Onze eerste mannenmiddag

Het uitstapje dat ik vorige week zaterdag met de jongens naar mijn geboortegrond maakte, was in feite onze eerste mannenmiddag. Maar daar waren we intussen ook wel aan toe. Pepijn zit tenslotte ook al in groep 8. Kleine jongens worden nu eenmaal snel groot …

Het was een middag die me een flinke dosis energie heeft gekost, maar dat was het dubbel en dwars waard. We hebben het alle vier een erg gezellig tripje gevonden. Ik heb wat aardige dingen uit mijn jeugd kunnen vertellen waar zeker Tijmen en Pepijn zich niet altijd evenveel konden voorstellen. Maar door het verhaal op locatie te doen, is er toch wel wat blijven hangen, schat ik zo in. Het is me alleen niet echt gelukt om uit te leggen wat turf was en hoe het ontstond. Maar dat pakken we op zodra ze hier weer eens op bezoek zijn, want we hebben nog een paar turfjes in het hok liggen …

Bij het Tjeukemeer

Zodra we op weg naar mijn geboortegrond bij Oudehaske de A7 verlieten, begon ik de jongens de eerste verhalen uit mijn jeugd te vertellen. We reden langs het Nannewiid, één van de kleinste Friese meren, tegenwoordig vooral het domein van windsurfers. Tussen mijn 10e en 15e jaar werd het beeld er op zomerse dagen vooral bepaald door zwemmers en roeiers. In de zomervakanties heb ik daar in die periode veel geroeid in een oude houten roeiboot van een oom. In die periode logeerde ik vaak bij één van de vele ooms en tantes van mem haar kant, die vrijwel zonder uitzondering aan de noordkant van het Tjeukemeer woonden. Heit zijn familie zat van oudsher aan de zuidkant van het Tjeukemeer, daar logeerde ik tot mijn 10e het meest …

De eerste tussenstop maakten we korte tijd later op de oostelijke oever van het Tjeukemeer. Aan de Marwei is een parkeerstrook waar ik graag even aan de waterkant zit. Voor de beweeglijke Pepijn was dit een welkome gelegenheid om even de benen te strekken. Hij was meteen onder de indruk van de oppervlakte van dit grootste van de Friese meren, een plas waar het lelijk kan spoken …

Terwijl Nils, Tijmen en ik wat stonden te praten, leek Pepijn van plan te zijn om te testen hoe ver hij het water in kon lopen zonder dat het water in zijn laarzen liep …

Om te voorkomen dat hij daarbij toch net wat te ver zou gaan, besloten we onze rit zekerheidshalve maar snel weer te vervolgen, nadat deze lijvige surfer het plankhaventje was binnengelopen …

Korte tijd later parkeerde Nils zijn bolide kundig op het laatste vrije plekje op de parkeerstrook langs de Middenweg. Daar vandaan begonnen we aan onze wandeling naar het huis aan de Commissiepolle waar ik de eerste jaren van mijn leven heb doorgebracht. Vanaf de parkeerplaats was al te zien dat er het nodige veranderd is sinds mijn laatste bezoek in 2014 …

  • wordt vervolgd

Terug naar de oorsprong

Vandaag ga ik met Nils en de beide jongens terug naar mijn geboortegrond. Aan de hand van de onderstaande foto’s hoop ik ze ter plaatse wat te kunnen vertellen over hoe het leven er voor mij als opgroeiend kind eind jaren 50, begin jaren 60 uitzag op het Friese platteland …

Op mijn weblog heb ik ’t hele verhaal al eens uit de doeken gedaan in een 3-delige serie. Voor de gemiddelde blogger voldoet dat prima, maar voor de jongens zal een stukje ‘aanschouwelijk onderwijs’ op locatie vast beter beklijven. Voor belangstellenden die het nog niet kennen, is de driedelige serie hier terug te vinden:

> Echten – Commissiepolle <

Skywatch Friday 394

Het Tjeukemeer (Google Maps) donderdagmiddag voordat het begon te regenen …

Lake Tjeukemeer (Google Maps) Thursday afternoon before it started to rain …

160728-1244x




160728-1246x




160728-1247x



Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …

skywatch

Maak er een mooi weekend van!
Wishing you all a wonderful weekend!

