Reigers bij de kolganzen

Nadat ik een halfuurtje bij de kapper op de stoel had gezeten, ben ik vandaag twee weken geleden tegen het eind van de middag nog even naar It Krûme Gat (Google Maps) en de Bonnebuskepetten aan de Bûtendiken bij De Veenhoop gereden om nog even een kort fotokuiertje te maken …


Donkere wolken pakten zich in het noorden en westen samen, maar volgens de buienradar zou het nod wel even droog blijven. Nadat ik het autoraam naar beneden had laten suizen, vlogen er in de verte een paar ganzen op, die koers zetten in de richting van de Jan Durkspolder …

Terwijl ik de foto’s van de wegvliegende ganzen maakte, kwam er links van me ineens een blauwe reiger het beeld in stappen. Hij maakte een hongerige indruk, terwijl hij langs de waterkant sloop. Hij was zozeer geconcentreerd, dat hij mijn aanwezigheid een tiental meter verderop kennelijk niet opmerkte …

Omdat hij op een plekje zat waar ik hem niet meer scherp in beeld kon krijgen, richtte ik mijn camera even op de kolganzen die een stukje verderop achter hem zaten. Het duurde niet lang, voordat de reiger opnieuw langs de waterkant voorbij kwam stappen …

Dat betekende nog niet dat de ganzen nu het rijk voor zich hadden, want vrijwel meteen werd de blauwe reiger afgelost door een grote zilverreiger. Dat heb ik verder niet afgewacht, het werd nu toch echt tijd voor dat kuiertje …

Zon over de polder

Nadat ik de stadsmarkering ‘KAPKAR / A7-29 X FT’ en de fietstunnel achter me had gelaten, ben ik nog even naar de zonovergoten Jan Durkspolder gereden …


Een grote zilverreiger stond met opwaaiende kuif tussen de grauwe ganzen op het bijna droog vallende deel aan de oostkant van de vogelkijkhut …


Een paar slobeenden zwommen met hun grote snavels wat voor de kijkhut heen en weer …


Een roek stond wat aan de restanten van een dode gans te plukken, die daar in oktober 2022 ook al lagen …


Aan de west- en zuidkant van de kijkhut lagen die dag vele tientallen smienten tussen de fonkelende sterretjes op het water te schitteren …

Zilverreiger negeert ’t luchtalarm

Dinsdag beschreef ik hier al hoe een grote zilverreiger, af en toe subtiel dansend, stond te vissen in de Jan Durkspolder. Wat ik er toen niet bij verteld heb, is dat tijdens het vissen het luchtalarm afging. Op dat moment was ik aan het filmen. Pas nadat ik was gestopt met filmen zag ik, dat het al ruim 10 minuten over twaalf was op dat moment. Een luchtalarm dat 10 minuten te laat afgaat, daar heb je wat aan in tijden van nood …**


De grote zilverreiger liet zich niet door het luchtalarm storen. Zo goed als ik onverstoorbaar bleef filmen tijdens het alarm, bleef hij onverstoorbaar dansen en vissen. En niet zonder succes. Dat succes kwam echter pas vlak nadat ik was gestopt met filmen …

De Leeuwarder Courant schreef maandagmiddag: ‘Luchtalarm gaat door ‘ander incident’ te laat af in Friesland’

Zilverreiger vangt ’n visje

Had ik al verteld dat er maandagochtend een grote zilverreiger in de plas bij de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder zat? Het is wel zo! Ik heb hem geruime tijd kunnen observeren in de richting van de windmotor aan de Westersanning …


Nu eens stond hij geruime tijd stil voor zich uit te staren, dan weer scharrelde hij wat heen en weer in het ondiepe water. Hoewel heen en weer scharrelen eigenlijk de lading niet dekt, hij bewoog zich eerder subtiel dansend voort …


Met zijn dansje bracht hij verschillende keren een visje in beweging. Keer op keer hapte hij mis, maar uiteindelijk had hij toch beet. En ik ook … 🙂

2021 in 50 foto’s

Een terugblik op 2021 met 50 van de ca. 2.750 foto’s die ik hier in 368 logjes heb gepubliceerd …


Baltsende zilverreigers(?)

