Een spin op het kozijn

Toen ik maandagmiddag weer eens een rondje door de tuin liep, werd mijn aandacht getrokken door een spinnetje dat over het kozijn van de schuifpui liep …

Het is de schorsmarpissa, een springspin met een paar opvallend grote ogen aan de voorkant van zijn kop. Met die ogen houdt hij zowel prooien als gevaar goed in de gaten …

Hij heeft de naam springspin trouwens niet gestolen. Ik heb al een paar maal meegemaakt dat zo’n spinnetje op mijn camera sprong op het moment dat ik net wat te dicht bij hem kwam …

Inpakwerk

In de tuin moet ik het nog steeds van schaarse momentjes hebben om dierlijk leven te kunnen fotograferen. Enige beweging op een bloem trok op een zonnig momentje mijn aandacht. Het bleek een klein spinnetje te zijn, dat voor zijn doen een fors insect aan het inpakken was …

Kil gedruppel

De hitte in juni was mijn ding niet echt, maar kille en vochtige dagen zoals gisteren leveren voor mijn defecte inwendige thermostaat minstens even grote problemen op. Afijn, ik heb maar weer geprobeerd er het beste van te maken …

Een paar keer heb ik me even op het terras gewaagd om bij de tobbe naast de vijver wat druppels te fotograferen. Veel tijd heb ik mezelf niet gegund, want de aanhoudende motregen vertroebelde mijn blik op de druppeltjes al snel. Toch is het weer gelukt om een paar foto’s van druppels met de heksenbol te maken. De kleinste druppeltjes waren voor een kleine kruisspin die zachtjes in zijn web heen en weer wiegde …

Terugblik mei 2022

‘In mei leggen alle vogels een ei,’ zo luidt het gezegde. Wel, dat deden ze bij ons in de tuin ook. Een koolmezenpaartje was in het nestkastje getrokken om daar een nestje jongen groot te brengen. En ook de merels hadden het er nog steeds druk mee, ze waren al snel aan de tweede leg begonnen …


Mei begon met vrij koel, maar rustig weer. Mooi weer om weer eens een kijkje in de Ecokathedraal te nemen. Daar sloeg de vermoeidheid ondanks het koele weer al snel weer toe, daarom heb ik me in de periode daarna vooral beperkt tot het fotograferen in de tuin en bij de ijsvogels. Daar vermaakte ik me elke keer prima. Nadat meneer IJsvogel voor de zoveelste keer een lekker visje aan zijn vrouwtje had overgedragen, mocht ik half mei zelfs getuige zijn van een paringssessie …

Zoals al eerder gezegd, kende mei een tamelijk koele start. De temperaturen gingen de eerste helft van de maand wat op en neer. De maximumtemperatuur lag meestal tussen de 15 en 20°C, daarna volgde een warme week. Nadat de maximumtemperatuur er twee dagen heel dicht tegenaan hadden gezeten, kon ik op 18 mei met precies 25°C de eerste zomerdag noteren. In de laatste decade zakten de maxima terug tot rond de 15°C, maar dat kon niet voorkomen dat mei een warme maand was. Met 51 mm viel er een normale hoeveelheid neerslag in ons tuintje …

Renspin op een memoblokje

Terwijl ik met het één of ander bezig was op de pc, zag ik in mijn rechter ooghoek plotseling naast me op het bureau iets bewegen …


Op het gele post-it memoblokje dat daar altijd voor het grijpen ligt, zat een klein spinnetje. Gelukkig heb ik niet alleen buiten mijn camera meestal voor het grijpen liggen, binnenshuis is dat niet anders …

Al snel had ik een kleine fotoserie gemaakt van deze kleine renspin. Daarna heb ik eens even flink geblazen, waarna hij er als een haas vandoor ging …

Klikken om de foto te vergroten is toegestaan …

Kleine kruisspinnetjes

Hilde van het weblog ‘Groengenot’ deed maandag naar aanleiding van een blogje over ‘De gevlekte kruisspinnendoder’ haar beklag over het feit, dat ze de laatste jaren bijna geen kruisspinnen meer ziet in haar tuin. In onze tuin hebben we ook deze zomer weer geen gebrek aan kruisspinnen …

Hilde klonk bijna wat ongelovig, toen ik vertelde dat we hier sinds kort alweer talloze kruisspinnen in de tuin hebben. Omdat ik vanwege het warme weer momenteel toch niet verder kom dan de tuin, heb ik gisteren even een loopje door de tuin gemaakt om wat van de kruisspinnen te portretteren. Binnen de kortste keren had ik er een tiental gekiekt. De meesten waren nog amper een halve centimeter groot, daarom viel het nog niet mee om ze enigszins strak en scherp in beeld te vangen, maar ze staan erop. Ze zijn er dus nog wel, Hilde … 🙂

Het zijn nuttige beestjes, maar erg gracieus en fotogeniek zijn de meeste niet. Gelukkig strijkt er ook nog wel eens ergens in de tuin een vlinder, een waterjuffer of een libel neer. De foto’s daarvan houdt u nog even tegoed …