Zo grijs als het vandaag is, zo zonnig was het vorige week …
Mijn onderdanen stonden me slechts één echte fotokuier in de natuur toe, maar in de tuin was het gelukkig ook goed fotograferen …
Een zweefvlieg op de hosta had wel zin om even wat te spelen …
Eigenlijk was ik net een dag te laat …
Na een nacht met wat wind was dit ’t resultaat …
In vuur en vlam, nog steeds de mooiste boom van de straat …
Niet alleen op en vlak boven de grond veranderde de afgelopen week alles razendsnel …
Ook bomen en struiken kleurden verrassend snel groen …
Ruim een week geleden nog zo goed als kaal, nu zit de hazelaar bijna vol in nieuw frisgroen blad …
De afgelopen tien, elf jaar ben ik niet eerder zo laat in het jaar op pad gegaan voor een fotokuier met Jetske in de Kop van Overijssel. Het was half juni, toen ik me daar op een mooie dag aan de rand van de vijver de koffie kon laten smaken. De foto-onderwerpen dienden zich al snel aan, want het krioelde er niet alleen in het water, maar ook erboven van het leven. Om te beginnen zag ik deze pas uitgeslopen, nog bleke waterjuffer naast zijn oude jasje zitten om op te drogen en uit te harden …
Op de rand van een ander rechtopstaand blad van de waterlelie zat een lantaarntje mooi te zijn …
Een stukje verderop voerden twee juffertjes samen een mooi schaduwspel op …
Ja, en dan komt van het een het ander en moeten er eitjes worden afgezet …
Tot afgelopen weekend hadden we hier deze maand alleen op 3 juni een flinke bui met regen van betekenis gehad. Dat was goed tegen het stof, en sindsdien was het weer droog …
Aan die droge periode is sinds zondag een eind gekomen. Een aantal fikse buien – soms gepaard gaand met onweer – heeft de afgelopen dagen ruim 40 mm water in ons tuintje achtergelaten. Maar ach, we zitten nog altijd onder het langjarig gemiddelde …
Gistermiddag ben ik tussen de buien door even een paar maal met de camera de tuin in gegaan. Op zoek naar fotogenieke druppels heb ik me eerst maar eens een tijdje gericht op de lange bladeren van de gele lis. Daar liggen de druppels vaak als mooie glanzende bolletjes op …
Altijd mooi om even met druppels te spelen, omdat er vaak zowel een spiegel als een lens in schuil gaat. Als je goed kijkt, zul je zien dat je behalve weerspiegelingen soms ook mooie kleine doorkijkjes voorgeschoteld krijgt …
Nadat ik me een tijdje naar volle tevredenheid had vermaakt met de rietzanger, vervolgde ik mijn weg richting auto. Onderweg wisten een azuurjuffer en een distelvlinder aan mijn camera te ontsnappen …
Met een roodoogjuffer had ik even later meer geluk. De eerste foto’s gingen de mist in, omdat het rietblad waar het beestje op zat nogal heen en weer werd gewiegd door de wind. Bij de bovenstaande foto begon het er op te lijken, maar pas met de foto hieronder was ik echt tevreden. Dat maakte me echter ook wat overmoedig, waardoor het juffertje er geschrokken vandoor ging …
Ik zag nog net dat ze op een pompeblêd in de vaart neerstreek, te ver buiten bereik om nog eens een macro-opname te kunnen maken, maar goed genoeg om met de zoomlens nog even een plaatje ten afscheid te kunnen maken …