IFKS – de A-klasse in actie

De veranderlijke wind noopte de wedstrijdleiding er blijkbaar toe om voor de A-klasse een andere baan uit te zetten op het Tjeukemeer. Het publiek bij het Veenpoldergemaal bij Echten was daar niet echt blij mee, want de boeien lagen nu zo ver bij ons vandaan, dat we van het ronden ervan eigenlijk niets konden zien …

150806-1333x

Hoe dan ook, rond 15:00 uur zocht de hele vloot een plekje om goed en snel over de startlijn te komen …

150806-1512x

Het was Froukje Osinga-Meijer, de enige vrouwelijke schipper in de grote A’s, die met de ‘Jonge Jasper’ meteen de leiding nam …

150806-1519x

En ze zou de koppositie in het verloop van de wedstrijd ook niet meer uit handen geven, ze liep met iedere ronde zichtbaar verder weg van de rest van het veld …

150806-1525x

Naar mate de wedstrijd vorderde nam de wind op het Tjeukemeer gestaag toe, zodat de skûtsjes al snel met een mooie snor voor de kop de golven doorkliefden …

150806-1532x

Henk Jonkvorst merkte gisteren in een reactie op dat hij het mooi zou vinden als de bemanning zich wat meer in kledij zou steken die matcht met hun traditionele schepen, ik vrees echter dat die tijd voorbij is. De skûtsjes heten nog traditionele zeilschepen te zijn, maar dat zijn het eigenlijk al lang niet meer. Sommige skûtsjes zijn verlengd, andere zijn juist korter gemaakt en de katoenen zeilen zijn vervangen door nylon. Afgelopen week schijnt er zelfs nog een motor uit één van de skûtsjes te zijn gehaald om maar minder gewicht aan boord te hebben. Bemanningsleden in traditionele kledij is in een tijd waarin ook het skûtsjesilen steeds meer als topsport wordt benaderd en bemanningen allerlei teambuildingscursussen en diverse trainingen ondergaan slechts een droom …

150806-1534x

Er wordt meer en meer gezeild met het mes tussen de tanden. Daarbij worden risico’s niet altijd gemeden, en dat is met schepen die toch pakweg een slordige 20 ton wegen niet altijd verstandig. Ook op het Tjeukemeer was dat vorige week donderdag het geval. ’s Avonds hoorden we dat er na een aanvaring tussen twee skûtsjes een paar bemanningsleden gewond moesten worden afgevoerd, schipper Jeroen de Vos van de ‘Eelkje II’ bleek daarbij zelfs een schedelbasisfractuur te hebben opgelopen. Nee, het skûtsjesilen is al lang geen onschuldig folkoristisch gebeuren meer …

150806-1548x
Na anderhalf uur zeilen was het de ‘Jonge Jasper’, die voor de tweede dag op rij souverein als eerste over de finish kwam. Hoewel ze de hele week mooi stabiel in de top van het klassement zeilde, was het voor Froukje Osinga-Meijer niet genoeg voor het kampioenschap. Dat werd in de finaledag bij Lemmer voor de zesde maal binnen gehaald door schipper Tony Brundel met het skûtsje de ‘Lytse Lys’ …

150806-1558x

IFKS – Klasse a-klein

Wat later dan gepland konden de skûtsjes in de Klasse a-klein – dit zijn skûtsjes met een maximale lengte van 17 meter – aan het begin van de donderdagmiddag uiteindelijk toch van start, omdat er geleidelijk een verkoelend briesjes over het Tjeukemeer begon te waaien. Dat was niet alleen gunstig voor de skûtsjes, maar ook voor ons als toeschouwers, want hoewel we bijna met onze voeten in het water zaten, werd zo langzamerhand knap warm op de wal bij het gemaal …

150806-1223x

Hoewel het veld vrij ver bij ons vandaan lag, konden we vanaf ons plekje bij het gemaal m.b.v. verrekijker en zoomlens toch mooi zien hoe de boeien werden gerond door de skûtsjevloot …

Het skûtsje ‘De Eemlander’ uit Eemnes kwam uiteindelijk als eerste over de finish, maar ook voor de supporters van het ‘Abbegeaster skûtsje’, die in groene t-shirts naast ons op de eerste rij zaten, werd het een prima dag. Na een matige start wisten ze uiteindelijk op te klimmen naar een keurige tweede plek …

150806-1255x

Het ‘Abbegeaster skûtsje’ en het skûtsje ‘Twa Famkes’ uit Drachten met de drie Drachtster turfjes in het zeil brachten na afloop van de wedstrijd nog even een groet aan het publiek door even vlak voor het gemaal langs te varen …

