Tagarchief: libel

Een libel, 2 kikkers en een ringslang

Geplaatst op door

Nu het ook vandaag in een groot deel van de lage landen weer langere tijd lijkt te blijven regenen, ga ik hier nog maar even door met het verslag van die zonnige maandag 1 mei bij de ringslangen op de Delleboersterheide …


Waar Jetske in een vogelkijkhut langere tijd stil kan zitten wachten en uitkijken naar het verschijnen van een vogel, of zoals hier op de Delleboersterheide naar een ringslang, begin ik al vaak al snel wat onrustig te worden. Dan moet ik even bewegen en kijken of er nog iets anders te scoren valt. Toen Jetske vertelde, dat ze links van het vlonderpad een libel had zien zitten, besloot ik ook nog maar eens een tochtje over het vlonderpad te maken …


Tot mijn geluk hing de smaragdlibel nog steeds aan een lange grasspriet. Hij bleef ook rustig hangen terwijl ik met de camera om hem heen draaide. Vermoedelijk was hij nog niet zo gek lang geleden uitgeslopen en hing hij nu nog uit te harden in de zon. Bewijs vonden we daar niet voor, want een oudje jasje was er niet te vinden…

Een stukje verderop zag ik weer een paar kikkers zitten. De ene was groenbruin, de andere bruingroen. Het determineren van groene kikkers valt ook nog lang niet mee …


Terug op mijn plekje kreeg ik niet eens de tijd om weg te dromen, want de volgende ringslang zwom al snel van links naar rechts voorbij. Jetske had niks teveel gezegd, ringslangen fotograferen was hier een makkie …

– morgen gaan we naar de apotheose van de ringslangensessie

Terugblik september 2022

Geplaatst op door

In de eerste week van september zette de warmte nog even door met maxima rond de 25°C. In die week stond er weer een gezamenlijke fotodag met Jetske op het programma. We begonnen de dag op het plekje waar we 16 jaar geleden onze eerste gezamenlijk fotokuier hebben gemaakt. Jetske hoopte me die dag een libel laten zien die in ons land bijna alleen in de Weerribben voorkomt: de Kempense heidelibel. Hoewel we die dag veel libellen hebben gezien, hield de Kempense heidelibel zich die dag verborgen voor ons …

Maar onder ideale omstandigheden maakten we wel een mooie rit in een cabrio door de Weerribben. Dat leverde onderweg opvallende beelden van de droogte op. Zelfs in dit natte gebied vielen grote delen droog. En wat de dag compleet maakte: ik kreeg de kans om mijn eerste weidebeekjuffer te fotograferen …

Na een bezoek aan Huize Olterperp ben ik in het eigen rayon in september op zoek gegaan naar de grafheuvel van de Van Boelens. De Jan Durkspolder had in september ook nog een paar mooie verrassingen in petto. Terwijl ik in de grote kijkhut zat, hoorde ik rond half september aan het eind van de ochtend eens het kenmerkende zwiepende geluid van een vlucht zwanen naderen. Ik kon er nog net een foto van maken door een andere kijkluikje dan waar ik eerst achter zat. Twee dagen later kon ik er mijn eerste watersnip noteren …

Na de laatste oprisping van de zomerwarmte in de eerste week, gingen de temperaturen in september geleidelijk terug naar normale waarden in de tweede helft van de maand. En ik vond dat niet erg! Landelijk viel er aanzienlijk meer neerslag dan normaal. Wij hadden onze tuin met 85 mm ongeveer de normale hoeveelheid regen in september …

Terugblik augustus 2022

Geplaatst op door

Op de eerste augustusdag reikte het kwik tot een bescheiden 20,1°C, en dat was ook meteen de laagste maximumtemperatuur van de maand. Daarna volgden er al snel drie warme tot zeer warme perioden in de rest van de maand. Op het warmst van de dag was het vaak alleen voor vliegen goed vertoeven op het terras …


De sporen van warmte en droogte waren al snel goed te zien aan de varens. Daar stond tegenover dat het een uitstekende zomer was voor de druiven. “Zo heb elk nadeel zijn voordeel,” zou de grote JC gezegd hebben. De dieren in de tuin gingen ieder op hun eigen wijze met de warmte om. Een houtpantserjuffer die regelmatig even langs kwam, hing graag wat in de schaduw aan de restanten van de uitgebloeide irissen. Voor de vogels stond er iedere dag een goed gevuld bad met fris water klaar, en daar werd volop gebruik van gemaakt door merels, mussen en diverse mezen …

Wanneer de warmte ’s ochtends vroeg nog goed te doen was en mijn benen over enige draagkracht beschikten, maakte ik nog wel eens een ritje naar de Jan Durkspolder. Vaak blies er dan nog wel een verkoelend briesje door de geopende kijkluikjes van de grote vogelkijkhut. Zo kon ik daar o.a. een mooie fotoserie maken van een foeragerend witgatje. De mooie paardenbijter was een verjaardagscadeautje dat ik bij de Leijen mocht uitpakken …

Het is al gezegd, en iedereen zal het ook nog weten: augustus 2022 was warm, erg warm en droog. Ik heb 31 warme dagen kunnen noteren (max. temperatuur 20°C of hoger), daarnaast waren er 12 zomerse dagen (over de periode 1971-2000 waren dat er gemiddeld 6). Augustus telde 4 tropische dagen (over de periode 1971-2000 was dat er gemiddeld 1). In ons tuintje ben ik met een gemiddelde van 20,4°C nog net wat hoger uitgekomen dan de 20,0°C bij het KNMI in De Bilt. Daar staat dan weer tegenover dat we hier met slechts 11 mm regen minder neerslag hebben gehad dan landelijk …

