Tagarchief: reeën

Reeën aan de Westersânning

Geplaatst op door

Het aanhoudend grijze weer lokt me nog steeds niet voor mijn plezier naar buiten. Gisteren moest ik er twee keer op uit omdat ik afspraken buitenshuis had. Van die gelegenheid heb ik toch maar gebruik gemaakt om een ritje naar de Jan Durkspolder te maken. Op en rond het water viel niks te beleven, maar mijn ritje werd toch beloond …


Ik was net aan de terugweg over de Westersânning begonnen, toen ik in een aantal bruine vlekken in de verte een groepje reeën meende te herkennen. Om vrij zicht over het weiland te hebben reed ik een klein stukje achteruit, daar zette ik de auto met de rechterwielen in de berm …


Ze stonden ver weg, maar door afstand heb ik me nog nooit laten weerhouden om iets te fotograferen. Wazige of anderszins slechte foto’s kun je altijd nog weggooien, zeg ik altijd maar. Het werden ondanks het grijze weer nog alleszins acceptabele foto’s waar ik me niet voor hoef te schamen…

Normaal gesproken vind ik het op zo’n moment vaak wel aardig om dan wat langer te blijven zitten kijken. Daar had ik gisteren met het waterkoude weer geen zin in. Het was mooi om deze sprong reeën weer eens aan te treffen, want ik had ze al een paar maanden niet meer gezien, maar daarmee was het eerst ook wel weer klaar …

Terugblik januari 2022

Geplaatst op door

Met voorlopig alleen groezelig grijs weer in het vooruitzicht zie ik van fotokuiers voorlopig weinig komen. Mijn beweging pak ik wel in de tuin en op de hometrainer. Na een software-update kan ik daarmee m.b.v. de iPad over de hele wereld diverse fietstochten simuleren. Dat visuele aspect maakt de hometrainer ineens weer een stuk aantrekkelijker.

Het weblog zal voorlopig in het teken staan van een terugblik op 2022, te beginnen met de maand januari. Die maand begon verrassend goed en mooi. Tijdens mijn eerste ritje in het nieuwe jaar kwam ik meteen langs een sprong foeragerende reeën …


Verder was het niet echt een spannende maand. Van winterweer was met slechts 3 keer lichte nachtvorst geen sprake. Het enige ijs was in het vogelbadje in de tuin te zien. Daar en in de vijver ontplooiden de merels al verrassend veel activiteit. Mem (moeder voor niet-Friestaligen) ontplooide veel minder activiteit. Na een val in huis kwam ze in oktober 2021 in het ziekenhuis terecht. Terug naar huis bleek al snel geen optie te zijn, maar met het nodige geluk kwam er begin 2022 een plekje vrij in een verzorgingstehuis in Drachten. Daar heeft ze intussen helemaal haar draai gevonden. In fotografisch opzicht werd de maand afgesloten met een aantal nonnetjes en een prachtige bijzon …

mist in de Jan Durkspolder
ijs was alleen in het vogelbad te zien
mevrouw merel neemt een bad
mem heeft een fijn nieuw plekje
nonnetjes in de Jan Durkspolder
een mooie langdurende bijzon

Met uitzondering van 33 mm regen op 2 januari kende de maand in weerkundig opzicht geen uitschieters. In totaal viel er in januari 2022 87 mm regen in onze tuin. Dat is ca. 30 mm meer dan het langjarig gemiddelde, dat verschil zat dus in die ene dag. Met maar 3 echt zonnige dagen was het een saaie en grijze maand. De gemiddelde temperatuur kwam uiteindelijk uit op 5,1°C, ruim 3 graden warmer dan het lokale langjarig gemiddelde in januari over de periode 1971-2000 …

Reeën en Friese paarden

Geplaatst op door

Nadat ik maandag rond het middaguur letterlijk en figuurlijk lekker was uitgewaaid bij de Leijen, ben ik nog even naar de Jan Durkspolder gereden. Daar zag ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens een sprong reeën …


Vorig jaar zag ik zeker maandelijks wel ergens een aantal reeën lopen. Dat was dit jaar een stuk minder. Nu de maïs weer van het land is, laten de reeën zich weer wat gemakkelijker zien in weilanden en akkers …


En dan nog even dit …

Gisteravond kreeg ik via Twitter van een entomoloog een reactie op mijn vraag wat voor klein beestje er op de heidelibel zat, die ik hier dinsdag liet zien. Het blijkt te gaan om een halmvlieg (Chloropidae) …

