor details).
En dan nog even dit … Als de sensor van je camera je lief is, maak dan geen foto’s zonder geschikt filter voor de lens.
Ook al ben ik sinds de coronatijd meer dan anders in de tuin, mijn foto-onderwerpen zoek ik niet altijd binnen die beperkte ruimte. Door regelmatig even een blik omhoog te werpen, zijn er ook buiten de tuin vaak mooie en interessante dingen te zien of te fotograferen.
Zo zag ik zondagmiddag hoe het witte condensspoor van een de zon tegemoet vliegend vliegtuig, verdween in zijn eigen schaduw. Van dat soort momenten kan ik echt genieten …
Aan het begin van de zondagavond heb ik – ook weer vanuit de tuin – een close-up gemaakt van de maan. Het kraterlandschap toonde zich weer op zijn mooist …
Toen de avondklok later op de avond al was ingegaan, heb ik nog even een avondkuiertje gemaakt in de tuin. Net als op zaterdagavond stond er weer een mooie grote kring of halo rond de maan …