Vlak achter de pergola bij de vijver staan al langere tijd een paar scherpe boterbloemen te pronken …
Eind augustus had een nog niet al te grote kruisspin een web gebouwd boven de bloemen. Dat bood mij de kans om een spin eens vanuit een andere hoek in beeld te vangen …
‘In mei leggen alle vogels een ei,’ zo luidt het gezegde. Wel, dat deden ze bij ons in de tuin ook. Een koolmezenpaartje was in het nestkastje getrokken om daar een nestje jongen groot te brengen. En ook de merels hadden het er nog steeds druk mee, ze waren al snel aan de tweede leg begonnen …
Mei begon met vrij koel, maar rustig weer. Mooi weer om weer eens een kijkje in de Ecokathedraal te nemen. Daar sloeg de vermoeidheid ondanks het koele weer al snel weer toe, daarom heb ik me in de periode daarna vooral beperkt tot het fotograferen in de tuin en bij de ijsvogels. Daar vermaakte ik me elke keer prima. Nadat meneer IJsvogel voor de zoveelste keer een lekker visje aan zijn vrouwtje had overgedragen, mocht ik half mei zelfs getuige zijn van een paringssessie …
Zoals al eerder gezegd, kende mei een tamelijk koele start. De temperaturen gingen de eerste helft van de maand wat op en neer. De maximumtemperatuur lag meestal tussen de 15 en 20°C, daarna volgde een warme week. Nadat de maximumtemperatuur er twee dagen heel dicht tegenaan hadden gezeten, kon ik op 18 mei met precies 25°C de eerste zomerdag noteren. In de laatste decade zakten de maxima terug tot rond de 15°C, maar dat kon niet voorkomen dat mei een warme maand was. Met 51 mm viel er een normale hoeveelheid neerslag in ons tuintje …
In het Weinterper Skar maakte een spinnetje onlangs een kuier op een zacht in de wind wuivende boterbloem …
Zodra hij zijn ronde had voltooid, stapte hij over naar een volgende, ook zacht heen en weer wiegende boterbloem …
En zo kon hij nog heel lang doorgaan …
Na afloop van ons bezoek aan de Ecokathedraal zijn Aafje en ik via landelijke wegen huiswaarts gereden …
We waren nog maar nauwelijks onderweg, toen ik Aafje vroeg om een tussenstop te maken …
In een weiland aan de Tjongervallei liep een koppel fotogenieke koeien …
De bloemen in de berm zorgden hier en daar voor een mooie omlijsting of een leuk accent …
Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat voor vlieg dit is …
Maar ik weet wel dat hij op een in de wind heen en weer wiegende boterbloem zat …
We blijven nog even bij de boterbloemen, want niet alleen groentjes contrasteren mooi met deze vrolijke gele voorjaarsbloeiers …
Ook schorpioenvliegen laten zich met hun zilverachtig doorschijnende vleugels en hun lange rode snuit mooi bekijken tegen de gele achtergrond …
Het exemplaar dat ik deze week voor mijn camera kreeg was wat verlegen, nadat ik één frontaal portretje van haar had kunnen schieten, draaide ze zich om, om vervolgens zo diep mogelijk weg te duiken in het bloemetje …
Door haar achterlijf omhoog te steken, werd goed zichtbaar dat het hier om een vrouwtje gaat. Mannetjes hebben aan hun achterlijf namelijk een tangvormig orgaan, dat omhoog gekruld wordt gedragen en dat daarom wel wat doet denken aan de staart van een schorpioen. De schorpioenvlieg heeft echter geen angel en is volkomen ongevaarlijk …
Om het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje te laten zien ėn om aan te tonen dat ze echt volstrekt ongevaarlijk zijn, sluit ik af met de foto van een manlijke schorpioenvlieg, die vorig jaar om mijn hand neerstreek …
Op Bevrijdingsdag liet ik hier een paar foto’s zien van een zijwindgevoelig groentje, dat bijna van het blad waaide waar het beestje op zat. Dinsdagmiddag zag ik in het Weinterper Skar een groentje op een boterbloem zitten …
De boterbloemen zwiepten op hun lange stengels af en toe behoorlijk heen en weer in de wind. Ook nu leek het groentje weer te worden weggeblazen, maar opnieuw wist het tere beestje zich vast te klampen en dapper stand te houden …
Gelukkig heb ik de momenten van stilte weer goed en geduldig weten te benutten, zodat ik toch weer een paar aardige foto’s kan tonen van dit kleine, maar o zo mooie vlindertje …
Afanja's Weblog 