Links en rechts van de weg

Geplaatst op door

Het is intussen alweer drie weken geleden, dat Jetske en ik samen een ritje en een fotokuiertje maakten. Het was een dag met wisselend bewolkt weer. Toen wij in de buurt van Earnewâld een eerste tussenstop maakten, trok er een bui ten noordoosten van ons langs …

Ten zuiden van de weg zat een stuk verderop een buizerd op een paaltje. Het lukte Jetske om hem daar mooi scherp op de foto te krijgen, ik was een fractie te laat. Uitgerekend op het moment dat ik er een foto van wilde maken, kwam de vogel in beweging. Het gevolg was een onscherpe foto, maar in zijn vlucht laag over het weiland kon ik nog wel een foto van hem maken. Een moment later passeerde aan de andere kant van de weg een groepje brandganzen …

Ik hoopte Jetske ergens langs de route een sprong reeën te kunnen laten zien. Lang leek dat ditmaal niet te lukken, maar gelukkig liep er op de laatste plek waar ik ze verwachtte een klein groepje rond. Het waren er maar 5 en ze stonden ver weg – niet meer dan stipjes in de verte op de foto linksonder – maar het waren reeën. Gelukkig hebben we allebei een krachtige zoomlens, zodat er vrijwel altijd wel wat van overblijft …

Korte tijd later naderden we de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder. Op de Westersânning zette Jetske de auto even stil, zodat we wat foto’s konden maken van zon, wolken en weerspiegelingen …

Jetske was uit de auto gestapt om haar foto’s te maken. Ik maakte het mezelf makkelijk door een paar foto’s door het geopende autoraam te maken. De jacobsladders waren de moeite waard …

Vijfsprong aan de Swartewei

Geplaatst op door

Nadat ik de drie paardjes achter me had gelaten, reed ik via de gebruikelijke binnenwegen huiswaarts. Ik hoopte rond dit tijdstip ergens langs de route nog een sprong reeën te kunnen spotten. Het was tenslotte zo ongeveer lunchtijd …

Ik moest er even op wachten, maar bij de laatste van de drie plekken waar ik langs deze route regelmatig reeën zie, was het geluk weer met me. Precies op het moment dat ik er passeerde, kwamen de vijf reeën die ik hier wel vaker heb gespot, voorzichtig en oplettend uit een kleine bosschage tevoorschijn. En weet je wat nog het mooist was? De scène speelde zich af aan lijzijde, zodat ik er enige tijd lekker met het zijraampje open naar kon zitten kijken …

En dan nog even dit …

Jullie hebben gisteren vast de beelden wel gezien van die enorme vulkaanuitbarsting onder de zeespiegel bij het eiland Tonga. Na die uitbarsting trok er een zware schokgolf over het aardoppervlak. Nadat hij met een snelheid van 1.000 km/u over de aarde was getrokken, werd de schokgolf gisteravond rond 20:00 uur geregistreerd door mijn weerstation. De luchtdruk daalde plotseling ruim 2 hPa, om daarna weer op te veren. Rond 2:00 uur vannacht kwam hij nogmaals langs, maar dan vanaf de andere kant van de aarde en een stuk minder duidelijk …

2021 in 50 foto’s

Geplaatst op door

Een terugblik op 2021 met 50 van de ca. 2.750 foto’s die ik hier in 368 logjes heb gepubliceerd …


20 reeën op een dag

Geplaatst op door

Nog één keer terug naar vorige week woensdag. De lucht was die dag lang redelijk open geweest, zonder dat de zon zich echt liet zien. Terwijl ik langzaam koers naar huis begon te zetten, werden de wolken donkerder en begonnen ze zich weer meer samen te pakken. Even gleed er een smalle streep zonlicht over een stuk weiland met op de achtergrond wat riet en een boomsingel. Ik kon net op tijd stoppen en het zijraampje naar beneden laten schuiven om er een foto van te maken. Daarna trok de lucht dicht en bleef dat vervolgens ook weer vier dagen op rij …

Niet veel verderop zag ik voor de derde maal die dag een sprong reeën in de wei. In dit clubje waren ze met zijn zessen, dat bracht het totaal die dag op 20. Hier liep de lunch schijnbaar ten einde, want er werd niet alleen gegeten, maar ook wat gespeeld of geklierd …

Veel foto’s kon ik er niet meer van maken, al snel trokken ze zich één voor één terug in de boomsingel op de achtergrond. Maar het was intussen ook mooi genoeg geweest. Hoewel ik toch wel wat gewend ben, kan ik me niet herinneren, dat ik al eens eerder 20 reeën had op één dag gezien …