Nadat mijn fotomaatje Jetske en ik eind december samen naar Urk waren afgereisd voor een bezoekje aan Cameranu, hebben we dat vorige week vrijdag nog eens gedaan. Zo konden we mooi het nuttige en aangename verenigen, op deze donkere en regenachtige gezamenlijke fotodag.
Nadat we onze boodschappen hadden gedaan, reden we naar het centrum van Urk. Daar aten we op een parkeerplekje onze broodjes. Vervolgens wilden we even een kijkje nemen bij het Urker Vissersmonument, maar daar vonden we het op dat moment wat te druk …
Nadat we een paar foto’s hadden gemaakt van de drie rijen windturbines ten noordwesten van Urk, daalden we via de trap af naar het pad rond het oude eiland …
Bijna bij de vuurtoren hebben we halt gehouden om een paar foto’s te maken. Daarmee waren we voor mij ook ver genoeg, want ik moest nog wat kracht in mijn benen houden voor de rest van de dag …
Daar bijna aan de voet van de vuurtoren staat naast het pad het monument ‘de Ommelebommelesteen‘ over ‘de Legende van een Urker geboorte‘ …
Toen we terugliepen in de richting van het Vissersmonument, werd een deel van de windturbines even in het zinnetje gezet. Het duurde net lang genoeg om er een foto van te kunnen maken …
– wordt vervolgd