De earste earrebarre

Zoals de grote zilverreiger in de Jan Durkspolder zijn kostje bijeen gaarde met vissen, was de eerste ooievaar die ik dit jaar zag, een kilometer verderop op zijn manier ook bezig om zijn maaltje bijeen te scharrelen …


Parmantig stapte hij een stuk door het weiland. Even later liep hij voorover gebogen verder. Met scherpe blik tastte hij het grasland af op zoek naar lekkers …

Zo nu en dan prikte hij even snel en fel met zijn scherpe snavel in de grond. Een vette hap heb ik hem niet zien vangen, maar omdat ik al snel in de weg stond en ruimte moest maken, heb ik hem niet lang kunnen observeren …

Ooievaar in kruidenrijk land

Onlangs reed ik op weg van de ijsvogels naar huis langs een prachtig nat en kruidenrijk oud weiland …

Een ooievaar struinde het land links en rechts naar lekkers happend af …

Wat een verademing om zulk land te zien als je het vergelijkt met het gemiddelde weiland tegenwoordig …

Werom nei it fûgeltsjelân

Vorige week donderdag, de beste dag van de week, ben ik in de auto gestapt om weer eens een ritje te maken naar ‘it fûgeltsjelân’ in de Surhuizumermieden ten zuidwesten van Gerkesklooster-Stroobos. ‘Fûgeltsjelân’ is letterlijk vertaald ‘vogeltjesland’, het oude boerenland waar vogels zich nog thuis voelen en waar hun jongen groot kunnen worden …

Nat land waar in het voorjaar een waaier aan bloemen zacht in de wind wuift. Boterbloemen, paardenbloemen, pinksterbloemen, zuring en diverse kruiden …

Bloemen die insecten lokken, insecten die zo broodnodig zijn om de jongen van kievit, tureluur, grutto en wat dies meer zij groot te laten worden. Ondanks het slechte voorjaar, kun je op de onderstaande foto zelfs zo’n smakelijk insect zien vliegen …

De komende tijd zal ik foto’s van landschap, vogels en koeien van deze mooie streek afwisselen met foto’s van flora en fauna in eigen tuin. Daar breekt een spannende tijd aan met de jonge merels die heftig in de pergola zitten te piepen zodra ze vers voedsel krijgen aangereikt …

Eboulement de falaise

– Virtueel naar Frankrijk 45 –

Vanaf het grote kruis op de krijtrots ten zuiden van Ault loopt een ‘wandelroute’ die over de krijtrotsen naar de verderop gelegen dorpen Mers les Bains en Le Tréport voert. Helemaal zonder gevaar is die route niet, getuige het niet te missen bord dat waarschuwt voor aardverschuivingen oftewel het instorten van een deel van de krijtrots …

Het begrip ‘wandelroute’ heb ik maar tussen aanhalingstekens geplaatst, want in feite is het niet meer dan een soort olifantenpaadje, dat hier en daar gevaarlijk dicht langs de rand van de krijtrotsen voert. In het logje ‘In de gevarenzone’ stonden we aan de voet van deze recentelijk gedeeltelijk ingestorte rotswand …

Het uitzicht langs de rotswand en over de onmetelijke weidsheid van de Atlantische Oceaan was er mooi en indrukwekkend, maar echt helemaal ontspannen en happy voelde ik me er toch niet. Een paar korte video’s uit de omgeving laten goed zien wat er gebeurt bij zo’n aardverschuiving: Aardverschuiving krijtrots in Ault, november 2013 en het erop aansluitende Waarom vallen er zoveel kliffen neer in Seine-Maritime?’. De titels heb ik voor jullie vertaald, voor de inhoud ben je op jezelf aangewezen. Maar geen zorgen, de beelden spreken voor zich …

Een stukje verder van de rand van de kliffen zag ik wat koeien lopen. Daar hielden ook R. en J. zich op, die kenden de omgeving en speelden duidelijk op safe. Nadat we gedrieën op veilige afstand van de rand nog een tijdje van het overweldigende uitzicht hadden genoot, zijn we naar het volgende doel van dit avondlijke uitstapje gegaan …   😉

