Het is erop of eronder. Veel duidelijker kan ik het niet laten zien …
De strijd om ’t bestaan
Tagarchief: dood
Sneu en vroeg levenseinde
Het seizoen is eigenlijk nog niet eens echt begonnen …
En toch bungelde dit spinnetje zondagmiddag in de tuin al triest en troosteloos aan zijn zelf gesponnen draadje …
Als dat geen sneu en wel heel vroeg levenseinde is …
Ontsnapt aan de dood
Terugkijkend kan ik niet anders dan zeggen dat vrijdag 5 juni een vreemde dag was. Om te beginnen was het na een fris voorjaar de eerste tropische dag van het jaar. Omdat MS en tropische temperaturen allerminst vrienden zijn, heb ik die dag grotendeels lekker met de airco aan in de auto doorgebracht. De rit voerde me o.a. langs ooievaarsnesten waar vliegoefeningen werden gedaan, Friese paarden in zon en schaduw, een bruidspaar in wit, roze en rood en een machtige mooie trike …
Maar het eerste wat ik die dag voor lens kreeg, was een groepje ganzen die in Nationaal Park De Alde Feanen bij Earnewâld genoeglijk stonden te grazen. In een soort sluipgang schuifelden ze al vretend gestaag door het grasland aan de waterkant …
Regelmatig stak er eentje de kop op om de omgeving eens in ogenschouw te nemen, je weet tenslotte maar nooit wanneer er gevaar dreigt en waar het vandaan komt. Dit groepje ganzen kon gerust zijn die dag, door toevallig op een goede plek te gaan zitten, zijn ze aan de dood ontsnapt …
Een vele malen grotere groep ganzen had op hemelsbreed pakweg 3 km afstand in datzelfde Nationaal Park De Alde Feanen veel minder geluk. In de Jan Durkspolder werden op die vrijdagochtend de eerste grauwe ganzen gevangen en vergast. Drijvers in boten en te voet leidden de vogels naar een vangkraal. Daarna werden de ca 1.000 ganzen vergast met CO2. De provinciale vereniging voor natuurbescherming ‘It Fryske Gea’ – waar ik nota bene (nog) lid van ben – voelt zich gedwongen dit middel in te zetten omdat andere middelen te weinig effect hebben, stelt directeur Henk de Vries.
Dood was hij, morsdood
Aan het eind van weer een wat mindere periode heb ik mezelf er gisteren toe gedwongen om maar weer eens een fotokuiertje te maken. Dat werd geen succes, want het was winderig en koud in het Weinterper Skar en het wandelen viel me zwaar. Daarnaast was er maar bar weinig te zien, en de weinige insecten die er waren verpoften het om even rustig voor me te poseren. Daarom laat ik vandaag even een paar foto’s zien van een rustig en gewillig onderwerp uit eigen tuin …
Toen ik onlangs gewapend met de camera weer eens even in de tuin rondscharrelde, zag ik iets op de gft-container liggen. Het was te klein om meteen te zien wat het was, maar een blik op het schermpje van mijn camera – die in de tuin vrijwel altijd is voorzien van de Raynox voorzetlens – maakte al snel duidelijk dat het een snuitkevertje was …
En het was niet zo maar een snuitkevertje … Nee, dit was een dood snuitkevertje, morsdood was hij. Sneu voor het beestje natuurlijk, maar het voordeel was wel, dat hij me daar zo stil liggend alle kans gaf om hem eens goed te bekijken …
Terwijl ik een kwartiertje later de foto’s op de pc bekeek, bedacht ik me dat ik het kevertje eigenlijk even had moeten ontleden met een paar pincetjes. Terug bij de container bleek ik te laat op dat idee te zijn gekomen, want het beestje was blijkbaar weggewaaid. Ik heb hem niet meer terug kunnen vinden, dus we zullen het hier mee moeten doen …
Pas op voor kwade rammen
Terwijl ik woensdagmiddag zo goed en zo kwaad als het ging tussen de buien door bleef koersen, kwam ik in de buurt van Tijnje langs een hek waaraan een wit bord hing met daarop een zwarte tekst …
Had ik dat nu goed gezien, stond er “Pas op Kwade ram” …? Toch maar even de auto in de achteruit om de tekst nog eens goed te kunnen lezen, zodat ik er meteen ook een paar foto’s van kon maken …
In mijn jongste jaren heb ik op de boerderij geleerd om altijd en overal respect te hebben voor een stier, en daar niet te dicht bij in de buurt te komen. Dat ook rammen zo gevaarlijk kunnen zijn, dat er voor gewaarschuwd moet worden, was nieuw voor me. Maar ja, schapen en rammen werden er op de bewuste boerderij indertijd niet gehouden …
Ik heb die kwade ram overigens niet gezien in dat weiland. Voor zover ik kon zien, liepen er alleen maar makke schapen, maar hij zal zich op dat moment waarschijnlijk achter in het weiland hebben opgehouden …
Deze nog maar een paar dagen oude fotoserie kreeg meteen actualiteitswaarde, toen ik gisteravond een bericht zag onder de kop “Ram doodt boer“. Een bejaarde boer is op zijn erf bij Veghel vermoedelijk op de horens genomen door een ram. De man is zaterdag in het ziekenhuis bezweken aan zijn verwondingen. Ik blijf voortaan wel uit de buurt.
Het juffertje en de zonnedauw
Nadat ik vorige week foto’s had gemaakt van een gewone pantserjuffer die verstrikt was geraakt in de tentakels van een kleine zonnedauw, besloot ik gistermiddag bij de Merskenheide op zoek te gaan naar een dergelijk tafereel ten einde dat op video vast te leggen. Ik had weer geluk …
De kleine zonnedauw is een vleesetend plantje dat zeer bedreven lijkt te zijn in het lokken en vangen van waterjuffers. Gistermiddag stuitte ik op een plantje dat meerdere pantserjuffers in haar kleverige tentakels gevangen hield. Eén van de juffertjes vocht voor het leven en wist die strijd uiteindelijk met een beetje hulp te winnen …
Uiteindelijk heb ik van de video-opnamen een 3:20 minuut durend filmpje kunnen smeden …
Afanja's Weblog 