De laatste sneeuwbui van de winterse periode trok voorbij, toen ik onderweg was naar de Hooidammen. Ik heb er even een tussenstop voor gemaakt om een paar foto’s en een videoshot te maken …
Daarna heb ik me tijdens het ritje door de omgeving vooral gericht op de deels witte weidse vlakten. De laatste foto heb ik gemaakt bij It Krûme Gat tussen Smalle Ee en De Veenhoop, waar ijs en sneeuw zich al langzaam leken terug te trekken …
Het was gisteren een frisse, maar zonnige ochtend in Drachten en omgeving. Na de koffie ben ik in de auto gestapt om een ritje te maken naar de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder. Nog voordat ik aan de hut toe was, kon ik de camera al uit de tas halen om een sprong reeën te fotograferen …
Zodra ik de ranke dieren zag, liet ik de auto rustig in de berm uitrollen. Een vijfkoppige sprong reeën stond rustig te grazen in een weiland. Af en toe keken één of twee van de dieren even op om te kijken of er gevaar dreigde. Ik vormde geen enkele bedreiging in mijn mobiele kijkhut. En ook de jonge vrouw die in de verte voorbij holde, bracht ze niet in beweging …
Het was een fijn fotografisch begin van de dag.
Onder een soort van oud-Hollandse lucht lagen de koeien aan It Heech onder Oudega (Google Maps) gemoedelijk in de ochtendzon te herkauwen …
Alle koeien …? Nee, niet alle koeien lagen te herkauwen, helemaal aan de rechterkant van het weiland bleef één koe stoïcijns staan …
Pas toen ik na enig aandringen haar aandacht had weten te trekken, was 95 494 bereid haar kop, nog steeds gestaag herkauwend, even om te draaien voor een vluchtig portretje …
Even een stemmig plaatje van een molentje aan de Wolwarren bij Oudega (klikken mag in dit geval) …
Zoals de grote zilverreiger in de Jan Durkspolder zijn kostje bijeen gaarde met vissen, was de eerste ooievaar die ik dit jaar zag, een kilometer verderop op zijn manier ook bezig om zijn maaltje bijeen te scharrelen …
Parmantig stapte hij een stuk door het weiland. Even later liep hij voorover gebogen verder. Met scherpe blik tastte hij het grasland af op zoek naar lekkers …
Zo nu en dan prikte hij even snel en fel met zijn scherpe snavel in de grond. Een vette hap heb ik hem niet zien vangen, maar omdat ik al snel in de weg stond en ruimte moest maken, heb ik hem niet lang kunnen observeren …
We pakken de draad weer op bij het kunstig beschilderde transformatorhuisje bij de driesprong tussen Oudega, Nijega en Opeinde. Nadat we gisteren het gedicht aan de oostzijde hebben bekeken, richten we ons vandaag eerst op de noordelijke voorgevel van het gebouwtje …
Op de gevel zijn de silhouetten van een boom en een aantal vogels te zien tegen een achtergrond van regenboogkleuren. Op de deur staat het Friestalige gedicht ‘Frjemde fûgels’ van Andries de Jong. Nu zou ik voor de vertaling van het gedicht simpelweg kunnen verwijzen naar Google Translate Frysk, maar wetend dat daar bij de meesten niets terecht zal komen, heb ik zelf maar even een vrije vertaling van het gedicht gemaakt …
Op de westgevel van het trafohuisje staat Meneer Voltage. Een gedicht van Erik de Boer over dit heerschap is te lezen tegen de achtergrond van het silhouet van meneer Voltage, die op knetterende wijze het elektriciteitsnetwerk in bedrijf lijkt te houden …
Alsof dat alles nog niet genoeg is, verwijst een qr-code onderaan de muurschildering ook nog naar een bijbehorend muziekstuk van de kunstenaar getiteld ‘Mr Voltage’ …
Had ik al eens verteld dat we een medeblogger in ons midden hebben, die al jarenlang bezig is om zo mogelijk alle transformatorhuisjes in ons land op foto’s te verzamelen …? Het is wel zo! Die blogger heet Sjoerd, een Limburger van Fries afkomst, en hij heeft in de loop der jaren al enige honderden transformatorhuisjes (kortweg: trafohuisjes) verzameld op zijn site bVision. nl.
Transformatorhuisjes zijn onderdeel van het elektriciteitsnetwerk. De transformator in het huisje zet elektriciteit met middenspanning (meestal 10 kilovolt) om in laagspanning van 230 volt. Dat is de spanning op de stopcontacten in huis.
In de loop der jaren heb ik al verschillende trafohuisjes aangeleverd. Wanneer ik eens een interessant trafohuisje tegenkom, maak ik als het even kan een tussenstop, zodat ik wat foto’s kan maken om Sjoerd zijn collectie verder aan te vullen …
Vorig jaar december kwam ik langs een huisje waar ik in de afgelopen 35 jaar al vele tientallen malen langs ben gekomen. Het staat bij een driesprong tussen de dorpen Oudega, Nijega en Opeinde. Zo lang ik me kan herinneren, zat het aan alle kanten onder de graffiti, waardoor het er altijd wat treurig en verloederd bij stond. Kijk hier maar op Google Streetview …
Maar in december was dat ineens anders. Op drie zijden van het gebouwtje is een mooie kleurige muurschildering met gedichten aangebracht. Op de foto’s hierboven is het gedicht op de oostzijde te lezen. Morgen bekijken we de noord- en westkant van dichtbij, en dat wordt vuurwerk …
– wordt vervolgd
Afanja's Weblog 