– wordt vervolgd –

Een mooie stille vliegshow

Terwijl vliegtuigen uit verschillende landen zich donderdagmiddag verzamelden op de vliegbasis Leeuwarden, om daar op vrijdag en zaterdag luidruchtige vliegshows te verzorgen in het kader van de open dagen van de Koninklijke Luchtmacht, hobbelde ik stiekem stapvoets voort over de Alde Ie bij Gorredijk …

160609-1502x

Aan weerszijden van de weg is het kruidenrijke gras op het drassige land hoog opgeschoten. Zodra ze me zien naderen, vliegen er een paar grutto’s op. Terwijl ik de auto langzaam laat uitrollen om bij een dam even in de berm te gaan staan, vliegen ze luid roepend een paar maal om me heen. Even later duiken ze weer weg in het hoge gras …

160609-1507x

Intussen is er een vogeltje neergestreken op één van de dampalen. Geleerd hebbend van de vorige keer dat ik hier was, denk ik dat we hier opnieuw te doen hebben met een graspieper …

160609-1503x

Verderop is een boer bezig om het gemaaide gras bijeen te harken. Geruime tijd deelt hij het weiland met een groepje scholeksters, een paar kieviten en een ooievaar, die rustig op het land blijven rondscharrelen …

160609-1519x

Als de zware combinatie na verloop van tijd toch wat al te dichtbij komt, kiezen de vogels het luchtruim. En zo krijg ik lekker in alle rust aan de waterkant zittend, voor de tweede maal die dag nog een mooi stil vliegshowtje voorgeschoteld …

160609-1525x

Daar kan geen open dag van de luchtmacht tegenop!   🙂
Overigens is dit een in snel tempo verdwijnend landschap. In de Leeuwarder Courant staat vandaag een artikel over de teloorgang van het Friese landschap, het is om te janken! http://bit.ly/1Un0jlI

Lichtspel over gras en graan

We pakken de draad weer op waar hij gisteren is blijven liggen, bij de boerderij aan de Alddyk 2 (kaartje Google Maps) …

120801-1317x

Vanaf het erf hebben we zicht op een oude schuur, die net aan de andere kant van de coupure tussen de dijken staat …

120801-1322x

Door op de oude dijk te klimmen, krijgen we een ander perspectief te zien …

120801-1324x

Vanaf deze plek heb ik ook de abstracte landschappen gefotografeerd, die ik hier zaterdag liet zien. Het kan ook net wat minder abstract …

120801-1329x

De voortdrijvende wolken zorgen in nauwe samenwerking met de zon voor een mooi lichtspel over het polderland …

120801-1330x

Een stukje verderop beklim ik de dijk nogmaals …

120801-1305x

Hier heeft het grasland plaats gemaakt voor graan zo ver het oog reikt …

120801-1307x

Terwijl schapen op de achtergrond de nieuwe dijk begrazen, zorgen zon en wolken ook hier weer voor een fraai lichtspel over het zacht wuivende graan …

120801-1345x

Nog een laatste blik over gras en graan op het land tussen de dijken, en dan is het tijd om terug te keren naar het oude land …

120801-1346x

Tussen de dijken

Voordat ik woensdag naar mijn favoriete stekje bij Paesens Moddergat reed, heb ik eerst nog een ommetje gemaakt om wat foto’s te maken van het landschap tussen de oude zeedijken in het uiterste noordoosten van Fryslân. Mijn goede vriend Johan en ik hebben nog steeds een afspraak staan om daar samen eens een kijkje te nemen, maar omdat Johan nog steeds kwakkelt met zijn gezondheid, is dat er tot op heden helaas nog niet van gekomen …

120801-1327x

Omdat Johan een groot liefhebber is van abstracte landschappen, draag ik deze foto’s aan hem op. Daarbij spreek ik de wens uit, dat we hier samen over niet al te lange tijd nog eens een kijkje kunnen nemen …

120801-1326x