Tagarchief: uitkijkplatform

Zicht op de ‘Blaustirns’

Geplaatst op door

Het uitkijkplatform bij het strandje aan de Leyensloane viel me helemaal niet tegen. Met mijn rug naar de wind en kop in de zon was het er ook best even lekker zitten. Maar al te lang moest dat niet duren, daarom begon ik weer te fotograferen …


Aan de westkant van de landtong dobberden wat eenden en ganzen in het water. De Canadezen doen het hier blijkbaar goed, want ze bepaalden ook hier het beeld …

Om vogels te fotograferen lijkt dit me niet het beste plekje. Het rietkraagje is weliswaar mooi en sierlijk, de vogels die er waren hielden zich erachter schuil en waren moeilijk in beeld te krijgen. Op zonnige zomerdagen zullen vogels dit plekje waarschijnlijk mijden, want dan is het vaal druk en luidruchtig de omgeving van het strandje …


Aan de oostkant zal het op zomerse dagen niet veel beter zijn. Dan trekt er vaak een lange stoet bootjes vanuit het Opeinder Kanaal in de richting van het riviertje de Lits aan de noordkant van de Leijen (vv). Kortom: het uitkijkplatform is een fijn plekje om eens even lekker te zitten, maar niet optimaal voor de vogelfotografie …


Dan nog maar eens een blik in noordwestelijke richting. Daar is tussen de rietpluimen door de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ bij De Tike te zien. Ik moet er 10 km verder voor rijden om daar te komen, maar dat heb ik er graag voor over, want het is lopend meer dan de helft korter om van de auto bij de hut te komen …

Tot slot richt ik de blik nog even naar het zuiden. In de verte is boven het rietland de auto te zien. Nog maar even niet aan denken, want die staat wel erg ver weg. Nog een stukje verder weg torent aan de andere kant van het kanaal de schoorsteenpijp van de grasdrogerij Opeinde ….

Uitkijkpunt Leyensloane

Geplaatst op door

Na de onderbreking met de Canadese ganzen kreeg ik mijn bestemming in zicht. Nog even doorstappen dus …


Ik naderde het punt waar het Opeinder Kanaal uitmondt in de Leijen en ik kon het uitkijkplatform al zien …

Even een blik op het ‘mondaine’ strandje van de Leyensloane, waar ik in juli 2009 de foto van de lichtende nachtwolken heb gemaakt, die ik hier gisteren liet zien …


Het uitkijkpunt op de landtong bestond toen nog niet, daar ben ik vorige week voor het eerst naar toe gelopen …

En dit is dan het uitzicht in noordoostelijke richting vanaf het platform …

Ruim zicht op It Eilân

Geplaatst op door

Nadat ik eind oktober op een zonnige dag een fotokuier in de beslotenheid van het bos had gemaakt, verlangde ik op de eerste november naar wat ruimte om me heen. De zon scheen de ’s ochtends volop, daarom besloot ik even uit te waaien bij It Eilân. Voordat ik de oversteek over de brug maakte, besloot ik even het uitkijkplatform te beklimmen (Google Maps) …

Hoewel dit uitkijkplatform niet hoger is dan dat bij de Leijen, heb je hier vandaan aanmerkelijk meer zicht. Het kostte geen moeite om de ca. een kilometer verderop staande spinnenkopmolen Roekmole (Google Maps) te zien …

Nu het seizoen er voor de recreatievaart op zit, is de voetgangersbrug naar It Eilân weer vrij toegankelijk voor eilandbewoners en rust zoekende wandelaars …

Gedurende het vaarseizoen hebben boten er vrije doorgang, voetgangers die naar de overkant willen moeten de brug zelf sluiten en weer openen. Ik kon dus zo de brug op lopen …

Eenmaal aan de overkant, zakte de moed me bij de splitsing van het pad in de schoenen. Beide paden leken me ineens wel erg lang, daarom besloot ik voor de derde optie te kiezen: terug naar de brug …

Een blik over de rietkraag

Geplaatst op door

Nadat ik de otters had bekeken, vervolgde ik mijn weg over het recreatieterrein rond het paviljoen bij de Leijen, dat in 2015 een remake heeft ondergaan. Er werden o.a. een zandstrandje met speeltoestellen, een kabelbaantje en een uitkijkplatform aangelegd. Op de onderstaande foto het kabelbaantje achter een glinsterend wuivend rietkraagje …

Het uitkijkplatform staat maar een klein stukje verderop. Om het hoger te doen lijken, is het op een klein heuveltje geplaatst. De beklimming ervan levert dan ook niet alleen geen vermoeidheid op, maar ook geen hoogtevrees …

Maar als ik dan naar het Europese vlagvertoon op het platform kijk, denk ik toch wel: ‘had het nou echt niet een uitkijktoren van een paar meter hoger kunnen worden?’ Ik kan met mijn bijna twee meter eigenlijk nog steeds maar net over de rietkraag heen kijken. Dit is zo ongeveer alles wat je er van het meer kunt zien, de rest blijft verborgen achter struikgewas en bomen …

Laat ik dan toch net het geluk hebben, dat er een surfer achter de bosschages tevoorschijn komt. Terwijl hij over het water scheert, kan ik hem korte tijd volgen …

Ik sluit af met een foto die ik gemaakt heb vanaf het strandje bij het paviljoen …

Vogelvaria

Geplaatst op door

Het bezoek van mijn fotomaatje en mij aan een prachtig plas-drasland te midden van een breed scala aan vogels heeft niet alleen op dat moment een paar uur plezier opgeleverd. Ik heb er intussen ook ruim een week met veel plezier over kunnen bloggen. In dit laatste deel eerst de kleinste en de grootste vogel van de dag naast elkaar: de kwikstaart (boumantsje wipsturt) en de door grutto’s omringde knobbelzwanen (knobbelswan) …

kwikstaart – boumantsje wipsturt
zwanen – swannen

Na enige tijd besloot ik vanaf het uitkijkplatform, dat in een hoek van het gebied staat, een paar overzichtsfoto’s te maken. Die foto’s zijn wel gelukt, alleen mijn timing bleek niet echt heel gelukkig te zijn …

Uitgerekend op dat moment verscheen er voor het eerst en voor het laatst die dag een tureluur (tjirk) binnen bereik van onze camera’s. Vanaf mijn verhoogde positie lukte het niet om hem netjes in beeld te kunnen brengen. Meer dan twee gecropte foto’s waarop hij in de verte heen en weer trippelt en eentje waarop hij wegvliegt, zat er voor mij niet in …

tureluur – 1 – tjirk
tureluur – 2 – tjirk
tureluur – 3 – tjirk

Op zo’n moment is het mooi dat je met z’n tweeën bent. Jetske was (toevallig?) net voordien op de juiste plek in de berm gaan zitten, waardoor zij wel een mooi serie van de tureluur kon maken. Onder het motto ‘Gedeelde vreugde is dubbele vreugde’ kan ik jullie Jetskes’ serie van harte aanbevelen: ‘De tureluur’ …