Van bankje naar bankje

Geplaatst op door

Na nog een laatste blik over het water maakte ik me op om aan de terugweg te beginnen. Het zal wel enige tijd duren voordat ik hier weer kom. Tenzij het echt winter wordt natuurlijk, want dan kruipt mijn bloed nog wel eens waar het niet kan gaan …


Het was geen straf om terug te lopen, zo zag ik het gebied ook weer even vanaf de andere kant. Daarbij viel het me op dat de grond naast het pad aardig aan het verbossen is. De kale dode boom die er jarenlang alleen had gestaan, was nu gezellig omringd door jonge berkjes …

Rustig doorstappend kwam ik op het punt waar tot 6 jaar geleden de Nije Heawei liep. Op 21 november 2016 kwam daar voorgoed een eind aan. Op dit punt kon ik nu kiezen: direct linksaf naar de auto of nog even rechtdoor lopen naar het ‘Afanja-bankje’, dat ter compensatie van de verwijderde weg een stukje verderop was geplaatst. Dat het bankje – met dank aan een dwarse boswachter niet hier geplaatst is, maar 50 m verderop, zoals was afgesproken – begon zich nu toch wel te wreken …


Ik besloot toch nog maar even door te zetten, het was te mooi weer om al huiswaarts te gaan. Korte tijd later bereikte ik het bankje. Daar werd ik welkom geheten door twee libellen, die op de rugleuning op me zaten te wachten. De ene zat mooi in het midden op de onderste plank, de tweede zat helemaal rechts op de bovenste plank van de rugleuning …


Natuurlijk vlogen ze allebei op toen ik op het bankje plaats nam. Maar gelukkig waren ze beurtelings bereid om even later nog eens netjes te poseren voor mijn camera …

En daarmee was het nog niet helemaal voorbij. Geduldig bleef ik lekker in de zon zitten wachten of er verder nog wat zou verschijnen dat de moeite waard was …

Heidelibel met ’n verrassing

Geplaatst op door

Na mijn rondgang door de parktuin van Huize Olterterp heb ik via landelijke wegen een ritje gemaakt naar de Alde Ie. Dat is voor auto’s een doodlopend weggetje waar aan het eind een oud en verweerd bankje staat (Google Maps). Terwijl ik ging zitten om me in de zon te nestelen, zag ik een libel wegvliegen …


Zoals veel libellen gewoon zijn om steeds op het zelfde plekje terug te keren, was dat met deze heidelibel gelukkig ook het geval. En elke keer gaf hij mij de kans om een paar foto’s te maken …

Zo ging dat een tijdje door. We hadden het best gezellig samen. Pas toen ik later op de middag de foto’s op de pc bekeek, zag ik dat de libel tussendoor kennelijk een cadeautje voor me had meegenomen. Er leek een heel klein beestje op de linkervleugel van de libel te zitten. Maar eh … wat is het eigenlijk? Kan het een bijna microscopisch kleine cicade zijn …?

Afijn, kijk maar even. Door erop te klikken kun je de foto vergroten tot 1920×1200 pixels …

De Kempense heidelibel?

Geplaatst op door

Nadat ik het geaderd witje had gefotografeerd, ging ik net als Jetske op zoek naar de de Kempense heidelibel. Dit is een zeer zeldzame libel, die als ernstig bedreigd op de Rode Lijst staat. In ons land komt hij eigenlijk alleen voor in de Kempen en hier in de Weerribben. Al snel zag ik op een paar plaatsen een rode libel op het gemaaide gras zitten. Of er op de eerste foto ook echt een Kempense heidelibel staat, weet ik niet zeker. Het zou met zijn zwarte poten ook een Bloedrode heidelibel kunnen zijn. Wie het weet, mag het zeggen …

Mooier dan op de eerste foto lukte het me niet om libellen vast te leggen op het gemaaide gras. Daarom besloot ik naar de bosrand te lopen. Met wat geluk zou ik op ooghoogte een Kempense Heidelibel kunnen vinden tegen een wat rustiger achtergrond …

Ik was weer niet ongelukkig die dag. Al snel kon ik niet ver van elkaar verwijderd heidelibellen op een takje fotograferen. Ik had weliswaar al een foto van de Kempense heidelibel in mijn archief, maar vooral de laatste twee foto’s waren toch wel een stukje mooier. Nu maar hopen dat het Kempense heidelibellen waren, dan kon ik die alvast afvinken, daarmee was mijn dag al geslaagd. Maar de dag was nog niet voorbij, nog lang niet …

  • wordt vervolgd

Een paardenbijter als cadeau

Geplaatst op door

Terwijl Jetske in haar fleurige jurkje door een luikje in de wand langs het vlonderpad stond te kijken, riep ze me na enige tijd: “Kom eens kijken, er zit hier een mooie grote libel …”

Nadat ik plaatsgenomen had achter het tweede luikje in de wand, wees Jetske me op de libel die ze bedoelde. Omdat het beestje nogal onrustig heen en weer vloog, moest ik even zoek, maar uiteindelijk zag ik hem toch zitten: een mooie grote paardenbijter …

Jagend op vliegen of muggen bleef hij heen en weer vliegen, maar tussendoor zocht hij regelmatig ergens een nieuwe uitkijkpost. Gedetailleerde macro-opnamen heb ik er niet van kunnen maken, maar met de foto’s die ik met de zoomlens heb kunnen maken was ik alweer erg blij. Niet eerder heb ik een paardenbijter tegen zo’n rustige achtergrond kunnen fotograferen …

Dank dat je me op dit fraaie model hebt gewezen, Jetske, het was een prachtig cadeautje. Als het zo eens uitkomt mag je best weer mee in je jurk. 🙂