Terwijl de matadoren in de A-klasse aan het inzeilen waren, begon de organisatie de boeien te verslepen, omdat de wind draaide en verder toenam. En die boeien werden zo ver weg gesleept, dat ik me zorgen begon te maken of we wel iets van de wedstrijd in de A-klasse zouden kunnen zien …

150806-1221xx

– wordt vervolgd –

Skûtsjesilen – inleidende perikelen

Al zo lang ik me kan herinneren worden er in de noordelijke bouwvak in Fryslân zeilwedstrijden gehouden met oude vrachtschepen, de skûtsjes (spreek uit als ‘skoetsjes’). In de eerste twee weken trekt er onder auspiciën van de SKS (Sintrale Kommisje Skûtsjesilen) een vloot van 14 skûtsjes door de provincie, die iedere dag (behalve op zondag) de strijd met elkaar aanbinden. De schepen vertegenwoordigen ieder een dorp of stad uit de provincie Fryslân. Deze schepen moeten ooit echt als vrachtschip hebben gediend en de schipper moet afkomstig zijn uit een oude schippersfamilie.

Sinds 1981 is er een tweede organisatie die zeilwedstrijden met skûtsjes organiseert, de IFKS. De IFKS (Iepen Fryske Kampioenskip Skûtjesilen) organiseert een open Fries kampioenschap. De IFKS-vloot bestaat uit 53 schepen uit het hele land, die in de laatste week van de noordelijke bouwvak dagelijks in 4 klassen de strijd met elkaar aangaan. Als weer en wind meewerken, dan kun je bij de IFKS van 10:00 uur ’s ochtends tot ca. 16:00 uur ’s middags genieten van de skûtsjes.

Toen ik me tijdens onze laatste gezamenlijke fotokuier in Jetskes’ bijzijn liet ontvallen, dat ik ijs en weder dienende op 6 augustus weer eens naar het skûtsjesilen op het Tjeukemeer wilde, vroeg Jetske me of ze dan wel mee mocht, want dat wilde ze toch ook wel eens meemaken. En dus pikte ik Jetske donderdag even na tienen op om samen naar het skûtsjesilen bij Echten te gaan. Onderweg daar naar toe, zei ik tegen Jetske dat ik er een hard hoofd in had of er wel gezeild zou kunnen worden, want er stond geen zuchtje wind. Bij het Tjeukemeer aangekomen, werd mijn vrees bevestigd: de schepen in de B- en C-klasse lagen met gestreken zeilen doelloos te dobberen op het meer, hun wedstrijden waren intussen wegens een gebrek aan wind afgelast …

150806-1115x

Zwaar bepakt met camera’s, koelbox en stoeltje togen we vanaf de parkeerplaats naar de oever van het Tjeukemeer bij Echten. Omdat we mooi op tijd waren, hadden we al snel een mooi plekje gevonden …

150806-1131x

Wat zeg ik … een mooi plekje? Wis en waarachtig, we zaten op de eerste rang bij het Veenpolder gemaal …

150806-1132x

Het was alleen jammer dat er (nog) niet gezeild kon worden. Jetske tastte met haar verrekijker regelmatig de horizon af, maar op het meer viel voorlopig weinig te beleven …

150806-1133x

Maar desondanks hoefden we ons niet te vervelen, want verschillende vogels die zich vlak voor ons op en rond de golfbrekers ophielden, zorgden in eerste instantie voor voldoende afleiding …

150806-1135x
Visdiefjes vlogen af en aan en deden regelmatig vruchteloze pogingen om een visje te vangen. Dat deed ook een aalscholver, die na elke duik weer hard moest werken om zijn veren droog en in de plooi te krijgen …

150806-1201x

Ook een paar mantelmeeuwen waren niet te beroerd om zo af en toe even voor ons te poseren op de stenen …

150806-1159x

Ook Tsjûke en March (over hen zal ik binnenkort nog wel eens wat meer vertellen) tuurden vruchteloos over het water. Hoewel … zag ik dat nu goed …? Jawel, in de verte waren een paar skûtsjes met gehesen zeilen te zien …

150806-1204x

Terwijl Jetske zich bezig hield met een distelvlinder, die op de bloem van het leverkruid was neergestreken, ontstond er wat reuring op de intussen goed gevulde publieke tribune …

150806-1256x

Jawel, het was zo ver. Heel voorzichtig kwam er een briesje over het meer, de skûtsjes in klasse A-klein waren aan het inzeilen en zochten een plekje achter de startlijn …

150806-1237xx