Het is nog vroeg, maar het verval is voorgoed ingetreden …

Het is nog vroeg, maar het verval is voorgoed ingetreden …
Er trok gisteren opnieuw een scala aan buien over onze tuin, ook hagel ontbrak weer niet. Maar toen het in de loop van de middag tijdelijk wat opklaarde, bood de regen weer nieuw perspectieven …
Voor het eerst dit jaar lachten de mooie bolle druppeltjes op de bladeren van de blauwe iris me toe. De kleine ronde druppeltjes, die op een hellend vlak blijven liggen waar ze liggen, zijn de meest interessante. En de spannendste …
Omdat ze niet groter zijn dan enkele millimeters, laten ze zich alleen met een kleine scherptediepte mooi scherp in beeld vangen. Een zuchtje wind of een minimale beweging bij het afdrukken is al teveel. Maar een korte windstilte tussen twee buien zorgde net voor voldoende rust om een selfie en wat doorkijkjes te kunnen maken …
Maak er een mooi weekend van!
Deze foto lag ook al enige tijd klaar om een plekje te krijgen in de serie over licht en schaduw. Het wachten was op de eerste regen van betekenis om hem weer enige zin en betekenis te geven …
Een zweefvlieg op de hosta had wel zin om even wat te spelen …
Eigenlijk was ik net een dag te laat …
Na een nacht met wat wind was dit ’t resultaat …
In vuur en vlam, nog steeds de mooiste boom van de straat …
Niet alleen op en vlak boven de grond veranderde de afgelopen week alles razendsnel …
Ook bomen en struiken kleurden verrassend snel groen …
Ruim een week geleden nog zo goed als kaal, nu zit de hazelaar bijna vol in nieuw frisgroen blad …