Tagarchief: Earnewâld

Grutto’s met een kuiken

Geplaatst op door

Nadat ik donderdagochtend in de vogelkijkhut ‘de Blaustirns’ aan de Leijen een tijdlang had zitten genieten van de zwarte sterns, ben ik zoals ik wel vaker even doorgereden naar de Jan Durkspolder …

Daar kon ik echter niet komen, omdat de brug afgesloten was. Waarschijnlijk is de gammele polderbrug eindelijk vervangen. Dat hoop ik deze of volgende week te ontdekken. Omdat ik in de Jan Durkspolder niet terecht kon, heb ik een ommetje gemaakt naar de hooilanden ten noorden van Earnewâld. En daar kreeg ik geen spijt van …

Ik was het doodlopende weggetje nog maar nauwelijks honderd meter in gereden of er vloog al een grutto op, die meteen een paar maal luid roepend laag over de auto dook. Ik wist genoeg en zette de auto meteen in de berm. De grutto landde eerst pal naast me op een dampaal. Daarna dook hij het lange gras in. Even later kwam hij tevoorschijn met zijn partner en hun kuiken. Is het niet prachtig!?

Ieder aan een kant van hun kuiken hielden de ouders de omgeving scherp in de gaten. Lang duurde de show niet, al snel leidden pa en ma hun kuiken weer naar het lange gras. Hopelijk redt dit kuiken het om volwassen te worden, want de kuikenoverleving van grutto’s moet omhoog …


Mijn dag kon al na het zien van de zwarte sterns bij de Leijen al niet meer stuk, het treffen met dit prachtige drietal dat ook op de Rode Lijst staat, maakte het helemaal af! 🙂

By de Earnewâldster reitsnijers

Geplaatst op door

Zoals ik gisteren al vertelde, kwamen de Earnewâldster rietsnijders steeds dichterbij terwijl ik bij het ooievaarsnest stond. Meestal breng ik in het vroege voorjaar samen met mijn fotomaatje Jetske een bezoekje aan rietsnijders in De Weerribben. Dat was er dit jaar nog niet van gekomen, daarom was het mooi om deze mannen nu hier aan het werk te zien …


Weldra kwamen de rietsnijders op hun ronkende machine met de brede vol scherpe tanden uit het rietland tevoorschijn. De rupsmaaier werd gekeerd, waarna de lading pas gemaaid riet naast het pad werd gelost …

Nadat de bak geleegd was, kwamen de mannen naar me toe lopen. Al snel ontspon zich een gezellig gesprek over het fantastisch mooie weer dat het werk voor de mannen een stuk makkelijker en aangenamer maakte. Tot nu toe waren ze niet ontevreden over de oogst, dat was wel eens anders geweest. De stengels waren misschien wat aan de korte kant, maar daar was tegenwoordig ook wel vraag naar …

Corona is gunstig geweest voor de riettelers. Er was vooral minder aanvoer uit m.n. China, en dat had een positieve invloed op de prijsontwikkeling gehad. Hoe genoeglijk we ook stonden te praten over de rietteelt, na enige tijd moest er weer gewerkt worden. De machine werd gestart en nadat de laadbak weer was gesloten, reden ze tussen rondzwevende pluisjes het rietland weer in …

De earrebarren by Earnewâld

Geplaatst op door

De Friese naam van de ooievaar is ‘earrebarre’ (spreek uit als: jerrebarre). Voordat ik vanaf de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder koers naar huis zette, wilde ik nog even bij de earrebarren bij Earnewâld kijken. Daarom besloot ik nog even langs het rietland en de ooievaarsnesten ten noorden van Earnewâld te rijden. Gewoon even een relaxed ritje ter afsluiting van de dag …


Op de paal tegenover de gaswininstallatie aan de Dominee Bollema Van der Veenweg (Google Maps) zat een ooievaar mooi te zijn. Het hek van It Fryske Gea stond open, daarom besloot ik even om het nest heen te lopen, zodat ik ze nog even vanaf de andere kant zou kunnen portretteren …


Terwijl ik aan de paal voorbij liep, bleef de ooievaar me met zijn blik volgen. Zodra ik mijn camera aan de andere kant weer op de ooievaar richtte, draaide ze haar kop en nek weer keurig in profielpositie. Intussen kwamen de rietsnijders, die achter me in het rietveld werkten, langzaam dichterbij met een nieuwe lading riet …


Nadat ze hun vracht even later hadden gelost, raakten we aan de praat. Terwijl we met zijn drieën stonden te praten, landde ook de tweede ooievaar weer op het nest …

Op een koude camperplaats

Geplaatst op door

Vanaf de Jan Durkspolder heb ik een kleine omweg gemaakt om nog even een kijkje te nemen bij It Wiid in Earnewâld (Google Maps). Daar heb ik de auto even op één van de koude camperplaatsen gezet om wat foto’s te maken …


