Tagarchief: Jan Durkspolder

Zon over de polder

Geplaatst op door

Nadat ik de stadsmarkering ‘KAPKAR / A7-29 X FT’ en de fietstunnel achter me had gelaten, ben ik nog even naar de zonovergoten Jan Durkspolder gereden …


Een grote zilverreiger stond met opwaaiende kuif tussen de grauwe ganzen op het bijna droog vallende deel aan de oostkant van de vogelkijkhut …


Een paar slobeenden zwommen met hun grote snavels wat voor de kijkhut heen en weer …


Een roek stond wat aan de restanten van een dode gans te plukken, die daar in oktober 2022 ook al lagen …


Aan de west- en zuidkant van de kijkhut lagen die dag vele tientallen smienten tussen de fonkelende sterretjes op het water te schitteren …

Hardwerkende krasse knarren

Geplaatst op door

Op weg terug van de vogelkijkhut naar de auto hoorde ik iets verderop met korte stoten het geronk van een motorzaag. Bijna terug bij het pad kon ik ook mannenstemmen horen …


Een aantal vrijwilligers en een betaalde kracht van de Friese natuurbeschermingsorganisatie ‘It Fryske Gea’ waren een stukje verderop bezig met het knotten van de wilgen daar. Nadat ze eerder de wilgen langs het pad al onder handen hadden genomen, waren nu de wilgen in het rietland aan de andere kant van de sloot kennelijk aan de beurt …

Dus denk bij het passeren van zo’n oude knotwilg niet dat het maar een oude dode boom is, waarvan de gaten als prullenbak bedoeld zijn. Nee, die voor ons landschap zo kenmerkende oude knotwilgen zijn in de loop der jaren vaak met zorg gevormd in een hechte samenwerking van moeder natuur en een legertje hardwerkende krasse knarren …

Waar zouden we zijn zonder alle actieve vrijwilligers?

Ik vrees dat er zeer grote problemen zouden ontstaan op het vlak van natuur, cultuur, sport, verenigingswerk, zorg & welzijn, politiek, wijk- en buurtwerk, sociale hulpverlening, onderwijs & scholing. Ik durf de stelling wel aan dat onze samenleving goeddeels in zou storten zonder vrijwilligerswerk.

Smienten en bergeenden

Geplaatst op door

De week begon hier weer bewolkt en grijs. De plas rond de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder was maandagochtend voor een groot deel bedekt met honderden smienten, die rustig op de kleine golfjes lagen te dobberen. Het was te donker om hun kleuren goed te kunnen bekijken, maar ze lieten hun kenmerkende fluittoon wel een paar maal mooi over het water klinken …

Aan de oostkant van de hut hadden een paar bergeenden het plekje van de onrustig wordende ganzen van vorige week ingenomen. Van voorjaarsonrust leek bij hen nog geen sprake te zijn. Ze zaten rustig hun verendek te verzorgen en wat om zich heen te kijken. Een passerende slobeend leek er het zijne van te denken …

De earste earrebarre

Geplaatst op door

Zoals de grote zilverreiger in de Jan Durkspolder zijn kostje bijeen gaarde met vissen, was de eerste ooievaar die ik dit jaar zag, een kilometer verderop op zijn manier ook bezig om zijn maaltje bijeen te scharrelen …


Parmantig stapte hij een stuk door het weiland. Even later liep hij voorover gebogen verder. Met scherpe blik tastte hij het grasland af op zoek naar lekkers …

Zo nu en dan prikte hij even snel en fel met zijn scherpe snavel in de grond. Een vette hap heb ik hem niet zien vangen, maar omdat ik al snel in de weg stond en ruimte moest maken, heb ik hem niet lang kunnen observeren …

Zilverreiger negeert ’t luchtalarm

Geplaatst op door

Dinsdag beschreef ik hier al hoe een grote zilverreiger, af en toe subtiel dansend, stond te vissen in de Jan Durkspolder. Wat ik er toen niet bij verteld heb, is dat tijdens het vissen het luchtalarm afging. Op dat moment was ik aan het filmen. Pas nadat ik was gestopt met filmen zag ik, dat het al ruim 10 minuten over twaalf was op dat moment. Een luchtalarm dat 10 minuten te laat afgaat, daar heb je wat aan in tijden van nood …**


De grote zilverreiger liet zich niet door het luchtalarm storen. Zo goed als ik onverstoorbaar bleef filmen tijdens het alarm, bleef hij onverstoorbaar dansen en vissen. En niet zonder succes. Dat succes kwam echter pas vlak nadat ik was gestopt met filmen …

De Leeuwarder Courant schreef maandagmiddag: ‘Luchtalarm gaat door ‘ander incident’ te laat af in Friesland’

De ganzen worden onrustig

Geplaatst op door

Niet zo gek ver van de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder stond een aantal grauwe ganzen op de plek waar tot voor kort een grote hoeveelheid gele lissen groeide …


Een tijdlang waren de ganzen in alle rust hun veren aan het poetsen of stonden ze wat te dutten in de zon, zo leek het althans …


Plotseling werd de rust ruw verstoord door een gans die met gespreide vleugels luidkeels begon te schetteren tegen zijn partner. Die werd ruw gestoord in haar schijnbare mijmeringen. Daarna stonden ze een tijdlang met draaiende koppen tegenover elkaar. Uiteindelijk werd de afmars ingezet, waarna ze samen uit beeld liepen. Het voorjaar hangt duidelijk in de lucht …

Zilverreiger vangt ’n visje

Geplaatst op door

Had ik al verteld dat er maandagochtend een grote zilverreiger in de plas bij de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder zat? Het is wel zo! Ik heb hem geruime tijd kunnen observeren in de richting van de windmotor aan de Westersanning …


Nu eens stond hij geruime tijd stil voor zich uit te staren, dan weer scharrelde hij wat heen en weer in het ondiepe water. Hoewel heen en weer scharrelen eigenlijk de lading niet dekt, hij bewoog zich eerder subtiel dansend voort …


Met zijn dansje bracht hij verschillende keren een visje in beweging. Keer op keer hapte hij mis, maar uiteindelijk had hij toch beet. En ik ook … 🙂