Tagarchief: kieviten

Wolken boven de Mieden

Geplaatst op door

Er hing een zwaar, donker wolkendek boven Fryslân toen Jetske en ik vrijdagochtend bij de Surhuizumermieden aankwamen. Maar het was droog, en dat bleef het gelukkig ook …

donkere wolken boven het plasdrasland in de Surhuizumermieden

De grutto’s zaten net als een week eerder nog ver weg in het plasdrasland. Zodra de zon door het wolkendek brak, heb ik mijn zoomlens eens in stelling gebracht …

een groep grutto's in het plasdrasland

Niet veel later vloog er een grote groep kieviten op. Een tijdlang vlogen ze op sierlijke wijze onder de donkere wolken heen en weer…

kieviten vliegen enige tijd heen en weer (1)
kieviten vliegen enige tijd heen en weer (2)
kieviten vliegen enige tijd heen en weer (3)

En ineens kwamen ook de grutto’s tot leven. In kleine groepjes vlogen ze op om luidruchtig roepend ergens rondom ons een plekje in het weiland te zoeken …

– Morgen meer grutto’s

Via via naar de Leijen

Geplaatst op door

Nadat ik een kijkje had genomen bij de ijsvlakte achter de Hooidammen, heb ik nogmaals een tussenstop gemaakt aan de Wolwarren. Daar heb ik in de schaduw van de windmotor mijn medicijnen genomen en een boterham gegeten …

De volgende halte was de Jan Durkspolder, daar lag op de beide plassen een mooi laagje ijs. De vaart de Alde Geau lag nog deels open, maar ook daar lag verderop al zoveel ijs, dat een kraai er op kon staan …

Onderweg naar de Leijen zag ik langs het Nonnepaed een paar grote groepen kieviten in de weilanden staan. Waarschijnlijk zijn het Scandinavisch klimaatvluchtelingen, die op de vlucht waren voor de sneeuw in Zweden en Denemarken. Minder opzienbarend waren de vele honderden ganzen, die hier hun toevlucht hadden gezocht …

Het meertje de Leijen lag zoals verwacht nog volledig open. Maar het was de moeite waard om te zien wat voor ijzige vormen en structuren er door het tegen riet en hout klotsende water werden gecreëerd …

En dan waren er ook hier weer de voortdurend wuivende rietpluimen, steeds weer van kleur veranderend. Ik zal eens kijken of ik daar een dezer dagen nog eens een videootje van kan maken …

Teruglopend naar de auto zag en hoorde ik in de vaart naast het pad dunne laagjes ijs, die werden opgestuwd door de wind, over elkaar heen schuiven …

Zilverreiger vangt een muis

Geplaatst op door

Aan het eind van het landweggetje waarover ik reed, ben ik even gestopt om een overzichtsfoto te maken van een groep brandganzen en enkele kolganzen. Op de achtergrond staan hier en daar nog wat kieviten in het weiland …

een vlucht brandganzen en een groep brandganzen en enkele kolganzen in een weiland

Ik had daarna nog amper honderd meter op de Alle Om Slachte (Google Maps) gereden, toen ik wat verderop aan de linkerkant van de weg een grote zilverreiger langs een groepje kolganzen zag paraderen. Opnieuw liet ik de auto in de berm uitrollen, ditmaal kon ik door de geopende zijruit fotograferen …

een grote zilverreiger loopt tussen kolganzen en brandganzen door
de grote zilverreiger houdt halt aan het eind van de groep ganzen
de grote zilverreiger lijkt wat te vangen, terwijl een kolgans toekijkt

Nadat de zilverreiger voorbij de laatste gans was, draaide hij zich om en begon hij aan de weg terug. Al na enkele stappen schoot zijn lange nek naar voren. Een moment later stond hij rechtop met een heftig spartelend muisje in zijn lange scherpe snavel …

de grote zilverreiger heeft een muis gevangen, het lijkt de kolgans niet meer te interesseren

Hij schudde het muisje een paar maal flink heen en weer, waarna hij zonder tegenwerking van belang toehapte. En weg was het muisje …

de grote zilverreiger heeft een muis gevangen
de grote zilverreiger staat op het punt zijn pas gevangen muis door te slikken
hap, slik, weg ... de grote zilverreiger heeft de muis doorgeslikt

Kieviten in de regen

Geplaatst op door

Van de kijkhut bij de Leijen reden we naar de hut in de Jan Durkspolder. Daar was het zo mogelijk nog stiller dan op en rond de Leijen. En de wolken waren er nog wat donkerder …