Er lag een prachtige ijsvloer van ‘zwart ijs’ zoals we dat hier wel noemen. Zo’n ijsvloer ontstaat in een windstille nacht en kan daarna uitgroeien tot een prachtige laag goed schaatsbaar ijs. Schaatsers had ik daar zeker niet verwacht, en die waren er gelukkig ook niet, daarvoor is It Wiid te diep. Hier kan eigenlijk alleen geschaatst worden in èchte winters, waarin op deze prachtige ijsvlakte de natuurijsklassieker ‘De 100 fan Earnewâld’ georganiseerd kan worden. De laatste keer gebeurde dat op 13 februari 2012. Dit jaar zal dat niet meer lukken, en daar zijn de eenden waarschijnlijk wel blij mee. Maar de winter is nog niet voorbij …

Maaiwerk bij Earnewâld

Geplaatst op door

Waar je in de wijde omtrek ook bent, zodra er in dit jaargetijde ergens een boer begint te maaien of net gemaaid heeft, komt er een groep ooievaars op af. Vorig jaar trof ik ze ten zuidoosten van Drachten bij het Weinterper Skar, onlangs was dat het geval ten noordwesten van Drachten …

Enkele dagen voordat de hittegolf over ons heen rolde, was deze boer begin augustus een stuk hooiland langs de Bolderen bij Earnewâld aan het maaien …

Omdat het lekker weer was, ben ik even lekker in de berm gaan zitten om een tijdje te genieten van het samenspel tussen de boer en de ooievaars …

Van Leeuwarden naar Drachten

Geplaatst op door

Al snel lieten we Leeuwarden achter ons en kwamen we op voor mij bekender terrein, omdat ik er regelmatig een ritje en/of een fotokuiertje maak …

Eerst kwam rechts van ons het watersportdorp Earnewâld in beeld met linksboven de Jan Durkspolder (foto linksonder). Vrijwel op hetzelfde moment zag ik in de verte het meertje De Leijen voor me liggen (foto midden). Aan de rechterkant vlogen we even later langs de Smalle Eesterzanding, de toegangspoort naar Drachten over het water (foto rechtsonder) …

Hoe meer bekende (water)wegen en locaties ik zag en herkende, hoe mooier ik het begon te vinden. Hieronder zien we het dorpje De Wilgen, dat in de loop der jaren in feite aan Drachten is vastgegroeid …

Dan komen de kenmerkende lijnen van de meest westelijke Drachtster woonwijk de Sanding in beeld …

Op de onderstaande foto zien we op de bovenste helft de wijk Himsterhout. Op de onderste helft van de foto zien we rechts van het riviertje de Drait de woonwijk De Trisken, waar ik van 1987 tot 1995 in een klein appartementje heb gewoond …

Zodra we het riviertje de Drait overgestoken zijn, vliegen we boven de gelijknamige wijk. Ik had tijdens de vlucht even wat moeite om het te herkennen, maar op de middelste van de onderstaande foto’s is ons huis voor het eerst – tamelijk anoniem – te zien …

Ik sluit dit deel af met een foto van het winkelcentrum en de sporthal in onze wijk. De sporthal wordt momenteel gesloopt om te worden vervangen door nieuwbouw. Op de foto is ook wijkcentrum It Fallaet te herkennen, één van de locaties waar ik tijdens mijn arbeidzame leven als sociaal-cultureel werker regelmatig actief was …

  • wordt vervolgd

Bij een Friese rietsnijder (2)

Geplaatst op door

De jonge rietsnijder vertelde ons dat de riettelers eindelijk weer eens de wind in de zeilen hebben. Jarenlang stond de prijs van Nederlands riet zwaar onder druk door de import van goedkoop Chinees riet. Op dit moment is het andersom, door de enorme stijging van de transportkosten loont het niet meer om Chinees riet te verschepen …

Nadat we zo een tijdje hadden staan praten, lieten we de rietsnijder zijn werk weer hervatten. Het was mooi droog weer, en daar moeten de rietsnijders het van hebben. Jetske en ik gingen vervolgens zoals gebruikelijk ieder onze eigen weg om wat foto’s te maken. Terwijl Jetske naar de rietmaaier op de achtergrond liep, maakte ik een korte fotoserie van deze jonge rietsnijder die duidelijk plezier beleefde aan zijn werk …

Toen we na verloop van tijd allebei onze foto’s wel hadden geschoten, hebben we de jonge rietsnijder bedankt voor zijn gastvrijheid en hem succes gewenst met de rietoogst. Wij keken tot slot nog even rond aan de andere kant van de weg …