Eigenlijk was ik net een dag te laat …
Na een nacht met wat wind was dit ’t resultaat …
In vuur en vlam, nog steeds de mooiste boom van de straat …
Tagarchief: blad
Een nieuw bladerdek
Niet alleen op en vlak boven de grond veranderde de afgelopen week alles razendsnel …
Ook bomen en struiken kleurden verrassend snel groen …
Ruim een week geleden nog zo goed als kaal, nu zit de hazelaar bijna vol in nieuw frisgroen blad …
Tussen de juffertjes
Kijkend naar de reacties die ik de laatste dagen heb gekregen, heeft niemand er enig bezwaar tegen om zo eind november, terwijl regen of hagel af en toe luidruchtig tegen de ruiten tikken, nog te kijken naar foto’s van voorjaar of zomer. Dat treft dan, want voorlopig ga ik daar ook nog rustig mee door, want van actuele fotokuiers komt het met de TENS nog steeds niet …
De afgelopen tien, elf jaar ben ik niet eerder zo laat in het jaar op pad gegaan voor een fotokuier met Jetske in de Kop van Overijssel. Het was half juni, toen ik me daar op een mooie dag aan de rand van de vijver de koffie kon laten smaken. De foto-onderwerpen dienden zich al snel aan, want het krioelde er niet alleen in het water, maar ook erboven van het leven. Om te beginnen zag ik deze pas uitgeslopen, nog bleke waterjuffer naast zijn oude jasje zitten om op te drogen en uit te harden …
Een stukje verderop zat op de rand van het rechtop staande blad van een waterlelie een lantaarntje mooi te zijn …
Op een ander lelieblad zaten twee mooie blauwe waterjuffers – waarschijnlijk azuurjuffers – lekker in het zonnetje …
Hieronder lijkt het ene juffertje het andere te willen verleiden …
Ja, en dan komt van het een het ander en moeten er eitjes worden afgezet …
En tot slot het ene juffertje dat door zijn rode kleur wat uit de toon viel, de vuurjuffer …
Druppels in ’t groen
Tot afgelopen weekend hadden we hier deze maand alleen op 3 juni een flinke bui met regen van betekenis gehad. Dat was goed tegen het stof, en sindsdien was het weer droog …
Aan die droge periode is sinds zondag een eind gekomen. Een aantal fikse buien – soms gepaard gaand met onweer – heeft de afgelopen dagen ruim 40 mm water in ons tuintje achtergelaten. Maar ach, we zitten nog altijd onder het langjarig gemiddelde …
Gistermiddag ben ik tussen de buien door even een paar maal met de camera de tuin in gegaan. Op zoek naar fotogenieke druppels heb ik me eerst maar eens een tijdje gericht op de lange bladeren van de gele lis. Daar liggen de druppels vaak als mooie glanzende bolletjes op …
Altijd mooi om even met druppels te spelen, omdat er vaak zowel een spiegel als een lens in schuil gaat. Als je goed kijkt, zul je zien dat je behalve weerspiegelingen soms ook mooie kleine doorkijkjes voorgeschoteld krijgt …
Een roodoogjuffer in close-up
Nadat ik me een tijdje naar volle tevredenheid had vermaakt met de rietzanger, vervolgde ik mijn weg richting auto. Onderweg wisten een azuurjuffer en een distelvlinder aan mijn camera te ontsnappen …
Met een roodoogjuffer had ik even later meer geluk. De eerste foto’s gingen de mist in, omdat het rietblad waar het beestje op zat nogal heen en weer werd gewiegd door de wind. Bij de bovenstaande foto begon het er op te lijken, maar pas met de foto hieronder was ik echt tevreden. Dat maakte me echter ook wat overmoedig, waardoor het juffertje er geschrokken vandoor ging …
Ik zag nog net dat ze op een pompeblêd in de vaart neerstreek, te ver buiten bereik om nog eens een macro-opname te kunnen maken, maar goed genoeg om met de zoomlens nog even een plaatje ten afscheid te kunnen maken …
Schorpioenvlieg verspeelt ’n juffertje
Sinds zo goed als alle struikgewas langs de paden aan de oostkant van het Weinterper Skar twee jaar geleden in opdracht van Staatsbosbeheer grondig zijn verwijderd in het kader van een natuurcompensatie-operatie, is het insectenleven er drastisch afgenomen. Waar ik tot twee jaar geleden regelmatig een keur aan insecten kon fotograferen, valt nu hoegenaamd niets meer te zien en te beleven. Vorige week vrijdag had ik echter geluk, op één van de laatste nog resterende struiken zag ik een manlijke schorpioenvlieg zitten. Dichterbij gekomen, zag ik dat hij met de restanten van een waterjuffer aan het slepen was …
Is dat niet wat een grote prooi voor jou … ?
Doe nou voorzichtig …? Straks ben je hem kwijt …
Heb je ‘m nog …? Houd vast dan …
Ja, nou is hij weg … Ik had je gewaarschuwd, hè … Nu heb je niks meer … stomkop!
De hosta in herfsttooi
De foto’s van dit herfsttafereeltje in ons tuintje ontlokten Eveline vorige week zondag de opmerking: “Heb jij nog hosta’s met blad? Dat is op zich al uitzonderlijk, hier zijn de slakken er al lang klaar mee …”
Wel, je ziet het: we hebben hier inderdaad nog hosta’s met blad, en niet zo’n beetje blad ook. De slakken hebben deze hosta waarschijnlijk met rust gelaten omdat hij in een roestige oude vuurkorf op pootjes staat …
Deze foto’s heb ik donderdagmiddag gemaakt. De meeste bladeren zien er nog steeds puntgaaf uit, maar het verval begint zich nu toch wel goed af te tekenen …
Het bovenste blad krult tijdens het verkleuren om, en hier en daar ontstaan er als gevolg van slijtage nu toch scheuren en gaten in de verkleurende bladeren …