Helemaal tegen de oostelijke oever van de plas stonden een paar grote groepen kieviten. De vogels verzamelen zich in deze tijd van het jaar om op te vetten en daarna samen de trek naar zonniger oorden aan te vangen. Een paar maal vlogen de kieviten massaal op. Vaak is dat een teken dat er een grote roofvogel in de buurt is, maar die hebben we niet kunnen ontwaren …

Zodra de vogels weer in het water stonden, keerde de rust in en om de plas terug. Er vloog nog een blauwe reiger voorbij, die een stukje verderop in het water landde. Als in een poging om een naderende bui te ontwijken, trok hij zich terug achter een klein bosje dat aan de westkant van de hut in het water staat. Die poging om droog te blijven is jammerlijk mislukt, vrees ik. Amper een minuut later begon het zachtjes te regenen, en die zachte regen ging al snel over in een hele stevige regenbui …

Zodra het even droog werd, besloten Jetske en ik onze biezen te pakken. Vlak voordat een volgende bui losbarstte, waren we weer bij de auto. Pas toen we ons huis naderden werd het weer droog. We lijken hier een soort abonnement op te hebben, want ons vorige bezoek aan de Jan Durkspolder eindigde op 1 augustus op dezelfde manier …

Vogelvaria

Geplaatst op door

Nadat ik onlangs het filmpje over de ijsvogels had gemaakt, bedacht ik me dat ik in 2022 nog meer video-opnamen van vogels had gemaakt. Dat leidde ertoe, dat ik afgelopen weekend een filmpje over wat vogelvaria heb gemonteerd.

‘Vogelvaria 2022’ is een videografisch overzicht van vogels die ik in 2022 voor de lens heb gehad. Met achtereenvolgens smienten, merels, een koolmees, klepperende ooievaars, parende ijsvogels, een nijlgans met een kuiken, een jonge lepelaar die de kolonie ontvlucht, twee juveniele kiekendieven in de bomen en in het water, een paar foeragerende witgatjes, badderende mussen, een onbekende eend, pootjebadende kieviten, gakkende grauwe ganzen, een meeuw en een blauwe reiger bij een karkas in de polder …

Pootjebadende kieviten

Geplaatst op door

Nadat ik de laatste restanten van de jeugdsoos had gefotografeerd, ben ik even doorgereden naar de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder. Er stond een groepje kieviten op het drooggevallen stuk aan het eind van de strook met gele lissen scheef voor de hut …

Recht voor de hut stonden nog meer kievieten en een aantal ganzen in het ondiepe water. Je kunt ze momenteel ook aantreffen in weilanden waar ze zich verzamelen voor de trek naar het zuiden …

Omdat er op dat moment verder weinig te zien was, heb ik mijn bezoekje aan de Jan Durkspolder afgesloten met een paar foto’s van deze verweerde stronken vlak naast de hut. Wat ik toen nog niet wist, is dat die stronken bij een volgend bezoek aan de Jan Durkspolder een belangrijke rol zouden spelen …

Oogsttijd langs de Dijk

Geplaatst op door

We naderden het einde van deze rondrit door het noorden van Fryslân. Nadat we de laatste dijkcoupure aan de Alddyk hadden bekeken, reden we terug richting Paesens. Onderweg hebben we nog even een korte tussenstop gemaakt om nog wat foto’s te maken van de aardappeloogst in de polder achter de Waddendijk …

In mijn eigen omgeving wordt weinig meer geoogst dan maïs. In 2010 heb ik een keer wat foto’s gemaakt bij een akker tussen Langezwaag en Luxwoude waar ook aardappelen geoogst werden. Hier op die indrukwekkende lege vlakte aan de Waddenzee levert het toch weer een heel ander beeld op …

Iets verderop leek nog een combine met de graanoogst bezig te zijn. Maar het ging het me op de onderstaande foto niet om die combine, maar om de vogels die de aardappelrooiers vergezellen. Waar op het land wordt gewerkt, daar zijn ook vrijwel altijd vogels te vinden …

Vooral meeuwen vallen daarbij altijd op, maar het zijn niet altijd de enige vogels die ervan profiteren. Een handjevol kraaien en vooral ook een groot aantal kieviten hielden de meeuwen gezelschap. De aardappelrooiers en de meeuwen leken een nauwe samenwerking met elkaar te zijn aangegaan, waarbij ze zich in een mooie ritmiek over de akker bewegen …

Wanneer de boer na verloop van tijd klaar is met zijn werkzaamheden, keert de rust langzaam weer op het akkerland achter de dijk. De vogels zoeken hun heil elders …

Wat overblijft is een kale akker achter de Waddenzeedijk …