In het Weinterper Skar maakte een spinnetje onlangs een kuier op een zacht in de wind wuivende boterbloem …
Zodra hij zijn ronde had voltooid, stapte hij over naar een volgende, ook zacht heen en weer wiegende boterbloem …
En zo kon hij nog heel lang doorgaan …
Het seizoen is eigenlijk nog niet eens echt begonnen …
En toch bungelde dit spinnetje zondagmiddag in de tuin al triest en troosteloos aan zijn zelf gesponnen draadje …
Als dat geen sneu en wel heel vroeg levenseinde is …
Precies op het moment waarop ik zondagmiddag een spinnetje in de tuin wilde fotograferen, kwam het web waarop hij zat heftig in beweging …
Aan de andere kant bleek een nachtvlindertje in het web te zijn gevlogen …
Ik kon nog net twee foto’s van het beestje maken, voordat hij zich losrukte en uit beeld verdween …
De spin bleef beteuterd achter.
Zowel mijn MS als de Acnes zijn de laatste tijd gelukkig aardig rustig en stabiel. Dat heeft me de moed gegeven om sinds een tijdje op diverse fronten bewust, maar ook behoedzaam, te werken aan mijn conditie …
Met wat digitale hulp is veel en vooral regelmatig bewegen onderdeel van het strijdplan. Op dagen wanneer ik niet op pad ben, ga ik – wanneer ’t lichaam het toelaat – overdag in ieder geval eenmaal per uur enige tijd op fotografische strooptocht de tuin in …
Zoals op de bovenstaande foto’s te zien is, dienden kleine spinnen – vooral springspinnen – zich de laatste tijd regelmatig aan als sparringpartner. Gisteren trof ik op de tuindeur een wat schuchter spinnetje aan. Zodra ze zich bekeken voelde, probeerde ze heel sneaky – bijna in slow motion – aan de camera te ontsnappen …
De symbiose van cultuur en natuur in de Ecokathedraal liet zich tijdens deze kuier in oktober 2011 weer mooi zien. Tussen de diverse gestapelde bouwwerken, die goeddeels schuil gingen onder een dik bladerdak nipte een spin aan wat waterdruppeltjes en dartelden vlinders van hot naar her tussen de vele bloemen van de in het oog springende springbalsemien.
Het gevolg is dat ’t verslag van deze fotokuier wat aan de lange kant is geworden, want ik wil natuurlijk weer zoveel mogelijk van al dat moois laten zien. Afijn, zie maar even, voortijdig stoppen kan altijd … 🙂
Terwijl ik enige tijd geleden rustig achter mijn pc met het een of ander bezig was, zag ik vanuit een ooghoek ineens een beweging aan de rechterkant op mijn bureau. Zit daar één van de 5423 soorten springspinnen met grote ogen naar me te kijken …
Zoals meestal, lag de camera ook ditmaal binnen handbereik. Tot mijn grote vreugde liet de spin zich met minimale vingerwijzingen gewillig van alle kanten bekijken …
Enige tijd geleden trof ik in het Weinterper Skar een strekspin aan, die zich net aan een juffertje tegoed had gedaan. Vorige week zag ik bijna op dezelfde plek onder de bomen een kruisspin, die een juffertje te pakken had genomen …
Zonder hem verder bij zijn maaltijd te storen, heb ik er een paar foto’s van weten te scoren …
Afanja's Weblog 