Een klein gaatje in het wolkendek was genoeg om het buitenkerststuk, dat nog steeds fris groen en rood op een terrastafeltje staat te pronken, even subtiel in het zonnetje te zetten …
Omdat ik op dat moment toevallig buiten was, kostte het weinig moeite om er even een paar foto’s van te maken. Genoeg kleur om even het grijze weerbeeld te doorbreken …
Eind augustus verzuchtte ik hier dat er al vroeg in het jaar grote gaten in de bladeren van de hosta’s vielen. Ik vreesde, dat er in dat tempo inde herfst nog maar weinig van de bladeren over zou zijn. In dat geval zouden we de tijdelijke kleurenpracht van die bladeren misschien moeten missen …
Dat bleek gelukkig erg mee te vallen. Begin oktober begonnen ze ineens van groen naar geel en bruin te verkleuren. Ik blijf het een mooi en boeiend proces vinden. Intussen is het mooiste er wel af, zo verliep het ongeveer …
Ik had november willen afsluiten met een paar kleurrijke foto’s uit het archief. De actualiteit besliste helaas anders …
Gisteren hebben we op afstand afscheid moeten nemen van een oude vakantievriend. Nico is op 79-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van Corona. Zoals het monument op de plek waar we elkaar leerden kennen ooit is gevallen ten tijde van een storm …
Het was een feest om je te leren kennen, Nico. Voor mij was je een voorbeeld van doorzettingsvermogen en levensvreugd. Je zult gemist worden, vooral door Janske en de (klein)kinderen, maar ook door vele anderen.
Dag Nico …
November verloopt hier tot nu toe uitermate grijs en somber. Geen fotogenieke buien, druppels in de zon of fotogenieke mist …, het is allemaal niks de laatste tijd. Daarom heb ik maar even een greep in het archief gedaan …
Deze foto’s heb ik in november 2006 gemaakt van een enkele druppel, die achter in de tuin hing te schitteren aan een knop van de haagbeuk. En dan zie je wat een beetje zon kan doen …
Kijk, op zo’n moment valt er ook in november wat te beleven. Omdat er voor de komende nog geen weersverbetering op het programma lijkt te staan, morgen weer wat anders uit het novemberarchief ……
Soms lijkt de wereld ineens op de kop te staan …
Maar ja, wanneer is iets normaal en wanneer staat het op zijn kop …?
Nog steeds wijst alles erop dat we vandaag de winter in duiken. Maar of het tot de helse winter komt, die ons de afgelopen dagen in de landelijke media is voorgespiegeld, dat moet allemaal nog. De onderstaande druppel geeft niet echt een helder beeld over de toekomstige ontwikkelingen, maar ik weet wel dat de temperatuur hier intussen is gedaald tot 0,3 ºC en de gevoelstemperatuur ligt rond -4 ºC …
Voor de schaatsers lonkt er zeker perspectief voor de komende week. Het ondergelopen land bij De Headammen ligt er helemaal klaar voor. Na twee nachten met matige vorst verschijnen hier vaak al de eerste schaatsers om zich op glad ijs te wagen. En als het vervolgens nog een paar dagen lekker koud blijft, kun je hier vandaan via Earnewâld alle kanten op. En daar ziet het zeker naar uit met overdag lichte en ’s nachts matige tot strenge vorst. De sneeuw lijkt hier geen spelbreker te zijn om de ijsgroei te temperen, nu alleen nog hopen dat de wind na morgen snel gaat liggen. Maar hoe het ook uitpakt, de kenners kiezen niet meteen voor die uitnodigende route richting Earnewâld op de middelste foto, dat is een sloot en die zou wel eens verrassend diep kunnen zijn … 😉
Maar goed, ik schaats niet meer. Ik verheug me meer op fotogenieke sneeuwwandelingen. Samen met het eerste bloeiende sneeuwklokje heb ik daaromtrent vanmorgen echter een paar traantjes weggepinkt. Het eerder deze week aangekondigde pak sneeuw sneeuw lijkt ons namelijk opnieuw niet te worden gegund. Van een centimeter of 30 is het voor onze omgeving intussen teruggebracht tot 5 à 10 centimeter. En van lekker wandelen is in een sneeuwjacht ook al geen sprake …
Maar goed, het is en blijft natuurlijk wel weer, en dat kan zeker in een situatie als vandaag en morgen knap grillig zijn. Ik blijf de ontwikkelingen volgen en ik laat me graag verrassen. Voor wie op de hoogte wil blijven van de actuele temperaturen, dit is het linkje naar mijn weerstation: Meteo Afanja – Drachten (ook terug te vinden in de linker kolom onder het kopje ‘Afanja op internet’.
Deze foto lag ook al enige tijd klaar om een plekje te krijgen in de serie over licht en schaduw. Het wachten was op de eerste regen van betekenis om hem weer enige zin en betekenis te geven …
Afanja's Weblog 