Ongeveer een half uur nadat ik bij Goëngahuizen de grote zilverreiger en de blauwe reiger had gefotografeerd, werd mijn blik een half uurtje later aan de Fjûrlânswei bij Aldeboarn opnieuw getrokken door een grote zilverreiger …

Ik had de auto nog maar nauwelijks in de berm laten uitrollen, toen deze zilverreiger landde vlak bij een andere grote zilverreiger. Daar ontspon zich een tafereel dat ik nog niet eerder had gezien. Gezien de tijd van het jaar ga ik er eerst maar vanuit dat het een soort balts was, maar het kan net zo goed zijn dat het een strijd tussen twee rivalen was …

Ik heb gepoogd er een gifje van te maken. Je kunt dit gifje herstarten door ctrl+F5 in te toetsen en dan weer snel naar beneden te scrollen …

Voor het geval dat het bovenstaande gifje niet naar behoren werkt, kun je een idee van de voorstelling krijgen door de pijltjestoets naar rechts een keer of 10 lekker snel achter elkaar in te drukken … 😉

Deze slideshow vereist JavaScript.

De show duurde overigens maar kort. Nadat het tweetal enkele malen klapwiekend om en over elkaar heen was gedraaid, gingen ze er samen vandoor. Mogelijk op zoek naar wat meer privacy, gaven ze mij het nakijken …

 

Territoriumstrijd in de Alde Feanen

Kort nadat ik de lepelaars uit het vorige logje had gefotografeerd, liep ik door de corridor van knotwilgen terug in de richting van de auto. Halverwege het pad zag ik ineens op enkele meters afstand naast me een grote zilverreiger staan. Zodra hij de klik van mijn camera hoorde, maakte hij dat hij weg kwam …

Een andere grote vogel heb ik zes jaar geleden niet ver hier vandaan eens heel aardig kunnen fotograferen. Die ‘vliegende deur’, zoals de zeearend ook wel wordt genoemd, bevond zich toen een stuk verder verder bij me vandaan dan de bovenstaande zilverreiger. Met zijn spanwijdte van ruim 2 meter is met afstand de meest indrukwekkende vogel die ik ooit heb gefotografeerd …

Sinds 2017 broedt er jaarlijks een zeearendskoppel hier in Nationaal Park de Alde Feanen. De afgelopen jaren zijn er in totaal 4 jongen groot gebracht. Ook dit jaar is het zeearendspaar weer teruggekeerd. Net als voorgaande jaren gaat dat echter niet van een leien dakje. Ook dit jaar wordt er weer heftig gestreden om het enorme nest. De zeearenden moeten hun territorium namelijk delen met o.a. een paar buizerds en een havikskoppel, die ook hun zinnen op dat nest hebben gezet …

Dat is allemaal te volgen via de webcam van It Fyske Gea en Vogelbescherming NL. De afgelopen dagen heb ik ons grootste liefdeskoppel al zien paren op de grote tak aan de ander kant van het nest. Maar ook een paar buizerds zijn er al eens neergestreken. Het meest lastig en agressief zijn ook dit jaar de haviken weer. Als ik het me goed herinner, zijn die vorig jaar uiteindelijk als winnaars en heersers van het nest uit de strijd gekomen. Hoe het dit jaar zal aflopen is nog volstrekt onduidelijk. Wat wel zeker is, is dat de webcam van de zeearenden met de terugkeer van het herfstachtige weer een aangename afleiding kan bieden …

TIP: wanneer het nest leeg is of wanneer er langere tijd een rustig vogel op het nest zit, laat ik beeld en geluid op een tabblad open staan, zodat ik zelf andere dingen kan doen. Als het niet te hard waait, klinkt er dan regelmatig gezellig gekwinkelier van vogels in de omringende bomen door de kamer. Zodra het weer interessant genoeg is om te kijken, laat één van de roofvogels dat over het algemeen luidkeels horen.   🙂